Aşk denilen illet, nedir bilmem ben.
Bir kalbe geldiği gibi giden mıdır, mesela?
Geldiği gibi gidecekse,
Bu kalp de yeri olur mu hiç?
Anlamdıramıyorum sevgilim.
Sana öyle tutuldu ki bu kalp,
Gideni, senin kokunla aratamazdım.
İnan bana, sana bunu yapamazdım.
Çünkü sende biliyorsun,
Ben, seni her galakside ayrı seviyorum.
Söylesene bana aşk neydi?
Ben "aşk" denilen kelimeyi çok yabancıyım.
Tanık olduğum sevgi varken,
Aşk' ı aratmazdım.
Pekala, soruyorum o halde sana;
Gidecekse ne bekler evet insan, bu kalpte?
Gelmeyecekse neden hala kalpten,
Sürgün edilmez insan?
Ben cevabı bilmiyorum.
Aşk' a aşık olan kadınım, ben.
Bir insanda harap edemezsin duygularımı.
Yazılar sevgili;
O kadar yazı var ki,
Aşk' a dair.
Yazıların altından kalkamayan kalp,
Aşkın aklından nasıl kalksın...
Peki, sevgilim.
Sürgün ediyorum artık, seni.
Gökyüzüne uç.
Bulutların arasına karış.
Son olarak bir tanem,
Özgürlük demek;
Kafesten ayrılmak demek,
Bir daha kafese adım atmayacağın demek...
Ve unutma sevgili,
Ben sana değil, aşka aşığım.
Kalbim, yapboz değil.
O yüzden sende harap olmasına göz yumamam.
Hoşça kal güler yüzlüm,
Hiç gelmeyecek üzere...
Hoşça kal.
Son defa unutma;
Ne kadar uzaklara gidersen git,
Ne kadar gökyüzünde bulutların arasında kaybolursan kaybol,
Her daim zikrimde ve yazılarımda konu olacaksın.
Her daim bende bir yerin olacak.
Bunu bil de git,
Her ne olursa olsun,
Sevmiştim seni
Anılarımızın hatırına seviyorum seni.
Son defa güzel anılarda saklı kalman dileğiyle,
Hoşça kal...
