Çalışma masamda oturmuş kitap okuyordum kafamı dağıtmak için uyuyamamıştım çocukları diğer odada uyutmuştum gece yarısını geçiyordu
"Bırak"
"Onu bırak lütfen"
Rikunun sesi ile arkama döndüm
sayıklıyordu hemen kalkıp odanın ışığını açtım terlemişti kabus görüyordu.
"Riku uyan" Ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyordum omuzlarından hafifçe tutup salladım
"Riku iyimisin uyan"
Gözünün kenarından küçücük bir göz yaşı düşmüştü
"Lütfen"
Neyden bahsettiğini anlayabiliyordum Sonra bi hışımla kendine geldi bazı şeyleri idrak edemiyordu
"Riku iyimisin"
"Çocuklar nerde"
"Sakin ol yan odada uyuyorlar"
"Ben bi bakayım" ayaklanıp hızlı adımlarla odadan çıktı onun konuşmasını o kadar çok istemiştim ama bu şekil olmasını istemiyodum mutlu bile olamamıştım Bende kalkıp onun yanına gittim çocukların yanına oturmuştu onlara bakıyordu
Kapıya yaslanıp onları izliyodum bende gördüğüm en güzel tabloydu bu
"Merak etme onlar iyiler"
Sesimi duyunca bana baktı ve gülümsedi o kadar guzeldiki ona dalıp gidiyordum Sonra yanına yaklaşıp başına küçük bir öpücük bıraktım
"Sabah randevun var geç içeri yat kalkamayacaksın"
İstemediğini bakışlarından anlıyordum
"Ben kalırım çocuklarla hadi bakalım"
Hafifçe başını sallayıp odadan çıktı bende çocukların yanında kalmıştım
_____________
Sabah uyanmıştı yani başına baktığında yushi yoktu yataktan dogruldu saate baktığında daha çok erkendi okula gitmiş olamazdı Sion Ayaklanıp Onu aradı telefonu yastığın altında çalıyordu
İçine bir endişe çökmüştü
"Nerde bu çocuk"
Hemen odadan çıkıp dışarı çıkacaktı ki kapı kilidi açıldı Yushiydi
"Nerdesin telefonunu neden yanına almadın birsey oldu sandım"
"Sadece ekmek almaya gitmiştim niye korktunki bu kadar"
"Yanımda göremeyince korktum sadece"
"Korkma başkasına kaçmam"
Sion gulumsemisti
"İzin vermiyorum zaten"
"Of acıktım bana yemek yap"
"Siz isteyin paşa hazretleri hemen"
Saat ilerlemişti yushi okul için hazırlanıyodu
"Seni bırakayım mı" "Ya cocukmuyum ben kendim giderim"
" Ayrıca bana mesaj at tamammi okula vardığında aradığımdada aç kesinlikle açmamazlik yapmiyosun"
"Tamam anne" yushi ayakkabılarını giyip çıkmıştı
"Travması tetiklediği için olmuş olmalı test sonuçları çıksın ona göre daha net konuşuruz"
"Artık konusabilir dimi doktor bey"
"Kendisini çok zorlamayın yinede dediğim gibi sonuçlara bakalım kötü bir şey yoktur merak etmeyin"
Jaehee duyduğu şey ile mutlu olmuştu
"Teşekkür ederiz"
"Geçmiş olsun tekrardan"
Jaehee ve riku doktorun odasından çıkmıştı
Jaehee rikuya döndüğünde onun bu durum karşısında pekte mutlu olduğu soylenemezdi
"Riku neyin var"
"Yok birsey"
"Neden mutlu değilsin o zaman anlat bana riku senin böyle olman hiç hoşuma gitmiyor"
Riku iç çekti hafifçe gülümsedi
"Sadece tuhaf hissediyorum"
"Alışacaksın merak etme"
"Iyiki yanımdasın jae"
"Sende riku"
Dışarıda oturuyordum zilin çalmasına 5 dakika vardı Olanları düşünüyordum önceden çok sorunsuz geçen hayatım bir kaç haftada berbat bi hal almıştı o adamın gelmesini hala kaldiramiyordum hangi yüzle gelmişti
Zil çalınca dusuncelerimden uyandım ayaklanip okul girişine doğru yürümeye başladım
Sonra telefonuma bi mesaj gelmişti bildirimlerden okuyunca şaşırmıştım
O Yazmıştı
"Bende annene ait birsey var onu sana verip gidicem attığım konuma gel oğlum"
_____________
Bölüm yazasım gelmiyo devamını getiremiyom
BU ARADA BEN RIKUYU OZLEDIM😭😭😭😭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
