KUZEY MAVİSİ

4.BÖLÜM LUNAPARK

MAVİ

"O zaman gel benimle"

Bir anda elimi tuttu ve beni arkasından çekmeye başladı panayır alanına girdiğimizde herkes bize bakıyordu ve biz çılgınca koşuyorduk.Bu bana keyif vermişti uzun zamandır belki de hiçbir zaman böyle bir şey yapmamıştım.Elimi o kadar sıkı tutmuştu ki bir an elim elinde kalacak sandım.Annem arkamızdan bağırmaya başladığı sırada elim ayağıma dolaştı ve tam yere düşecekken ani bir hareketle beni kucağına aldı ve arabaya doğru koşmaya başladı sanırım kendi arabasına gidiyordu çünkü yöneldiğimiz araba benimki değildi beni ön koltuğa oturtturdu ve kendisi de aynı hızla sürücü koltuğuna geçti.Arabayı çalıştırmaya başladığında ikimizde hunharca gülüyorduk ve,

"Şimdi eğleniyor musun bakalım küçük kız?" hiç beklemeden ,

"İtiraf ediyorum senden beklemezdim.Çok şaşırdım soruna gelirsek belkide hiç böyle bir aksiyon yaşamamıştım.Şimdi annem çıldırıyordur ama projesi bozulması diye etrafa yapmacık yapmacık gülüyordur"bunu içten söylemiştim ama pişman oldum çünkü Kuzey'in gülen yüzü düştü ve arabayı hızlandırdı tabi ben de o arada koltuğa yapışmıştım.Yaklaşık 10 dakika süren yolculuğumuzda ağzını bile açmamıştı sadece radyo çalıyordu önce çok sıkılmıştım ama sonra telefonumla uğraşmayı düşündüm ve ceplerimi yokladım ama yoktu.Hemen dikleştim ve oturduğum yerde aramaya başladım elbisem dizimin az üzerinde olduğu için aramam zor olmamıştı ama sonuç hüsrandı. Biraz sinirlensem de kimi kandırıyorum ya baya sinirlendim telefona düşkün biri değildim ama yinede yanımda sürekli bulundururdum. "Hadi bakalım küçük kız geldik dediğinde sirkelendim ve arabadan indim.Yere bakarak yürümeye başladım niye bana küçük kız diyordu ki ? Tatlıymış gibi gözüküyor olabilir ama fena sinir bozucu.Üzülmüştüm aslında ezik der gibi uff ne kadar saçma yerden bakıyorum olaylara ben ya.Yerde gördüğüm ışık yansımalarıyla kendime geldim ve kafamı havaya doğru kaldırdım.

Gördüğüm şey bir lunaparktı.Şaşırdım.Kuzeyden böyle bir şey beklemezdim.Ama şu anda düşünmem gereken şey bu değildi.İnanabiliyor musunuz şuanda lunaparktayım? Her zaman idollerimden biriydi lunapark...Sanki hayattan bağımsız bir mekandı.Ayrı...Herkes sanki orada mutluydu.Küçükken de sürekli lunaparka giderdim.Tek başıma , bağımsız tıpkı lunaparkın dünyadan-hayattan-bağımsız olması gibi...Kuzey'e baktım o da bana bakıyordu sanki bir şey dememi bekler gibi...Gözlerinin içine bakıp gülümsedim ve elinden tutup sürükledim.Lunaparkta en sevdiklerim;helyum gazlı balonlar,pamuk şeker,crazy dance,dönme dolap ve trambolin(benim tercümemle zıpzıp)'tı.Tabi aslında her oyuncağı severdim ama yinede enlerim bunlardı.Kuzey'i sürükleyerek önümdeki ilk oyuncak olan Gondol'a doğru götürdüm jetonlarımızı aldık ve gondoldaki en son koltuğa oturduk (favori koltuğumdur).Kuzey biraz huzursuz duruyordu.Yüzü solgundu.Sanırım arkadaş biraz korkaktı.Neyse sessiz bir bekleyişten sonra aleti çalıştırdılar.Ben sevinçle ellerimi çarptım.Bu hareketimle dudağının sol tarafı yukarı doğru kıvrıldı.Buna sebebsizce mutlu oldum.Gondol hızlandığında adrenalinim tavan yaptı ve ellerimi havaya doğru kaldırdım.Kuzeyden tedbir akan bakışlar bana doğru hücum ediyordu ama bunu umursadım mı? tabiî ki hayır.Küçükken de böyle oyuncaklara binerdim ve o zamandan beri de hiç korkmazdım.Çalan şarkılar beni daha da gaza getirirken Kuzey'e bakmadan dans etmeye başladım.Hızlı ve sert bir el kolumu tuttu ve beni koltuğa sıkıca oturttu.Kuzey sert bir şekilde bana bakıyordu.

"Otur ve demirlerden sıkıca tut!"sesi sertti ve temkinliydi.Neden böyle yaptı anlayamamıştım.Bakışları beni korkuttuğu için yerime oturdum ve sıkıca demirlerden tutundum.Bu hareket ve konuşmadan 2-3 dk sonra oyuncak durdu ve kendimi aşağı attım.

"Neden beni oturttun?Ne güzel eğleniyordum."Açıkcası canımı sıkmıştı bu tavrı,anında değişiyordu.Gülerek devam etti ve,

"He he ne güzel eğleniyordun.Ordan düşseydin görürdüm seni"pis,gıcık.Dur bakalım beni mi düşünmüştü bu?