" ភាគបញ្ចប់" 🌈✨

74 18 7
                                    

8ខែកន្លងផុតទៅរយះពេលដែរស៊ូនូនៅម្នាក់ឯងមើលថែកូនម្នាក់ឯងទាំងប្រឹងធ្វើការមិនដែរទំនេរគេខ្លាចណាស់ខ្លាចកូនមិនមានអាហារហូបគ្រប់គ្រាន់ខ្លាចកូនខ្មាសគេខ្លាចកូនខ្វះភាពកក់ក្តៅនាយតូចពិបាកណាស់ពោះកាន់តែធំពិបាកទាំងដើរទាំងដេកទាំងអង្គុយនាយតូចអង្កុយនឹកស្វាមីនឹកប៉ាម៉ាក់នឹកផ្ទះវាពិបាក់ខ្លាំងណាស់ពេលនៅម្នាក់ឯងទោះបីនៅកន្លែងការងារមានមិត្តក៏ដោយ។

ប្រទេសកូរ៉េ

" 8ខែហើយដែរអូនទៅចោលបងតើឲបងដើររកអូនឯណាអូនចិត្តដាច់ណាស់"នាយអង្កុយលើអគារដែរខ្ពស់មើលទេសភាពពេលល្ងាចវាឈឺចាប់ណាស់នាយចាំគេនាយប្រឹងធ្វើការភ្លេចបាយភ្លេចទឹកអស់ហើយ។

" អូនមកវិញមក..បងបានត្រៀម..សួនផ្ការធូលីពណ៌ស្វាយសម្រាប់អូនបងបានត្រៀមបន្ទប់កូនយើងមិនថាកូនយើងប្រុសឬស្រីបងចង់ជួបគេ តើអូនពិបាកប៉ុណ្ណាទៅអូនត្រូវមើលកូនម្នាក់ឯង..បងសុំទោសតែអូនចិត្តដាច់ណាស់អូនឲបងលែងលះបងធ្វើមិនបានឡើយបងនឹងរងចាំអូនអូនថានឹងមកបម្រើបងបើសិនអូនមកមែនបងនឹងលើកអូនធ្វើជាម្ចាស់ប្រុសតូចជាមិនខានអូនមកវិញបងយកកូនយើងមកផងហុឹកៗតើឆ្នាំណាអូនមកទៅបងសន្យានឹងរងចាំអូនទោះយូប៉ុណ្ណាក៏ដោយ" នាយខ្ទប់មុខយំឲតែទំនេរតែបន្តិចនាយដឹងតែពីយំឡើងដូចក្មេងដែរម៉ែរត់ចោលហើយ។

" ប៉ាម៉ាក់ប្អូនស្រីពួកគេទៅចោលបងអស់ហើយហេតុអី..ហេតុអីអូនចង់ទៅចោលបងម្នាក់ទៀត..អូនចិត្តដាច់ណាស់ ស៊ុន..បងទៅសួរកអូននឹងប៉ាម៉ាក់អូនក៏គាត់ថាមិនដឹងហេតុអីគ្រប់គ្នាចិត្តដាច់បែបនេះហុឹកៗតើអូននឹងរកបុរសដែរល្អមកធ្វើជាប៉ារបស់ក្មេងតើមែនទេហុឹកៗ"នាយនៅតែនិយាយនឹងយំដដែលៗ។

ប្រេសុីល

" ជួយ...ជួយផងឈឺពោះណាស់ហុឹកៗ" នាយតូចចាប់ផ្តើមឈឺពោះក៏ស្រែករកជំនួយមិត្តដែរមកដេកកំដរព្រោះជិតដល់ថ្ងៃសម្រាលខ្លាចនាយតូចនៅម្នាក់ឯងទើបគេមិនដេកកំដរ។

" ស៊ុន .ស៊ុនឯងឈឺពោះ..មែនទេ..តោះយើងនាំទៅពេទ្យ" ជេគដែរជាមិត្តរបស់នាយតូចក៏ប្រញាប់ជួយគ្រានាយតូចនាំមកក្រៅដើម្បីយកទៅពេទ្យ។

អាពាហ៍ពិពាហ៍ចងចិត្តWhere stories live. Discover now