De Verdwijning

644 22 4
                                    

Anna, Raphael en Thomas staan ongeduldig voor het huis van Pim, ze hebben nu al twee keer aangebeld maar er doet niemand open. 'Misschien moeten we Pim er helemaal niet bijhalen, we kunnen dit toch makkelijk met zijn drieën?' Raphael is het er nog steeds niet helemaal mee eens dat ze Pim erbij halen. Hij ziet het al voor zich dat hij dadelijk Sterre red, en Pim alle eer krijgt. 'We hebben Speurneus nodig! Hij weet al die detective dingen, hij kan ons echt verder helpen.' Anna probeert Raphael gerust te stellen, maar is zelf ook niet helemaal zeker van de keuze, ze heeft het nooit zo met Pim gehad, altijd maar zo serieus. 'Ik zag iemand!' Thomas was de enige die niet in zijn gedachtes was verdronken en wel aan het opletten was, 'ik weet het zeker, het was een meisje.' Raphael kijkt Anna aan, 'Anna, weet je zeker dat dit wel het goede adres is?' Anna kijkt bedenkelijk, 'het zou kunnen dat hij tussendoor is verhuist, maar dat denk ik niet.' Op dat moment gaat de deur open, 'Cato! Wat leuk om jou te zien!' Anna geeft Cato een knuffel, de jongens geven Cato een glimlach. 'Waarom duurde het zo lang, we hebben hier 5 minuten staan wachten?' Raphael heeft geen zin in het reünie gedoe, hij wil zo snel mogelijk naar Sterre. 'Ik was muziek aan het luisteren, dus ik hoorde de bel niet.' Thomas en Raphael kijken elkaar aan, ze vinden beide dat Cato gespannen over komt. Ze is niet zo vrolijk als vroeger, ze houdt de hele omgeving de hele tijd in de gaten. 'Maar waarom zijn jullie hier?' 'We zijn opzoek naar Pim, want Raphael had een stem gehoord die zei dat er wat met Ste-.' Thomas doet zijn hand voor Anna's mond en kijkt haar boos aan, typisch Anna, heel naïef. 'We wilden gewoon even bij kletsen, het is inmiddels al zo lang geleden. Is hij thuis?' Thomas wil naar binnen lopen. 'Euhm, nee, P-Pim is er niet. Hij zou bij Sterre langsgaan.' Raphael denkt aan de tijd dat Sterre verlieft was op Pim, misschien hebben ze wel iets. Raphael schrikt op uit zijn gedachte als hij wordt mee getrokken door Anna. 'Hey! Dagdromer, ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik wil Sterre redden.' 'Ja, dus hou even je koppie erbij.' Vult Thomas Anna aan.

HALF UUR LATER:

Ze staan met zijn alle te wachten voor Sterre's huis, maar niemand doet open, geen teken van leven. 'Wat nu,' zegt Raphael gestrest, 'we kunnen hier moeilijk blijven staan en niks doen. Misschien is er wel iets heel ergs aan de hand?!' Thomas kijkt om zich heen en begint wat zachter te praten, 'ik vond Cato heel verdacht overkomen, ik denk dat we terug moeten naar Cato haar huis en daar wat onderzoek doen.' Op dat moment voelt Anna dat haar voeten worden weg getrokken, ze belandt met haar hoofd op de grond, en toen werd het zwart.

Verloren Liefde| Het Huis Anubis| De Vijf|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu