දවස් දෙකකට පස්සෙ සිහිනි හැමදේම අලුතින් පටන් ගන්න තීරනය කලා.ඉතින් එයා ගියා රස්සාවක් හොයාගන්න ටවුමට.එයාගෙ වාසනාවට ටවුමෙ තිබ්බ පොඩි රෙදි කඩේක වැඩ කරන්න අවස්තාව සිහිනිට හම්බෞනා.ටවුමට ගෙදර ඉදන් පැය බාගෙක දුරක් තියෙනවා.දැන් සිහිනිට බලාගන්න අත්තම්ම නැති නිසා.සිහිනි දන්නවා දැන් එයා විතරයි එයාටෛන්නෙ කියලා.
සිහිනි අලුත් රකියාවත් එක්ක මාස කීපයක් රැදිලා හිටියා..සිහිනි වැඩ කරන තැන අය එක්ක ලොකුවට ගැවසුනේ නෑ..එතන හිටිය ගොඩක් අය සිහිනිට වඩා වැඩිමල් ..එතන සිහිනි වගේම අලුතෙන් ආපු ගෑනු ලමයා එක්ක සිහිනි ටිකක් මිතුරු උනා.
"අක්කේ ...අනේ අර අලුතෙන් ගෙනාව රෙදි වල ප්‍රයිස් ටැග් ටික කොහෙද තිබ්බේ."
"ඒ ටික කැබින් එක ඇතුලේ ලොකර් එකේ ඇති.."
වැඩ ටික සම්පූර්ණ ඉවර කරලා සිහිනි එලියට බහිද්දි රෑ අටත් පහු වෙලා. එහෙම්මම ආපු බඩගින්න නිසා සිහිනි ගියා කන්න තැනක් හොයාගෙන..
ඒ යන අතරෙ තමයි සිහිනිගෙ ජීවිතේ හැරවුම් ලක්ශයට යන පාර සිහිනි දැක්කේ..
