CHAPTER 27
BRIGHT'S DADDY POV
Simula umuwi ang anak naming si bright kaninang tanghali hindi pa siya lumalabas ng room niya...alam ko may pinagdadaanan siya kahit hindi niya sabhin sa akin...kaya sinubukan kong kumatok sa kwarto niya para kausapin siya...
Son si daddy to pwede ba akong pumasok tanung ko...pinagbuksan naman niya ako ng pinto at kitang kita ko na mugtong mugto na ang mga mata niya sa kaiiyak...umupo siya sa bed nya at sumandal...tumabi naman ako sa kanya..son tawag ko sa kanya..bigla niya akong niyakap ng mahigpit saka siya humagolhol sa pag iyak..
What's the problem son tanung ko..DAD napaka gago ko..nakagawa ako ng napakalaking kasalanan...walang kapatawaran ang nagawa ko sunod sunod na sabi niya sa akin...Tell to me son sabi ko naman..sinaktan ko si win dad..niloko ko siya..sabi niya sa akin..
Kinuwento niya sa akin ang lahat at kahit ako hindi makapaniwala sa nagawa niya..at sa nagawa ni Tiu..
Son ang mga pagkakamaling nagawa natin hindi na natin mababawi pa...ganun din yung sakit na naidulot nito...pero kung ang pag sisisi mo ay may sinsiredad may posibilidad na mapapatawad ka ng taong nagawan mo ng mali sunod sunod na sabi ko...pano ko maipapakita ang pag sisisi ko dad kung wala na siya dito tanung niya sa akin habang umiiyak...son kahit nasa malayo ang isang tao mararamdaman niya ang pag sisisi mo pag dumating ang tamang panahon..huwag kang mawalan ng pag asa nak..kasi kung kayo ang para sa isat-isa gagawa at gagawa ng paraan ang tadhana para magtagpo ulit kayo sunod sunod na sabi ko...kumalas siya sa pagkakayakap sa akin...salamat dad sabi niya sa akin..
Basta plge mo tatandaan son andito lang kami ni mommy at daddy para sayo ok sabi ko at tumango naman siya...Sa ngaun nak umpisahan mo muna ang paghinge ng tawad sa mga kaibigan at sa pinsan ni win sabi ko ulit...opo dad sagot naman niya...salamat ulit dad sbi niya..nginitian ko naman siya...
Cge na nak pahinga kana muna..we will call u when the dinner is ready sabi ko sa kanya saka ako lumabas sa kwarto niya..
WIN'S DADDY POV
Pagkarating namin sa bahay dinala ko si Win sa bedrooms niya...wala parin siyang imik simula umalis kami ng pinas hanggang makarating kami dito sa U.S..
Naaawa ako sa kanya..i know his really got hurt..hindi lang sa ngyari sa kanya now but also because of me...
I let him lay on his bed..after niya mahiga umupo ako aq sa tabi niya...son im sorry sabi ko..hindi ko narin napigilan ang pag luha ko...
Nakatalikod siya sa akin...son i know u remembered everything...the doctor told me that ur siti scan in ur head was all cleared so it means 100% u dont have amnesia...i know ur just doing it to forget what happened but son its not the right way to ease your pain..kasi mas lalo ka lang masasaktan pag pinipilit mong kalimutan ang lahat...at kapag pinipilit mong kimkimin ang sakit sa puso mo
I know son that im not being a good father to u since ur mom past away but i do really love u son..
Im so sorry if im not there with you everytime u need me..sorry son..i do promise that from now on i will stay with you no matter what sunod sunod na sabi ko..Nakita ko ang paggalaw ng balikat niya nangangahulugan na umiiyak siya..
Alam ko son kung ganu kasakit ang nararamdaman mo ngaun...just fell the pain for now son...soon maghihilum din ang mga sugat sa puso mo sabi ko ulit..bigla siyang lumingon sa akin at yumakap ng subrang higpit saka siya humagolhol sa pag iyak...
Hindi ko maintindihan kong bakit niya ako sinaktan ng ganito dad...subrang sakit..durog na durog ang puso ko sunod sunod na sabi niya sa akin...
Son lahat ng tao nagkakamali...minsan ang pagkakamaling yun nakakapagdulot ng subrang sakit sa mga taong nagmamahal dito but remember son every one deserves a 2nd chance basta may sinsiridad ang paghingi niya ng tawad at maipakita niya ang pagsisisi niya...not now maybe later..
Nakakagaan sa loob ang pagpapatawad son...that makes u move on and go to the next journey of ur life sabi ko ulit sa knya...for now just take a rest 1st ok..sorry son..im really sorry and i love u sabi ko...tumulo naman na mga luha ko..i love u and i miss you dad dinig kong sabi niya...niyakap ko siya ng subrang higpit...saka ako lumabas sa room niya para makapagpahinga siya...