Kapagod, ilang araw na ang nakalipas. Pero hindi parin nahahanap ang nawawalang gamit ni sir, kaya pala makalat ang opisina n'ya nung pumunta ako. Nagawa n'ya pa talagang mag biro. Kaya heto, sabi nila may nagnakaw daw at inaalm pa nila.Ilang araw din na hindi ko nakikita si Flynn, kung okay lang ba s'ya. Hindi naman sa ganon na mag pag tingin na ako sa kanya, nag aalala lang kase ako sakanya. Sabi nang ibang mga co-workers ko hindi daw s'ya palaging kumakain, at hirap daw sa pag tulog si sir. Hindi ko alam kong bakit n'ya pinapababayaan ang sarili dahil lang sa isang bagay.
Mas importante paba talaga ang gamit kaysa sa sarili? Sibi nang iba palaging absent ang boss, nasa Rome daw s'ya ngayon nagpapahinga. Ipinagkatiwala n'ya ang kumpanya n'ya sa kaibigan, tinanong n'ya ako kong okay lang ko ako ang mag dala sa kumpanya pero tinanggihan ko, baka maulit pa ang nangyari noon.
...
I was currently in my office, nakatotok sa screen ng computer. I was arrange some meetings, dealing with clients, speak different language. Well, hindi naman ako nahihirapan kase ingles lang at kaunting Italian ang nalalaman ko, iilan kasing mga clients ay taga ibang bansa.
Napasinghap nalang ako sa pagod, I lean on my chair. I feel like I'm gonna pass out, ilang kape na ata ako nito. Tiningnan ko ang paligid ko... Ang kalat! Parang nasa metal hospital ako! Hindi ko naman masisi ang sarili ko kase baliw naman ako.
Baliw sa kanya...
Baliw na talaga ako. "Ahhh... Hay..." I just muttered to myself. Tumayo ako at nag simula nang mag ligpit nang may kumatok sa pintuan.
*knock*
Sino naman iyan? Diba kapag ganitong oras ay lahat nang mga tao dito ay dapat nasa mga opisina nila? Who could it be?
"Come in."
Nakapokus ang tingin ko sa pinto, malalagot ka sakin kong sino ka man. Tila alerto ang buong katawan ko nang pumasok... Bading?
"Ikaw!?"
He rolled his eyes, ang taray talaga!
"Oo, ako. May problema ba?"
"Oo naman!" sumabat ko.
"Ano namang problema?"
"Ikaw, ikaw ang problema ko, ano bang ginagawa mo dito, ha?"
Nag hintay ako sa kanyang responde, tahimik s'ya at wala s'yang imik. S'ya yong lalaki na akala mo siga pero ang taray.
"We need you." He said, ang boses n'ya naging seryoso.
"Ha?"
"Hamputa nito, ang bingi!"
"Hoy! Hindi kaya!" Aba! Ang lakas nang loob n'yang sabihin n'yan, baka s'ya iyong bakla.
"Baka ikaw iyung bakla, ikaw naman iyung lalake dito."
"Sabi kona bingi ang puta."
Kunti nalang talaga si-sipa-in kona siya palabas. Kunti nalang, kunting kunti nalang.
"We need you,please? Master needs you..Come with us Caoimhe, kailang ka namin." His voice turn into pleading tone. Bakit s'ya nagkakaganito? Ano bang nangyayari? "Master needs you, Caoimhe..."
"A-Ano bang n-nangyari?" Hindi ko mapigilang ma piyok, tila may patalim na tumutusok sa puso ko. Hindi ko alam ano ang mararamdaman ko... Sakit? Awa? at... Pagkabalisa.
"He's losing his mind, since he fly to Rome, he's been acting tough." He continue. "The day na may nawala sakanya... tila nag-iba s'ya. He keeps repeating your name, and he didn't eat any food... He's losing his self, and that's why I'm here. We can't bare na panoorin lang si boss na nagkakaganoon... So please.. We need you... He needs you, Caoimhe."
BINABASA MO ANG
My Boss Sudden Proposal [Billionaire Mafia Series #1]
RomanceMy boss just proposed to me?