Stepbrother

Page 7

CHAPTER 7

Guidance Office

PARK CASSANDRA JENNIE

Paunti-unti kong iminulat ang aking mga mata at naramdaman ko ang sakit ng ulo ko. Naramdaman ko rin ang sakit na sa katawan at mga braso ko. 'Tila malabo pa ang aking mga mata hanggang sa tuluyan ng luminaw at napansin kong puro pasa ang katawan ko.

"Gising ka na pala," sabi ng lalaking nasa kaliwa ko.

Dahan-dahan akong bumangon habang ramdam pa rin ang sakit. "S-Salamat sa pagligtas at pagdala sa akin dito sa ospital," pagpapasalamat ko.

"Here’s my number, and you can call me once they have done something bad to you again. Expect that I will come to save you again," he said, smiling.

"Hindi na kailangan at sapat na 'tong niligtas mo ako ng isang beses," tugon ko.

"Bago pala ako umalis, pinatawagan ko na sa doktor ang mga kaibigan mo pero ang mga magulang mo hindi makontak," sabi niya at nanlaki ang mga mata ko.

Halos hindi ako makapagsalita sa narinig ko. "A-Ano?" kunot-noong nauutal kong reaksiyon. "Hindi nila puwedeng malaman ang nangyari sa akin!" Pagmamaktol ko at mabilis na hinanap ng mga mata ko ang cellphone ko.

"Nasa akin," sabi niya kaya paunti-unti akong napatingin sa kamay niya. "Ito na," abot niya rito kaya mabilis ko naman itong kinuha.

"Buti naman at hindi ito nasira," komento ko at binuksan ito.

"Bakit naman hindi nila puwedeng malaman ang nangyari sa 'yo?" nagtatakang tanong niya sa akin kaya nag-angat tingin ako.

"Dahil siguradong didiretso siya sa impiyerno at kilala ko magalit ang daddy ko," mariing sagot ko.

Napatango-tango naman siya."You looked like a daughter of a celebrity," he commented, and I started feeling nervous upon hearing that from him. "The doctors were shocked when he saw your wallpaper and contacts," he uttered, and my eyes widened. "Again, are you a daughter of celebrities?" he added, and I was unable to form an answer.

He must not discover my real identity, especially who my parents are because if the public found out about this, it could be a big issue that they would face from the paparazzi.

I took a deep breath and glanced at him. "No, I am just rich," I denied and forced a smile.

Yes, I am, but I need to hide my identity because I don't want any special treatment from people. I don't want them to just want me because of my money, fame, and wealth.

Mukhang hindi siya kumbinsido.  "Are you sure?" he asked, and his eyes really told me that he knew I was lying. "Yes, I am," I answered with a forced smile.

"Okay," he replied coldly. "I am now leaving, so please take care of yourself and wait for your friends," he said, so I smiled and he walked away, closing the door behind him.

Nakahinga ako ng maluwag ng makitang umalis na siya. Narinig ko naman ang malakas na ingay sa labas hanggang sa bumukas ang pinto. Nakita kong iniluwa ng pinto si Adelynne habang natataranta at nag-aalala.

"Are you hurt?" tanong ni Nari.

Hindi pa ba obvious?