Karmakarışık

Gitmeden Oldu Mu?

• medya ~ Hasret •

*2 gün sonra *
Babamın cevabından 2 gün geçmişti.Deniz abla giderken "İşleri hallendice seni çağırıcam" demişti. Hala bir haber gelmedi diye düşünürken saat sabah 11 gibi kapı çaldı.Deniz Abla gelmişti.
-Canım müsaitsen benim eve gelirmisin?
Gözlerim parladı o anda;
-Tabi hemen , dedim
Bir kaç dakika sonra nihayet eve varmıştık.Püsküllü anahtarlığı olan anahtarı kapıda döndürerek kapıyı açtı.
İçim kıpır kıpırdı 'ne diyecek acaba?' Diye düşünmekten içeri girmeyi unutmuştum.Deniz Abla'nın omuzumdaki dürtüsünü hissedince pembe yırtık terliğimi çıkararak eve girdim.
- Ne içersin?
-Teşekkür ederim Deniz Abla bir şey istemiyorum, dedim
-Ne kadar meraklı olduğunun farkındayım tatlım, o halde hemen konuya giriyorum , dedi minik masum bir tebessümle,
-Şu gideceğin lisenin müdürünü tanıyorum  ondan bir kaç bilgi aldım. Senin puanların yetiyor da artıyor bile ! Yani okulun şimdiden hazır.Zaten son senen.Daha sonra umarım iyi bir üniversite kazanırsın. 2 hafta sonra da gidiyoruz. Biletlerimizi aldım bak , dedi masadaki 2 bileti göstererek sonunda kurtuluyordum bu hayattan bu benim uçuş değil kurtulma biletimdi !Bir kaç şey daha konuştuktan sonra sofrayı hazırlamak için eve geldim.Babam erken gelmişti bugün."Hoşgeldin" diyerek sofrayı hazırladım.Daha sonra babamın yanına geldim.Ona Deniz ablanın anlattıklarını anlatmaya başladım.
Ali Bey'in Ağzından;
Bana gitmek için Deniz ile yaptıkları planlardan bahsediyordu.Benim ise tek düşündüğüm onun benim hastalığımı öğrenince ne yapacağıydı.Kafam allak bullak olmuştu.Onun hayatını sürmesini istiyordum iyi bir gelecek kurmasını hedeflerinin olmasını eğer hastalığımı öğrenirse gitmekten vazgeçerdi.Zaten ona hiç haketmediği bir hayatı yaşatıyordum.
-Babacım hiçbirşey demedin?
-Ha evet kızım aferin.
Babamın bi derdi mi vardı ne oluyordu? Dinlememişti bile , belliydi.Yakında ne olduğu anlaşılır diye düşünüp çok da üstünde durmadım.
2Hafta Sonra
İstanbul'a gitmemize 1 gün kalmıştı.Valizimi hazırlamıştım.Artık kurtuluyordum bu hayattan.Şimdi ekmek almaya gitmiştim.Eve girerken anahtarımın cebimde olduğunu farkettim.Kapıyı sessizce açtım.Salonda birileri ağlıyordu dinlemek için kulağımı uzattım;
-Bu şimdi mi söylenir Ali?
-Şş , Hasret gelir birazdan sus.
-Ne Hasret'i öğrenecekse öğrensin kanser olduğunu!
Ne ne? Doğrumuydu? Babam kanser miydi? Yok hayır olamaz!
Kapıyı hışımla açtım;
-Baba?
-Sana sus dedim değil mi Keriman!
-Baba doğru mu?
-Kızım hayır yani evet ama tedavisi başladı önemli değil yani
-Ve bana bunu söyleme ihtiyacı bile duymadın öyle mi?!
-Kızım, endişelenme diye
-Baba ne dediğinin farkında mısın?!!!
Tartışmamız yarım saat sürdü.En sonunda ikimizde sakinleşince;
-Ne kanseri?
-Akciğer
-Bir gün o sigaralar yüzünden olacaktı zaten.Doktora gittin mi?
-Tedavisi sürüyor.
-İyileşebilecek misin?
-evet zaten çok kararmamış ciğerlerim.Doktor 3 aya kadar iyileşir dedi.Bu yüzden sana söylemedim.
-Ben seni nasıl bırakırım?
-Sen burada kalsan ne faydan olacak?
-Baba senin kızın değil miyim ben !? Burda kalsam elbette bir faydam olacak.
-Kızım bak piyango çıktı sana . Git işte Deniz'le.
Ali Bey'in ağzından;
Senin kızın değil miyim demişti bana. Neden bu kadar bağlıydı ki bana? Aramızda hiçbir bağ yoktu.Artık ondan da bıkmıştım.Onu ikna etmek için çok dil döktüm sonunda başardım.Gidiyordu artık , MUTLUYDUM.
**lütfen yorum yapmadan geçmeyin.Okuyucu sayısı en az 80 olunca devamı gelecekAslında bu bölümde İstanbul'a gidecekti ama çok uzun olur diye eklemedim.Diğer bölümde İstanbul yolculuğu başlayacak :) **