Yine okul yine aynı insanlar birbirlerini çekemeyen kızlar çirkinim diye gezip aslında herkesten güzelsin iltifatını bekleyen sözde cici kızlar. Herkes bi tarafa dağılmışken benim kendi içimdeki dağınıklığım herkesten daha paramparçaydı. Okulun ilk günü keş gibi uyandığım için aptalca okula gitmiştim kravat gömlekten bağımsız. Ve her zaman ki siyah pantolonum. Sırf okulun belirlediği o iğrenç pantolonu giymiyorum diye kaç gün yok yazıldığımı sözde kurallara kaç kere itaatsizlikten disiplin cezası aldığımı sayamadım. Ama zamanla herkes alıştı ve kendi halimde sıradan takılmaya devam ettim. Sıradan dediğim hayat ise farklıydı bu yüzden coğu insandan daha ekşınlı bi hayat yaşıyodum. Sıradanlığınızı kaybettiğinizde yaşamaya başlarsınız. Unutmayın bir sürü mavinin içinde bi siyah her zaman daha ilgi çekicidir. Hayat garip olsada insanlar daha ürkütücü.
