HESAPLAŞMA

Bölüm 1"özgürlük kaçınılmaz bir ihtiyaçtır."

Bölüm 1

"özgürlük kaçınılmaz bir ihtiyaçtır."

Diye yazıyordu okuduğum kitabın son cümlesi olarak. Yine bir kitabın sonuna gelmiştim. İç çekerek kitabı kapatıp yanımdaki komidinin üstüne koydum. Duvarda asılı olan saate baktım saat beşi neredeyse yirmi geçiyordu.. oturduğum koltuktan gerinerek kalktım. Ayağa kalktığımda başım döndü doğal olarak yaklaşık 2 saattir aynı pozisyonda oturunca böyle oluyor.dengemi sağlayıp odamın kapısını açtım. Odamın kapısını açar açmaz duyduğum bağırtılar yüzüme eskitmeme neden oldu. Beni odamın kapısında gören annem;

"ooo kimleri görüyorum prenses hanım yemeğinizi yemeğe teşrif edebildiniz."

Annemin bu tavırlı haline aşikar olduğumdan hiç bozmadan devam ettirdim konuşmayı

"evet teşrif ettim. Ne kadar sanslısınız."

Annem bu tavrıma daha da sinirlenerek ayağındaki terliği bana dogru fırlattı.

Vicudumun çevikliğiyle terlikten kaçıp anneme gülümseyip

"ıska"

Deyip yemeğe oturdum.ikiz olan yaramaz kardeşlerim çıkardağı yaygara ile birlikte sofraya oturdular.

Annem ;

"sana son kez diyorum şu adamla bir görüş görmeden reddemen babanı zor duruma sokuyor."

Gözlerimi devirip anneme

"banane o benim problemim değil . babam düşünseymiş."

Annem daha fazla sinirine hakkım olamayıp elindeki kaşığı bana doğru attı.

Ben ise umursamayıp masadan kalktım askılıktan montumu ve kalın atkımı boynuma sarıp dışarı attım kendimi.

Dışarıda soğuk rüzgar yüzme vuruyordu. Yine de içimi soğutmuyordu.öfkeliydim. herşeye... yorgundum ama içim soğumuyordu. Bu daha yorucu oluyordu. Agresiftim ilgisizdim çaresizdim. 6ay önce Nerdeyse kafayı oynatacaktım buna da şükür diye düşündüm.

Omzuma dokunan bir elle vicudum kaskatı kesildi.birden o kaçırıldığım zamanki hissettiklerim aklıma gldi. Reflex olarak omzumdaki eli alıp hızlıca kolunu burktum.tanıdık gelen çıldık atan arkadaşım kaana bakınca gözlerim şaşkınlıktan açıldı.

"benim kızım benim kaan aaa bıraksana artık bileğim kırılcak."

Acaleyle döndürdüğüm bileğini bıraktım. Ve özür diledim.

"kusura bakma ama sende birden ses etmeden omzuma elini atınca ürktüm."

"yeliz iyice kafayı bozdun pijamalarınla dışarı çıkman yetmemiş bir de adam dövüyorsun."

Kaana kaşlarımı çatıp

"özür diledik ya!!"

"yeliz bu gun kim senin asabını bozdu..sağa sola sataşıyorsun."

"kim olucak ailem. arkadaşını evlendirecekler haberin yok."

Kaan birden şok oldu sonra saka yaptığımı düşünüp gülümseyip:

"beni yine kandırabileceğini sanıyorsun yeliz yemem bu numaraları."

Yüzümü buruşturup

"keşke yine seni kandırıyor olsaydım ama ne yazıkki gerçek"

"oha evleniyor musun? Hani biz evlenecektik sen benim kurtarıcı sigortamda kimseyle evlenemezsem sen varsın diye rahattım."

"adama bak beni evlendiriyorlar diyorum adam sigortam gitti diyor."

"saçmalama kızım kim bu devirde zorla evlendirilir. Git görüş açıkça red et o zaman da zorla evlenecek değilsin ya."

"emin misin işe yaracağına ?"

"tabiî ki senin gibi çirkin bir kızı gördüğünde anında vaazgececektir adam hem eminim."alayla

Şu hayatta emin olduğum bir şey varsa o da kesinlikle çirkin olmadığımdı. Olsaydım şuan yanımda dertlerimi dinleyen eskiden lisedeki en popüler çocuk bana aşkını ilan ettikten sonra benimle arkadaş olurmuydu. Beni sevdiği için arkadaşım olmuştu. Biliyordum bencilceydi onunla arkadaş olmak ama onu arkadaşım olarak çok seviyordum. Aşk gibi bir şey yüzünden ilişkimizi mavfetmeyecektim.. hemde ona kimseyle evlenmezsem onunla evleneceğime söz vermiştim.düşüncelerimden kanın sözleriyle kendime geldim.

"kızım beni dinliyor musun büün uyuzluğunla red et adamı zorla evlenecek hali yok ya. Olmadı biz evleniriz"

"bizim evlenmemiz için çok erken biliyorsun parasız erkeklerden hoşlanmam. Kariyerinin zirvelerine gelip evleneceğiz ve kimse olmasa."

"çok az kaldı yakında iyi bir avukat olucam. Okulum bu sene bitiyor.iyi bir büro açtın mı evlenebiliriz."

Gözlerimi devirip;

"yavaş gel istersen. Her neyse ben eve gitmeliyim daha sonra haeerleşiriz sana anlatırım durumları"

"gidiceksin yani görüşmeye."

"gitmemi söyledin ya"

"evet git ama kesin olarak red et."

"anladık anladık . neyse ben kaçtım görüşürüz."

----------kaan-----------

sırtına kadar uzanan kestane dümdüz saçları rüzgarda sallanarak gidiyordu. Kaan birden yüreğine düşen sıkıntı yüzünden yüzünü buruşturdu. İçine kötü bir şey doğmuştu.

Ya beğenirse yelizi. Ki bu o kadar da zor değil di. Bal rengi büyük gözleri uzun kirpileri ile ve insanın ruhuna uzanan bakışlarıyla adeta büyülüyordu karşındakini. Resmen doğal güzeldi . onu 7 yıldır tanımasına ragmen çok az makyaj yaparken görmüştü doğal güzeldi. Çiçeklerden daha güzel kokan yeliz ne zaman yanıma gelse neredeyse dilim bağlanıyor saçmalıyordum.

Bende gayet yakışıklıyım . sarışın ,mavi gözlü kalıplı bir adamdım. suan bile bir sürü kız onlara bakmam için dizilmişken onalara bakmak içimden gelmiyordu. Tek aklımdaki Yelizin bal rengi gözleri iken nasıl ders çalışabilirdim.

Kafama yine takıldı yelizin söyledikleri acaba gerçekten ....hayır bu çok saçma yelizin yüzü güzeldi ama karakteri ters bir kızdı çoğu insan onu ilk tanıdığında geri çekilirdi. Agresif yapısı ve hazır cevaplığı yüzünden birçok insanı bezdirebilirdi yine öyle olucaktı diye sakinleştirdi kendini kaan.