Verloren Liefde| Het Huis Anubis| De Vijf|

De Val

Sterre loopt door de stad, ze kijkt om zich heen, ze zucht en denkt aan haar tijden in het huis Anubis. Ze mist haar vrienden enorm, nouja, vrienden. Nadat ze Pim uit de spiegel hebben gered en de schat van vriendschap hebben gevonden is er niet echt veel contact geweest. Ze denkt terug aan Raphael, zou het nog aan zijn met zijn vriendin? Sterre betrapt zichzelf erop dat ze heel veel aan hem denkt, maar het is over. Het ging gewoon niet. Sterre loopt naar huis, ze woont in een klein huisje, heel knus, maar niet echt speciaal. Met een zucht doet ze de voordeur open en loopt naar binnen. 'Sterre, is er wat?' Jamie, haar vriend, kijkt bezorgt. 'Niks belangrijks, ik mis Anubis.' Jamie kijkt weg, Sterre weet dat hij niks met Anubis te maken wil hebben. Hij vindt ze allemaal losers. Jamie loopt naar Sterre toe en streelt haar wang. Sterre glimlacht verlegen, ze houdt niet meer van Jamie. Misschien heeft ze nooit van hem gehouden. Bij elke zoen dacht ze terug aan Raphael, het wordt nooit meer zoals toen. Jamie zoent Sterre, maar Sterre duwt Jamie van haar af. Jamie kijkt haar vragend aan. 'Jamie, we moeten praten.' Jamie schrikt van haar opmerking, hij is niet gewend dat Sterre zo dringend klinkt. 'Ja, is goed. Zeg wat je wilt zeggen.' Sterre slikt. Ze wilt Jamie niet kwetsen, maar zo kan het niet langer. 'Ik denk dat het beter is als we uit elkaar gaan.' Sterre schrikt van Jamie's gezicht, ze heeft hem nog nooit zo boos zien kijken. 'Nee! Wij gaan niet uit elkaar! Jij blijft bij mij!' Hij kijkt Sterre aan, 'Ik heb je nodig Ster!' Sterre schrikt op. 'Waarvoor heb je me nodig?' Jamie kijkt om zich heen. 'Sterre, je bent bijzonder. Jou zintuig! Jij kan de krachten bundelen! Met jou aan mijn zijde ben ik niet te verslaan!' Sterre beseft dat ze geen kant op kan, ze is recht in de val gelokt.

Raphael kijkt om zich heen, het is inmiddels al week uit met zijn vriendin, het werkte niet. Hij dacht te veel aan Sterre. Hij mist haar, meer dan ooit. Ze hebben elkaar al heel lang niet meer gesproken. Hoe zou het met Sterre gaan? Zou het nog aan zijn met haar vriend? Allemaal vragen zonder antwoorden. Raphael is nog steeds bang dat er iets met Sterre gebeurt, na alles wat ze hebben meegemaakt. 'Raphael, ga naar Sterre, ze is in gevaar!' Raphael schrikt van de stem, er is iets met Sterre! Hij moet naar haar toe! Maar waar woont ze? Hij probeert haar te bellen, 'Voicemail.' Zucht hij in zichzelf. Hij weet echt niet wat hij moet doen. Hij besluit naar Anna te gaan, misschien weet zij meer. 

Anna loopt gestrest door de hal, toen Raphael haar eerst vertelde over de stem die hij hoorde, vond ze het maar onzin. Ze dacht dat Raphael haar gewoon bang wilde maken, maar toen ze de angstige blik in Raf's ogen zag, wist ze dat het geen grap was. 'Anna! Kan je stoppen met als een walrus door de kamer te lopen, je maakt me zenuwachtig!' Roept Thomas geïrriteerd. Anna loopt naar Thomas toe en legt haar hoofd op zijn schouder, ze is bang, bang voor onbekende. Thomas slaat zijn handen om Anna heen, 'ik weet dat het eng is, het komt allemaal goed.' Raphael had Thomas ook over de stem verteld, Thomas bleef heel kalm en zei tegen Raphael dat hij beter even kon gaan liggen. Anna verliet Thomas zijn armen en liep naar Raphael toe, 'Raf, wat moeten we doen?' Raphael keek op en een verdrietige blik verscheen op zijn gezicht, 'ik heb geen idee, echt geen idee.' Thomas valt het gesprek binnen met een glimlach, 'jij hebt een idee, ik zie het aan je!' Zegt Anna, Thomas glimlacht, 'het is misschien niet het verstandigste, maar ik denk dat we Pim erbij moeten halen.' Raphael kijkt op, ook al weet hij dat er niks speelt tussen Sterre en Pim, hij blijft er altijd onzeker over. Raphael denkt lang na, en knikt dan uiteindelijk.