Gelukkig toch niet echt voor mij bestemd?

8 0 0
                                    

Matthy pov:

Tijdskip van 6 maanden na het feestje.

Ik zit bij nederlands naast koen, bij deze les zitten we altijd een beetje te kloten. "Ja meneer het lam, weet jij het antwoord van opdracht 9?" Vraagt hij "Persoonsvorm" zeg ik dan "Matthy ik vroeg in welke tijd dit verhaal geschreven is" zegt hij met een zucht

Koen en ik gaan kapot van het lachen, "Ga der maar uit" "wat?" Zegt koen "Eerst letten jullie niet op en lachen jullie door mijn les heen er uit allebij" en ik en koen lopen het lokaal uit. Lachend lopen we naar de aula/kantine wabt we hebben zo toch pauze.

We gaan zitten aan tafel bijna helemaal achterin met banken. "Ey matt ik kan vandaag trouwens niet meer afspreken, mijn moeder wil met mij en rox gaan winkelen omdat rox bijna jarig is. Sorry " zegt koen "maakt niet uit maatje" zeg ik en we kijken allebij op onze telefoon.

Als de bel gaat loopt iedereen de aula binnen waaronder: de bankzitters (zonder matthy en koen) "Jo maatjee"zegt milo meteen en komt naast me zitten "eyyy" zeg ik terug. "Morgen avond kom jij naar mij toch?" Vraag ik hem voor duideljjkheid "zekerr" zegt milo dan terug. Miel slaapt morgen bij mij omdat ze ouders belangerijk visite hebben morgen.

Ik zit een beetje op mijn telefoon terwijl de andere Aan het praten zijn, ik praat ook wel een beetj mee maar niet veel. "Heeyy" hoor ik madelief achter me zeggen en geeft me snel een kusje en komt aan de andere kant naast mij zitten "Hey" zeg ik met een glimlach.

Rox loopt er achter aan en gaat naast koen zitten en ze geven elkaar een zoen "SIMP" roep ik "Hou je bek fixbeer" zegt koen dan terug en steekt ze middelvinger op ik moet lachen.

Einde van de dag:

Ik pak mijn fiets en fiets samen met Madelief achterop weg van school, omdat Madelief haar band lek was ging ik haar even thuis afzetten want ik kom er toch bijna langs. "Eindelijk hebben we vakantie" zegt ze opgelucht "ja klopt, ik was wel toe aan vakantie" antwoord ik dan, "ja ik ook heel erg" zegt ze moe terwijl ze haar handen om mij heen legt.

Als we bij haar huis aan komen loop ik even mee naar de deur, wel zo netjes. "Dankje voor het afzetten" zegt ze glimlachend maar ook moe omdat het al half 6 is en we een lange dag school hadden. "Geen probleem, ik moet wel gaan want mijn broertje wacht want ik zou hem weg brengen naar voetbal" zeg ik dan "Oh ja isgoed" "Top doe de groeten aan je moeder" "zal ik doen,  hou van jou" zegt ze.

"Hou ook van jou" zeg ik terwijl ik mijn fiets pak, ik zwaai en fiets dan naar huis. Eenmaal thuis aan gekomen hoor ik allemaal geschreeuw, ik zucht.
Ik loop de kamer binnen "hey" zeg ik, maar ik krijg geen antwoord omdat ze blijven schreeuwem tegen elkaar.
"ALS JE WAT BETER VOOR DIE JONGEN ZORGDE WAS DIT NIET GEBEURD" Riep mijn vader naar mijn moeder. "IK? IK DOE ALIJD MIJN BEST OM GOED VOOR HEM TE ZORGEN" Roept mijn moeder terug.

"A donder op man" "jij verteld het de kinderen ik ben weg" roept mijn vader en gooit de voordeur dicht. Wat moet hij ons vertellen? Het is even stil "wat moet je ons vertellen mam?" Vraag ik dan "matthy... luister even ga zitten" zegt ze. Ik ga aan de keukentafel zitten en zij tegenover mij "Je hebt vast wel gemerkt dat er veel ruzie tussen mij en je vader is toch de laatste tijd" zegt ze dan. "Uh ja? Hoezo?" Vraag ik

"Nouja, ik en je vader hebben besloten om... uit elkaar te gaan"

629 woorden

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Nov 02 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Tijd heelt al die wonden wel - FT KusjesmatthyxWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu