çocukluk aşk'ım

~1~

Yaprağın ağzından

Bugün poyraz abi ve Yağız geri dönüyordu, yağız benim öz abim poyraz da çocukluk ve büyüklük imkansız aşkım. Onlar birlikte üniversiteye gidip sonra askerliğe gittiler, abim ve poyraz'im da hukuk okudular ikisi de yetenekli avukatlar oldular.

Pelin:yaprak geliyorlar

Biz iki aile kapıda durmuş bekliyorduk, komşu iki aile, yıllardır komşu iki aile, şu zamana kadar aramızda bir kavga bile geçmemişti bi binada altli üstlü oturuyorduk selinle alta biz üste, ben bu evde doğdum selinde hata abim ve sevdiğimde burası bizim için sadece bi ev değil aynı zaman da bi anı kutusu.

Pelin:abimmm

Pelinin "abim" diye bağırmasından sonra dusuncelerimden çıktım ve oraya baktım annem babam abime sarılmıştı diğer tarafta pelinler ailecek sarılıyordu

Yağız: abine sarılmayı düşünmüyor musun küçük hanım

Gülerek abimin yanına gidip sarıldım

Yaprak:çok özledim seni abi

Yağız: bende seni prensesim

Annemler poyraz abinin yanına gitti pelinin anne babası da abimin yanına geldi

Pelin: hoş geldin Yağız abi

Yağız: hoş buldum Pelin

Abim ve Pelin eski sevgililerdi poyraz abinin haberi onlar ayrıldıktan sonra oldu

Yaprak: sende hoş geldin.... poyraz abi

Poyraz:hoş buldum yaprak

Çok fazla yüzüne bakmadan abimin yanına gittim,aklıma asker uğurlamasında yaptığım şey aklıma gelmişti

( y.a yaprağın annesi  Y.b yaprağın babası )

( p.a poyrazin annesi p.b poyrazin babası)

Y.a: hadi çocuklar yemek yiyelim

Bahçedeki masaya sofra kurmuşlardı oraya doğru gittik poyrazin bakışlarını üstümde hissediyordum

6 ay önce

Poyraz ve abimin asker uğurlamasındaydik

Yaprak:pelin ben içimde tutmak istemiyorum gidip soylicem içimdekileri,  zaten 6 ay gormicem

Pelin:git aşkım arkandayım

Ayağı kalktım ve poyraz abinin yanına gittim

Yaprak:abi bi gelir misin

Poyraz abi kalktı ve sessiz bi köşeye gittik

Poyraz:bişey ki oldu yaprak