𝗧𝗢𝗡𝗜𝗚𝗛𝗧
ALMERA'S POV
“Where are we going? saan mo ako dadalhin?” pang pangatlong tanong ko na 'to sa kan'ya pero katulad kanina ay wala parin akong nakukuhang sagot.
I secretly rolled my eyes, kung hindi kalang gwapo!
Kanina pagkatapos n'yang akong pakiligin ng sabihing n'yang 'calm down you're shaking' ay mabilis n'ya akong hinila at pinasakay sa sasakyan n'ya.
Pasimpleng ko naman s'yang sinulyapan, mmm? Problema nito?
“Hubby..” inipit ko pa ang boses ko para mag mukha akong cute.
Pero cute naman talaga ako ah? Nevermind!
Hinintay ko itong sumagot o taponan manlang ako ng tingin pero hindi n'ya parin ginawa, nakakaramdam na rin ako ng inis. Nauubosan ako ng pasensya.
“Stop the car” naging seryoso na ang boses ko at nasa harapan narin ang tingin ko. Hindi parin ito nakinig kaya maslalo akong nairita “I said stop the car!!” sigaw ko.
And then he stopped, nakinig ito.
“What the hell is your problem?” malamig nitong tanong sa'kin.
At dapat na ba akong matuwa dahil nasa akin na ngayon ang atensyon n'ya?
Sinamaan ko s'ya ng tingin.
“Ako dapat ang mag tanong n'yan sa'yo, what is your problem?” tinitigan n'ya lang ako “And there you're again, you're not answering my damn question! Are you pipi?!” binuksan ko ang pintoan ng sasakyan at lumabas.
Naglakad ako at napansin kong nakasunod sa'kin ang sasakyan n'ya.
Napangisi ako, is this himala? He's chasing me!
Maya maya lang ay tumigil ito sa mismong harapan kaya ay napatigil ako sa paglalakad. Binuksan n'ya ang pintuan ng passenger seat pero nasaloob parin s'ya ng sasakyan.
Pinagtaasan ko s'ya ng kilay.
“Get in the car” magkasalubong na ang makakapal na magagandang kilay nito, tanda na hindi n'ya na nagugustohan ang mga ginagawa ko.
What? you started It?! Ikaw yung unang hindi sumasagot sa tanong ko!
“No” matigas kong sagot.
Maslalong dumilim ang ekspresyon ng mukha nito dahil sa sagot ko.
“I'm loosing my patience woman” napatingin s'ya sandali sa kan'yang relo bago ilipat ulit ang malamig n'yang tingin sa'kin “Get the fucking in”
“I said NO—” hindi ko natapos ang aking sasabihin ng malakas nitong isara ang pintoan at mabilis na pinaharorot paalis ang sasakyan.
What did just happened? Nanlaki ang mga mata ko at napatakip sa aking bibig, hindi ako makapaniwalang iniwan n'ya talaga ako rito.
Napatakbo ako dahil sa pag-aakalang pwede ko pang mahabol ang sasakyan n'ya, pero sino ba ang niloloko ko?!
Tumigil ako sa pagtakbo dahil pinagtitinginan na ako ng mga tao nag mumukha kasi akong tangang humahabol sa sarakyan.
“Damnit! Dapat pinilit mo ako clark! Kairita!” napapadyak padyak ako sa simento.
That cold blooded bastard, wala bang s'yang sweetness sa katawan?
Pero ano nga ba ang ine-expect ko? Hindi n'ya ako gusto kaya sino ba naman ako para pilitin n'yang sumakay? I'm too confident..
Mabuti nalang talaga at may cash akong dala, bakit naman n'ya kasi ako pinasakay kung iiwan n'ya rin naman ako sa gilid ng kalsada?
Pati tuloy sasakyan ko ay naiwasan ko sa mall. Tinawagan ko nalang si arven at inutosang kunin ang sasakyan ko at dalhin sa mansion namin.
Pagkarating ko sa mansion ay hindi mo na nakita si clark, pero nasa labas naman ang sasakyan n'yan? Maybe na sa office ito. May kan'ya kan'ya kaming opisina rito sa mansion kaya minsan ay madalang lang kaming mag kita dahil kung hindi nasa work ay nasa opisina kami ng mansion nag tatrabaho.
But as a good wife, I'm still doing my best to make time for my husband. Kaya nga lang ayaw n'ya sa time ko.
Nagluto lang ako ng dinner at syempre kasama na sa niluto ko yung para kay clark. Bahala na s'ya kung kakainin n'ya 'to o hindi.
Nang matapos akong kumain ay pumasok na ako sa kwarto ko nag half bath lang then agad rin akong natulog, I need my beauty rest. Masyado akong na stressed sa ginawang pang-iiwan ni clark sa'kin kanina.
Lagot ka sa'kin bukas!
NAGISING ako ng alas syete ng umaga, naligo ako at nag bihis para pagkatapos kung kumain ng breakfast ay diretso agad ako sa opisina.
And to my surprise nadatnan kong kumakain ang magaling kong asawa sa kusina. Hindi ako sanay, maaga kasi itong pumapasok sa trabaho at halos hindi kami magkasabay kumain ng agahaan.
I just prepared milk and made myself a sandwich, total I'm not that hungry naman.
Umupo ako sa harapan n'ya, napansin ko ang pagkunot ng kan'yang noo ng makita ang breakfast ko.
Why? Don't tell gusto n'yang huminge?
Tumikhim ako at ginawang mataray ang ekspresyon ng mukha ko.
“How's your sleep, hubby?” panimulang tanong ko.
Nalipat naman ang tingin n'ya sa'kin at hindi ko inaasahang sasagutin n'ya ang tanong ko.
“Good” humigop s'ya sa kan'yang kape.
“Was your sleep good after leaving your wife on the roadside huh?” I sarcastically said.
“Ah-huh, best sleep since we got married” Hindi ko nagustohan ang pagpatol nito sa'kin at ang ngisi n'ya sa labi.
Sabihin na nating nakakadagdag pogi points ang pangisi nito pero dapat ay galit ako! Galit ka almera!
Galit kong kinagatan ang sandwich na ginawa ko.
Nag isip ako ng mga pwedeng paraan para makaganti sa kan'ya ng may bigla pumasok na ideya sa matalino kong utak.
Tumayo si clark ng matapos na itong kumain hindi na ito mag abalang mag paalam ko lingonin manlang ako ng umalis ito.
“You think you won?” I smirked.
Perhaps tonight's the perfect time to catch up? Promise usap lang na may kunting gapang.
END OF CHAPTER 2
