I STILL REMEMBER

Chapter 3:

Kenshin at Kazuko, pagkatapos nila akong gisahin sa iba pang mga bagay, ay oras na para umalis. Dumiretso ako sa boxing training. Hindi ko naman talaga sinasadya na gusto akong labanan ni Roger noong una.

Pero sa pagkakataong ito, hindi na maikakaila na maraming mga mata ang naghahamon. Sinalubong ako ni Boss Kiko, ang may-ari, para makipag-fist bump. Pagpasok ko pa lang sa ring, naroon na ang trainer ko.

“That’s hard, make it harder,” as I heard her voice, I knew that Eris was here.

“You’re still here.”

“And you as well.”

“Well, I love boxing.”

“You are versatile, Max. Give me a try and when you win, just anything you want. But when I win, let me think about it.” She got the most grotesque, beautiful smile on her face as she wanted to dwell with me inside the boxing ring.

"Alright, Eris. Let's see what you've got," I replied with a smirk. I put on my gloves and got ready.

Sumalang kami sa ring at nag-umpisa na ang laban. Sa unang round, nagpalitan kami ng jabs at hooks. Nakita ko agad na mabilis siya at magaling mag-counter.

"Impressive, Eris," sabi ko habang nag-iwas sa isang suntok niya.

"Don't get too confident, Max," sagot niya.

Naging mas intense ang laban sa pangalawang round. Nagpakawala siya ng sunud-sunod na kombinasyon ng mga suntok: jab, cross, hook, uppercut. Mabilis kong iniiwasan ang mga ito at bumabalik ng sarili kong mga suntok.

Sa gitna ng laban, napansin ko ang pagod sa mga mata ni Eris. "Pagod ka na ba?" biro ko.

"Hindi pa," sagot niya. "I can do this all day."

Nagpatuloy ang laban hanggang sa huling round. Pabagal nang pabagal ang mga galaw namin pareho, pero hindi kami sumusuko. Sa huling segundo ng laban, nagawa kong i-land ang isang malakas na right hook na naiwasan niya upang hindi siya mapatumba.

Nagulat ako nang ibalik niya ang ginawa ko at ang resulta ay ako ang nagtumba. "Nice one, Max," sabi niya habang humihingal. "You lose this time."

"Good fight, Eris," sabi ko habang inaalalayan niyang bumaba sa ring.

Habang nag-aayos kami ng mga gamit, lumapit si Boss Kiko. "Impressive fight, both of you. Max, you've got potential. Keep training hard."

Nagpasalamat ako kay Boss Kiko at lumabas ng gym kasama si Eris. "So, anong gusto kong premyo?" tanong niya sa kaniyang sarili.

"Let's just have coffee," sabi ko. "No need for anything extravagant."

"Ako dapat ang nagsasabi. Desisyon ka," sagot niya. "I earned it."

Nagpunta kami sa pinakamalapit na coffee shop at nag-order ng kape. Habang nagkukuwentuhan, napansin kong mas relaxed na si Eris. "You know, you're not so bad outside the ring," biro niya.

"Same goes for you," sagot ko. "Maybe we can hang out more often, but without the boxing gloves." I chuckled. “I'm too afraid to hurt a girl physically.”

Ngumiti siya. "Sounds like a kind person.”

“So sa paningin mo, mukha akong kriminal?” I jested.

“Matthew, bakit Max?” tanong niya sa palayaw ko.

“Well, my nickname was made because,” I smiled at the azure sky. “Gustong-gusto ko kasi yung nag-aalok ng sigarilyo at candy habang traffic sa NLEX.”