“Xiena! Kamusta ka na?!” bati ni Max.
Napatawa naman ako, parang kahapon lang ay magkasama kami!!!
“ ‘Nu ka ba naman Max, natural, Ayos na ayos!.. Nandiyan ka naman lagi eh!” tugon ko sabay suntok ng mahina sa balikat nito. “Lagi akong okay dahil lagi mo naman akong ipinagtatanggol eh! Salamat ha!” ^___^
Grabe! Parang nag-blush siya!!!! Mas lalo pa siyang naging cute!!! >///<
“Oo nga ‘no?...” humalakhak pa ito at hinwakan ang kanyang batok.
Ang kulit talaga ng batang to! Hahahaha…
Love na love ko na talaga tong friend ko!!! Hahaha ^o^
“Xie, ito nga pala oh!.. Pinitas ko sa halamanan namin… Bagong bukadkad pa lang iyan. Nung makita ko ang mga iyan naalala kita kaya nagdala ako… Para sayo!!..” tapos ngumiti pa siya ng medyo nahihiya at nagblush ule!
Ayiee!!! >///<… Ang swerte ko naman! Ganda pa ng ngiti niya!!! ^__^
Medyo nagulat ako sa nangyari kaya napatulala ako. “Wow!!! Salamat Max! Ang ganda nito! Paboritong shape ko pa! Star!” sabay ngiti ba ako!
^__^ napakatamis na ngiti!!!
Hindi ko alam kung anong klaseng bulaklak ‘to pero hugis star siya na maliliit at kulay dilaw…
At ang ibinigay nya ay tatlong kumpol kumpol na bulaklak.
Basta ang ganda!!! Hindi ko ma-explain sa sobrang excitement!!!
Ung crush ko!
Binigyan ako ng flowers!!!
Grabe!!!
Ang bait niya!!! Hehehe….
Pagkauwi na pagkauwi ko sa aming bahay itinanim ko yung bulaklak sa aming hardin tulad ng sinabi ni Max.
Inilagaan ko ito ng husto ngunit isang araw pagkagising ko….
“ANO PO?! PINAKAIN PO NINYO SA KAMBING?!” napasigaw ako sa sobrang gulat.
Grabe!!!
Ang inilagaan ko ng ilang araw at ang pinakamagandang ibinigay sa akin ni Max ay ipinakain lang sa kambing!
Napabuntong-hininga na lamang ako at bumalik sa aking silid.
Iniyakan ko ng sobra ang bulaklak na iyon…
Ang balak ko sana palalakihin ko iyon…
Para hanggang sa lumago iyon…
buhay pa rin ang alaala ni Max…
Hanggang sa lumaki kami…
hindi kami magkakahiwalay at lagi kaming magkikita…
at kung sakali mang umalis siya at makalimutan ako….
Maipapaalala ko sa kanya na ako iyong kaibigan niya sa kinder at binigyan ng bulaklak…
Buong gabi ko na lang iyong iniyakan at hindi na ako lumabas ng aking silid….
Sayang naman….
Sana hindi magalit si Max….
hay…......................
hanggang sa nakatulog na pala ako…..
Lulugo-lugo akong pumasok sa paaralan at pakiramdam ko wala na akong mukhang maihaharap kay Max.
Nahihiya ako…
May narinig akong nagsasalita..
si tita Euphie pala…....
