Clandestine marriage

Πρόλογος

Laila's pov.

Στις μέρες μας όλοι σε μετράνε με το επώνυμο σου, την καταγωγή σου, την οικογένεια σου, την περιουσία σου και την φήμη.

Άνθρωποι που ψάχνουν ομοίους τους για να συνυπάρξουν και να προσποιηθούν πως καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον.

Έχουν ανάγκη οι άνθρωποι να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου. Σε μια μάζα ανθρώπων οι οποίοι είναι ισχυροί. Γι' αυτό και όσοι έχουν χρήματα απαξιώνουν τους φτωχούς.

Ψάχνουν γαμπρούς και νύφες με βάση την περιουσία και το όνομα, για να καταλήξουν σε γάμους οι οποίοι είναι όλοι επιφανειακοί, αλλά ποτέ κανείς δεν σηκώνει το χαλάκι να δει από κάτω.

Η εικόνα εξυπηρετεί τα πάντα οπότε πίσω από αυτήν δεν μας ενδιαφέρει αν είναι μαύρη ή λευκή, αν γράφει τραγωδία ή ποίημα, αν είναι γεμάτη ή κενή, αν υπάρχει αγάπη ή μίσος.

Γι αυτό και οι περισσότεροι μέσα σε αυτό το δωμάτιο προσποιούνται κάτι που δεν είναι. Όπως ακριβώς κάνω και εγώ.

Ήρθαν σε δεξίωση χρηματοδότησης οικοτροφείων για να τραβήξουν φωτογραφίες για τα μίντια. Ηταν και αυτοί στο γκαλά, πρόσφεραν. Άσχετα αν μετρούσα ήδη εφτά ζευγάρια που είδα να αφήνουν επιταγές στον υπεύθυνο με τρεμάμενα χέρια.

Όταν δεν θέλεις να δώσεις κάτι πραγματικά φαίνεται στο βλέμμα σου. Όταν νιώθεις κάτι πραγματικά φαίνεται στο βλέμμα σου. Και όταν δεν νιώθεις επίσης.

«Λάιλα!» ο άντρας μου με φωνάζει να πάω κοντά του ενώ περιμένει με έναν κύριο χαμογελαστός. Θέλει να με συστήσει πάλι σε κάποιον.

Έφυγα από κοντά του για να πάρω μια ανάσα και να καθαρίσω λίγο το μυαλό μου. Δεν ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουν σε ένα τέτοιο γεγονός. Τα γκαλά αυτά ήταν συχνά και εγώ θέλοντας και μη έπρεπε να παραβρίσκομαι.

Όμως σήμερα κάτι συνέβαινε. Δεν ήμουν όπως τις άλλες μέρες, ήθελα να χαλαρώσω και να πείσω τον εαυτό μου ότι το έχω ξανά κάνει χιλιάδες φορές όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν παντρεμένη μαζί του, όμως και πάλι είχα ένα σφίξιμο στην καρδιά.

Κάτι με ενοχλούσε, κάτι με έπνιγε αλλά δεν μπορούσα να εντοπίσω την πηγή. Δεν ήξερα από προέρχονταν όλο αυτό.

Οπότε προσπαθώντας να κρύψω να συναισθήματα μου όσο καλύτερα μπορούσα,σαν τους περισσότερους ανθρώπους εδώ μέσα περπάτησα μέχρι την σύζυγό μου και χαμογέλασα κομψά.