Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Mostar, Bosna Hersek
"Aldine, mislim da Kenan želi da igra sa nama
( Aldin, Kenan bizimle oynamak istiyor bence)
Arkadaşının koşmayı bırakarak nefes nefeseyken kurduğu cümleyle sarı çocuk yerinde durup sahanın bir köşesinde tellerin önüne çamurlu toprağa çökmüş onlara bakan çocuğa baktı. Üzerindeki takım forması çamur yüzünden oldukça kirliydi ama umursuyor gibi durmuyordu
Bakışları yanındaki arkadaşına döndüğünde ikisi de haylaz bir şekilde gülümsüyordu.
Okullarının futbol sahasında serbest saatte sınıfın büyük bölümü toplanmış maç yapıyor kalanlar da gruplar oluşturmuş kendi hallerinde takılıyorlardı. Sadece bir kişi eğlenmiyordu.
Kenan her zamanki gibi oyuna alınmadığı için sahanın bir kenarına oturmuş futbol oynayanları izliyordu. O da oynamak isterdi ama böyle oyunlara hiç bir zaman alınmamıştı. Dušan amcasıyla arka bahçede bi kaç kere oynamaya çalışmıştı hiç fena da değildi ama hiçbir zaman bir takımın parçası olmamıştı. O da artık sahanın bir köşesine oturup oynayanları izlemeye alışmıştı.
Gözleri sahada dolanıyordu ama aklı çok başka yerlerdeydi oyunun durduğunun ve kendisine yaklaşan biri uzun şişkoca biri daha zayıf kısa iki sarışını fark etmemişti. Gelip önünde durduklarında küçük çocuk yavaşça kafasını kaldırıp ikiliye alttan ürkek bir bakış attı.
Bu ikisi sınıfın zorba çocuklarıydı ve sürekli Kenan'la uğraşır sınıfta yapılan etkinliklerde onu dışlarlardı şimdi niye yanına gelmiş ona gülümseyerek bakıyorlardı ki?
"Želiš li igrati fudbal?"
(Futbol oynamak istiyor musun? )
Kenan boş boş göz kırpıştırarak ona baktı. Boşnakçada hala mükemmel sayılmazdı ama çocuğun dediği şeyi anlamıştı. Onu oyuna almak istiyorlardı. İstemsizce yüzüne büyük bir gülümseme yayılırken hızlı hızlı kafa salladı. Oturduğu çamurun içinden kalktı ve kirlenmiş olan şortunu eliyle rastgele temizlemeye çalıştı.
İki sarışın gülümseyerek tekrar birbirine baktılar. Aldine yanındakine göz kırparak Kenan'ı kendine çekti ve omzuna sarılarak onu sahaya ilerletti. İkili çıktığı için oyuna ara veren diğerleri Kenan'ı da oyuna almak istediklerini fark edince şaşkınlıkla onları izliyorlardı.
"Hoće li i on igrati?"
( O da mı oynayacak?)
Çocuklardan birinin sorduğu soruyla Aldine ona bakıp kafa salladı ve gülümseyerek Kenan'a dönüp hangi pozisyona geçmesi gerektiğini söyledi. Çocuk büyük bir hevesle koşarak sahanın ilerisinde konum aldı
