I need you (Nederlands)

4. Billie, wakker worden

Billie's pov

BIEP BIEP BIEP! Ugh kut wekker! Als het aan mij lag had dat ding nooit bestaan.

Met veel moeite rolde ik uit mijn bed en zocht naar mijn kleren. Eigenlijk heb ik veel tijd verspilt aan dat laatste. Ik moest er goed uitzien voor Ella natuurlijk.

Ik staarde door het raam en het regende zooo hard. Ik keek naar Freya, die al wist wat ik ging vragen. "Ja, natuurlijk, ik zal je naar school brengen. Ik heb wel lessen in de namiddag, dus je zal een andere manier moeten vinden om weer thuis te geraken." Ze rolde met haar ogen. "Dankuuu!"

Ik kwam aan op school en gaf Freya nog een knuffel. Ik wandelde door de poort en voelde direct een raar gevoel door mij heen waaien.

Ik was laat, wat niet anders was dan normaal, dus ik was een beetje aan het rushen. Ik schonk niet veel aandacht aan de dingen rondom mij en botste recht op Ella.

"Omg... uhhh... sorry! Het was niet mijn bedoeling om je omver te lopen." Mijn hart ontplofte bijna denk ik. "Geen zorgen, het is oke!" Je bent Billie, toch?" "Ja ... ja, dat ben ik. Zin om naast mij te komen zitten tijdens de lessen, Ella? "Jaa, dankje!"

Omg! Omg! Omg! Ik heb Ella net omver gelopen! Hoe is dat nu mogelijk?! Er zijn hier zoveel mensen en op een of andere manier was het Ella! Ik vroeg haar zelfs of ze naast mij kwam zitten ... en ze zei ja!

We zaten vanachter in de klas, een poging te doen om onze wiskunde opdrachten te maken. Voor de eerste keer in jaren zat ik niet alleen. "Ella?" "Jaa" "Snap jij iets van al deze shit?" "Om eerlijk te zijn Billie, ja, ja ik snap deze 'shit'." ze schoot in de lach toen ze dat zei. "Wil je dat ik het je uitleg?" "Oooh jaa, reddende engel!"

Terwijl Ella een poging waagde om het uit te leggen kon ik niet stoppen met lachen. Ze is zo 'funny'. Ik wil echt vrienden met haar zijn. Maar waarom? Waarom perse met Ella?

"Billie! Ella! Een beetje stiller aub!" "Sorry mevrouw!"

Om twaalf waren we gedaan, wat logisch was, want het is woensdag. De dag is letterlijk voorbij gevlogen.

"Billie?" "Jaa?" "Heb je zin om deze middag naar mij te komen? Mama haar trein is geannuleerd, dus komt ze morgen pas thuis en ik heb geen zin om heel de dag alleen te zijn." "Jaa! Tuurlijk! Hier, mijn nummer." "Dankjeee"

Omg! Dit kan nooit echt zijn! Of wel? Ik heb heel de dag met Ella gepraat, ik heb haar nummer EN ik ga haar nog eens zien vandaag!

"Hoe ga je thuis geraken Billie?" "Ik denk dat ik de bus neem. Normaal zou mijn zus me komen halen, maar ze heeft school deze namiddag." "Ik woon hier een paar straten vandaan. Ik moet Holly, mijn zusje, nog van school gaan halen, maar als je wil kan je mee komen? Dan hoef je niet te wachten op de bus." "Okee, ik kom met je mee!"

Ik stuurde snel nog een berichtje in onze familiegroep: Hey! Ik weet niet wanneer ik thuis ben, ben bij een meisje uit mijn klas!

We kwamen aan bij de school van Holly en ik hoorde iemand gillen. "ELLAAAAA!" Dan zag ik een klein meisje met twee schattige staartjes naar ons lopen. Ze liep eigenlijk best wel snel en sprong naar Ella terwijl ze naar mij zwaaide. Dat is Holly dan denk ik. 'Hi Holly", zei ik een beetje verlegen.

"Holly, dit is Billie. Ze zal ons gezelschap zijn deze namiddag. Ah ja, mama komt morgen pas thuis, want haar trein is geanuleerd. "Oh, oke." Holly keek een beetje verdrietig.

"Alles oke, Holly?" Wow! Zei ik dat nu echt?! "Jaa!" Ze lachte naar mij en gaf me een knuffel.

~Ella's huis~