តើស្នេហាយើងជានិស្ស័យអ្វី?

ភាគ៤ គូរស្នេហ៍ចាស់វស្សា

ក្រលេកមកមើលគូស្នេហ៍ម្ចាស់ហាងស៊ុបវិញកំពុងតែមមាញឹកក្នុងការបម្រើអតិថិជនបើទោះជាដល់ម៉ោងបិទហាងហើយក៏ដោយក៏ម្នាក់ៗប្រឹងបង្ហើយកិច្ចការរាងៗខ្លួនរីឯម្ចាស់ហាងដែលជាប្តីវិញព្រោះនៅជួយរៀបចំសម្អាតហាងជាមួយបុគ្គលិកអោយឆាប់ហើយអាលនាំគ្នាទៅរកកន្លែងសម្រាក។ឯម្ចាស់ស្រីវិញកំពុងតែគិតបូកលេខអតៈអោយដឹងពីផលចំណេញនឹងដកលុយទុកចំណាយនៅព្រឹកស្អែកទៀតក៏ស្រាប់តែមានដៃមួយគូរលូកមកអោបពីក្រោយធ្វើអោយនាងរាងភ្ញាក់បន្តិចដែរតែក៏ត្រូវដឹងទាន់ថាជាដៃរវាមរបស់ប្តីទើបសំងំគិតបូកបញ្ជីធ្វើមិនដឹងបណ្តោយអោយម្ចាស់ដៃបានចិត្តក៏លូកប្រឡេះឡេវអាវហើយត្រសុលដៃចូលទៅលូកអង្អែលក្បាលពោះរលោងរាបស្មើរបស់ប្រពន្ធហើយបំពានលូកឆ្កឹះរន្ធផ្ចិតស្រស់ស្រីយ៉ាងគឃ្លើនធ្វើអោយរីនីរសើបផងស្រៀវផងស្ទើរតែប្រលយសម្លេងថ្ងូរទៅហើយ។
"ស៊ឺត..ហា.. អឹម.. បានហើយចាំបន្តិចសិនទៅ,អូនបូកបញ្ជីបង្ហើយសិន អឹម" រីនីពោលខ្សឹបៗព្យាយាមទប់សម្លេងថ្ងូរហើយដៃក៏ចាប់ដៃប្តីជាប់។
"ចុះបងមានឃាត់អូនមិនអោយបូកបញ្ជីឯណា,អូនធ្វើការងាររបស់អូនទៅបងធ្វើការងាររបស់បងតើ" និយាយបណ្តើរដៃនៅតែបំពានលើក្បាលពោះប្រពន្ធបណ្តើរហើយក៏ព្យាយាមអូសម្រាមដៃឡើងទៅលើដើម្បីអង្អែលផ្លែសារីមួយគូររបស់នាងដែរតែត្រូវសម្លេងរបស់ម៉ាលីស្រែកបង្អាក់ធ្វើអោយមនុស្សច្រឡឺមភ្ញាក់ធ្វើមុខមិនត្រូវ ភ័យផងអីផងដាច់អារម្មណ៍ពុះកញ្រ្ជោលអស់។រីនីកាលដែលបានឃើញមុខប្តីក៏សើចនឹងទឹកមុខស្លន់ស្លោរបស់ប្តីធ្វើអោយបុគ្គលិកនៅក្នុងហាងនាំគ្នាឆ្ងល់ធ្វើភ្នែកស្លឺគ្រប់គ្នា។
"បងសើចអីបងរីនី" ម៉ាលីទ្រាំមិនសួរមិនបានព្រោះឃើញថៅកែស្រីមើលមុខប្តីហើយសើចមិនឈប់ឯថៅកែប្រុសវិញឈរក្បែររីនីធ្វើមុខស្លន់ស្លោស្លេកងាំងភ្នែកសរស្លែតដូចត្រីស្ងារ។
" ហឹស ហឹស, អត់មានអីទេគឺបងឃើញកណ្តុរមួយនោះវាកំពុងតែលួចស៊ីអង្កនៅក្បែរបេអង្កហើយវាក៏លឺសម្លេងអូនឯងស្រែកធ្វើអោយគ្នាភ័យរកតែរត់ប៊ិះមិនទាន់🤣" នាងនិយាយតបវិញបន្លប់សាច់រឿងហើយសម្លឹងមុខប្តីទាំងនៅមិនទាន់ឈប់សើចធ្វើអោយអ្នកជាប្តីមើលមុខនាងហើយធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗនាងក៏ផ្ទុះសំណើចម្តងទៀត។តែម៉ាលីនៅតែឆ្ងល់នឹងទង្វើប្លែកៗរបស់ចៅហ្វាយរបស់នាងតែក៏មិនហ៊ានដេញដោល។
"និយាយអីចឹងអូនឯងស្រែកហៅបងរ័ត្នធ្វើអីម៉ិញ" រវល់តែសើចប្តីក៏ភ្លេចគិតថាម៉ាលីហៅប្តីនាងទៅហើយ។
"អរ...ចា៎ អាឡៃតែឆ្ងល់រឿងបងសើចភ្លេចប្រាប់បងរ័ត្នថាស្អែកខ្ញុំនិងអោយម៉ូយថែមសាច់នឹងឆ្អឹងស៊ុបប៉ុន្មានគីឡូពីលើទៀតព្រោះថ្ងៃនេះពួកយើងលក់មិនគ្រាន់សម្រាប់ម៉ូយទេ, ណាមួយស្អែកជាថ្ងៃអាទិត្យទៀត"។
"អឹម,ធ្វើតាមម៉ាលីនិយាចុះចាំឆាតប្រាប់គេទៅហើយចាំបងស្រីបាញ់អោយតាមប៊ុងគាត់ឆាតមក" ពេជ្ររ័ត្នតបទៅវិញហើយក៏ដើរមកឈរគៀកប្រពន្ធដែលកំពុងញញឹមដាក់ប្តីហើយក៏ងាកទៅប្រាប់ម៉ាលីវិញ។
"អីចឹងអូនឯងចូលផ្ទះមុនទៅចាំបងមើលថារៀបចំបិទទ្វាររួចរាល់អស់នៅ"។
"បងមើលរួចរាល់អស់ហើយ,ម៉ាលីពួកអូននាំគ្នាទៅមុនទៅចាំបងបិទភ្លើងមិនបាច់ចាំពួកបងទេ" ពេជ្ររ័ត្នតប។
"អីចឹងពួកខ្ញុំចូលផ្ទះមុនហើយបង រាត្រីសួរស្តីបង" ថាហើយម៉ាលីនឹងក្រុមការងារក៏ចូលទៅផ្ទះដែលនៅខាងក្រោយមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីហាងយ៉ាងប្រណិតមុនទៅ។ដោយឃើញថាក្នុងហាងស្ងាត់មនុស្សអស់ហើយទើបពេជ្ររ័ត្នមកឈរពីក្រោយហើយអោនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកស្រីតូចយ៉ាងរោលរាលថែមទាំលិតត្រចៀករបស់នាងធ្វើអោយអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបរបស់នាងងើបមកវិញបញ្ចេញនូវសម្លេងថ្ងូរតិចៗ។
"អូនរួចនៅ? បងស្ទើតែទ្រាំមិនបានទេ" ខ្សឹបផងលូករាវផងធ្វើអោយរីនីរករៀបចំបញ្ជីបង្ហើយស្ទើរតែមិនកើត។
"អឹម...អឹស.. បង អូ..អូនរៀបចំបញ្ជីទុកសិនមើល ហឹម.. អឹស" រៀបចំបណ្តើរនិយាយឃាត់គូស្នេហ៍បណ្តើរធ្វើអោយការងារដូចជាមិនទៅមុខសោះ។
"ម៉ោះ,ចាំបងជួយ" ដោយឃើញប្រពន្ធរវល់តែរវើរវាយពេជ្ររ័ត្នក៏ចូលទៅជួយយ៉ាងញាប់ដៃញាប់ជើង។
"តោះ!ទៅបានហើយ..." និយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏មានមាត់មកបិទសម្លេងរបស់អ្នកជាប្តីមិនអោយនិយាយអ្វីទៀតធ្វើអោយពេជ្រររ័ត្នភាំងនឹងទង្វើប្រពន្ធតែតាំងស្មារតីបានហើយក៏ថើបតបទៅវិញដោយរុលអណ្តាតចូលដើម្បីក្រេបជញ្ជក់នូវរស់ជាតិរបស់ប្រពន្ធធ្វើអោយរីនីស្ទើរតែភ្លេចដកដង្ហើម។ពេជ្ររ័ត្នក៏អូសបបូរមាត់ឡើងដល់ច្រមុះ,ភ្នែក,ថ្ពាល់នឹងរុលទៅដល់ត្រចៀក,ថើបផងលិតផងធ្វើអោយនាងស្រៀវស្រើបអស់ពេញទាំងខ្លួន។
" អឹម...ហឹម...អា៎ស.." រីនីថ្ងូរអោយរហឹសតែដៃក៏មិននៅស្ងៀមដែរគឺលូកទៅប្រឡេះឡេវអាវរបស់ប្តីធ្វើអោយលេចគល់ទ្រូងសខ្ចីស្ទើរតែរៀបស្មើររបស់ពេជ្ររ័ត្នហើយក៏លូកច្របាច់ឈ្លីគ្រាប់ឈើរីទាំងគូររបស់ប្តីធ្វើអោយលេចលឺសម្លេងថ្ងូររបស់ពេជ្ររ័ត្នអោយរហឹម។
"ហឹម...អឹស...ហឹស" ថ្ងូរបណ្តើរដៃរវាមរាវច្របាច់សព្វកន្លែងកន្លុកកន្លៀតលើដងខ្លួនរបស់រីនីធ្វើអោយស្បែកសរត្រលុកត្រលុនរាងមានសាច់បន្តិចឡើងក្រហមដោយកន្លែង។ដោយមិនចាំអោយពេលវេលាយូរពជ្ររ័ត្នក៏លើកបីប្រពន្ធដើរចូលផ្ទះទាំងរបូតរបាញសម្លៀកបំពាក់ឃើញដូចនេះរីនីក៏និយាយឡើង។
"បងស្លៀកពាក់អោយរៀបរយសិនទៅប្រយ័ត្នមានក្មេងៗ
ឃើញណា៎" ពេជ្ររ័ត្នអត់ខ្ចីធ្វើលឺនៅតែបីនាងដើរចូលផ្ទះធ្វើមិនដឹងធ្វើអោយរីនីភ័យបុកពោះមិនស្ទើរទេខំងាកឆ្វេងងាកស្តាំខ្លាចក្មេងៗមកឃើញមែន។
"អេ,ពួកបងទើបតែចូលមកទេហ៎ខ្ញុំស្មានតែចូលមកយូរហើយ" រីនីរៀបនឹងឈោងដៃបើកទ្វារបន្ទប់ហើយក៏បានលឺសម្លេងរបស់ម៉ាលីពីក្រោយខ្នងនាងក៏បែរមុខមកឆ្លើយតបនឹងម៉ាលី។
"អូ, គឺបងរវល់បូកលុយនឹងរៀបចំទុកដាក់បញ្ជីអោយរៀបរយហ្នឹងហា៎សបានជារៀងយឺតម៉ោងបន្តិច"។
"ហើយបងកើតអីបានជាបងរ័ត្នបីបងអីចឹង?ខ្ញុំឃើញកាលពីក្បាលល្ងាចបងដូចជាអត់ឈឺជើងផង" <យី..ម៉ាលីម៉េចបានមកឆ្ងល់អីច្រើនម៉្លេះនៅពេលនេះវិញណ៎> រ័ត្ននឹកហួសចិត្តនឹងម៉ាលីតែក៏ឆ្លើយទៅវិញដោយមិនងាកទៅមើលម៉ាលីទេ។
"គឺបងស្រីរបស់ឯងគាត់រាងឈឺចង្កេះប្រហែលជាមកពីអង្គុយយូរពេកហើយបងយកគាត់ទៅសម្រួលចង្កេះបន្តិចសិនហើយអូនឯងជួយមើលបិទទ្វារអោយស្រួលបួលផងបើជ្រុលជាចេញមកហើយ" មិនបង្អង់យូរ័ត្នក៏ចូលក្នុងបន្ទប់ហើយក៏ស្រែកលាន់អ៊ូយមុខជូរហួញព្រោះត្រូវមួយប៉ាត់របស់រីនី។
"ហេតុអីនិយាយអីចឹងរឺបងចង់អោយនាងដឹងថាយើងធ្វើរឿងនោះនៅកន្លែងលក់ដូរ យីស.."
"ហើយចុះបងមានបាននិយាយអីណា៎ ហើយបើបងមិនរកលេសអីចឹងទេអោយប្រាប់នាងថាម៉េចចុះ?" តវ៉ាបណ្តើរអង្អែលសាច់ទ្រូងដែលឈឺបណ្តើរ។