Undivided love

3 2 0
                                    

CHAPTER 28  ( AFTER 2 MONTHS)

WIN POV

Days runs so fast 2 months na ako dito sa U.S. me and my dad spend more time together...wala na ang step mom and step sis ko dito sa bahay...kinuwento ni Dad na nakipaghiwalay si dad sa step mom ko nung nalaman niya na my step mom is the reason why my ex Prim broke up with me before...That was happen 2 months after ako umalis dito sa U.S...I know my step mom did a way para maghiwalay kami ni Prim noon pero hindi na ako nagsalita kasi ayokong mag away ulit kami ni Dad..but it is past already..me and my dad are ok already...

Ok narin kami ni Prim now..madalas siyang napapadalaw sa akin dito...kahit paano nagiging ok na ako..madalas naalala ko parin ang mga nangyari at masakit parin... pero sabi nga ni dad need ko mag look forward sa ngaun..and i will look backward if im totally healed....

I really miss my cousin agnes already pero tiniis kong huwag muna makipag usap sa kanya para totally maka move on ako...they didnt know na wala tlga ako amnesia...kaya i know untill now iniisip nila na may amnesia parin ako kaya hindi ko parin sila kinokontact...

Im happy with my life now here in U.S...i make my self busy..pinag aaralan ko narin ang paghahawak ng negosyo namin to help Dad...

I plan to continue my study pag nagsimula na ulit ang pasukan dito sa U.S..

Now im here waiting for Prim my lakad kami now...we plan to eat outside and mamamasyal sa mga lugar na madalas namin pasyalan noon...im happy with her..and i know siya din...

Ahem dinig ko sa likod ko..ang lalim naman ng iniisip mo..siya parin ba tanung niya sa akin...baliw naiisip ko lang yung mga nangyari noon...atleast kahit pano hindi kna umiiyak pag naiisip mo yun sabi niya sa akin..ngumiti naman ako..tara alis na tayo sabi ko sabay hawak sa kamay niya...nagulat siya pero hinawakan din naman niya kamay ko...naglakad kami papalabas sa bahay na magkahawak kamay...

AGNES POV

After 2 months vecation nagsimula na ulit ang pasukan..ako naman mag uumpisa na for my new job as an architech..

Sila MJ naman start school narin sila 4yr.college na sila so this year gagraduate narin siya...Our relationship become stronger and stronger..ok narin kami ni bright..napatawad ko narin siya .in 2 months nakita ko din naman ang mga pagbabago sa buhay niya..naging ok na ulit ang magkakaibigan...miss ko na ang pinsan ko..hanggang ngaun di parin siya nagpaparamdam sa akin pero naiintndihan ko naman ang sitwasyon niya..sana lang maalala niya ulit ako bulong ko sa sarili ko..plage naman ako nangangamusta kay tito at sabi niya ok naman daw ang pinsan ko...kaya masaya na ako malaman na ok siya..

Pag magkakasama kami nila bright iniiwasan namin mapag usapan si couz kasi ramdam namin ang lungkot ni bright pag napagpag usapa namin ang pinsan ko...miss na miss na tlga namin siya sana bumalik na ulit siya dto sa pinas bulong ko sa isip ko...

BRIGHT POV

Start of school days again..nalulungkot ako ng subra kasi alam ko maaalala ko siya plage..madami kaming memories sa school...miss na miss ko na siya pero wala eh ako kasi yung gago kaya nawala siya sa buhay ko

Plagi ko nalang pinagdarasal na sana dumating yung time na magkita ulit kami...sana that time kaya na niya akong patawarin

Naligo na ako at nagbihis.. saka ako lumabas sa kwarto ko to have breakfast..after that sumakay na ako sa sasakyan ko at pumasok na sa school..sa parking lot palang tumulo na luha ko nong nahagip ng mata ko yung space kung saan plging nakapark yung motor niya...Im sorry...im really really sorry bulong ko nalang sa isip ko...

Bumaba na ako sa sasakyan ko..hindi ko napansin naghihintay pla sa akin ang mga kaibigan ko sa entrance ng school..bro kanina pa namin nakita sasakyan mo na huminto pero ang tagal mo lumabas sabi ni MJ..wala bro sabi ko naman...Wag mo na itago alam naman namin eh sabi nila...Alam namin sa mga lugar dito sa school madami kaung memories..ang magndang gawin mo bro balikan ang mga memories na yun para kahit paano makabawas sa lungkot mo sabi nila...nginitian ko naman sila saka kami sabay sabay na pumasok sa mga rooms namin...

MJ POV

Makikita tlaga sa mukha ng kaibigan namin ang lungkot...alam namin namimiss na niya si Win pero kailangan na niyang mag move on...nasabi ko narin naman sa kanya na.. Win and his ex are ok already...yun daw kasi nasabi ng daddy ni win kay agnes...sinabi niya na masaya na si Win doon sa U.S.

Khit ganun ang naibabalita namin kay bright ok lang plge niyang sagot sa amin..sinabi niya na Win deserved the best..tanggap naman niya pero alam namin na nasasaktan siya...we hope maka move on narin siya...here in school madami silang memories...nakakalungkot lang kasi nag paalam na siya sa basketball team at ayaw narin niya tumugtog ng banda namin..mahirap man para sa team namin na mawala siya kasi siya pinaka magaling pero kailangan namin respituhun ang disisyon niya...

Hindi rin naman siya makakapaglaro ng ayos kaya mas pinili nalang niyang umalis...sabi niya mag focus nalang daw muna siya sa studies niya..

Napapahinga nalang kami ng malalim pag nakikita namin siyang nalulungkot...Win sana balang araw
pag bumalik ka dito hindi pa huli para sa kaibigan namin..alam namin ganu kasakit ang nagawa niya sayo pero sana makita mo rin ang kanyang pag sisisi..bulong ko nalang sa isip ko...

UNDIVIDED LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon