Chapter 02:Trauma

1 0 0
                                    

Three's point of view
NO...NO...NOOOOOO

Hindi hahanapin ko siya..

I hurriedly run on the stairs from his room to the door

"Come on wag ka namang magbiro ohh,Markkk!!!" I shouted alam ko na wala siya rito pero sa sobrang kaba ko nagpapanic nako ever since maging detective ako its my first time na nagpanic ng ganito

I look at the streets then cross it, suddenly a car in a fast speed came at my direction almost hitting me buti nalang at may humila sakin at niyakap ako

Then it snap at me

I started crying that even if i dont know this stranger i know his a guy and i hug him tight,umiyak lang ako nang umiyak dahil kasalan ko...kasalan ko kung bakit nawawala si Mark i cried until my background feels silent then everything went black

"Mama san po kayo pupunta?" I asked im still 14 years old that time

"We have to investigate on the case that you saw yesterday nak kaya be good to your grandma ok" sabi ni mama saka ako niyakap
"Pa pabili po ako ng ice cream hehehe"i then hug papa

Everything was a blur i cant hardly see anything

'Nagbabagang balita,dalawang detective nawawala na alam nating sina Theresse Arian Volmar at ang asawa nito na si Arkin Kyle Volmar na natagpuan sa malapit sa ice cream parlor may mga ibedensya din na nandito sa crime scene may dalawang baril at may isang basag na eye glass na alam nating lahat na pagmamay ari ni detective Arkin may tatlong ice cream din na nakalatag sa daan...'

Wala na akong ibang narinig my vission became blurry

Kasalanan ko... it's my fault kaya sila nawawala kung diko sila pinilit bilhan ako ng ice cream di sila maaambush ng ganito.......
Kasalanan ko my vission became blurry then my memories with my parents flash at me

"Kasalan ko...." I cried then i felt someone hug me
"Shhhh,tahan na its not your fault ok,and thankyou dahil sayo may na realize ako"saad nito

Teka....
Familiar yung tono ng boses niya

I pulled my face away from his chest then my eyes grew wide...

"WHAAAAAA!!!!....Markkk akala ko wala ka na huhu akala ko hindi na kita makikita huhuhu sorry kung pinilit kita..."

He hug me again
"No calm down first ok mamaya na tayo mag usap mas mabuti pat magpahinga ka na muna" he then lay me on the bed

"Thankyou" i said then closed my eyes


MAY NAAMOY akong pagakin,dun ko lag naramdaman yung gutom ko,di nga pala ako naka kain ng tanghalian kinuha ko yung phone ko saka tinignan yung oras

4:53 p.m

Really,ang tagal ko palang natulog kahit ilang oras nakong nakahiga i still look sleepy kaya nag stretch muna ako ng kamay saka naglakad pababa

Nasa kwarto pala ako ni Mark natulog kanina,the second floor is large pero isang room lang tapos maliit na banyo,kasya naman dalawa sa kama niya pero ang awkward kaya alam mo yun pero natutulog ba ang multo?hayy ewan ko ba

"Hi Ms.Volmar gising kana pala gusto mona kumain??" He greated me the time i walk into the kitchen
"Anong ms.Volmar ka jan Three nalang"i said saka umupo
"Okk Three"
"Ano nga pala yung ulam Mark??" Napatingin siya sakin saka hinain yung adobong manok whaaa yung paborito koooo halos mamilog yung mata ko

"Uyyhh ang sarap naman niyan,kumakain ka pala??"i ask
He glared at me
"Bakit gusto moko mamatay sa gutom purket patay nako dimona ko papapakain??" Natawa naman ako sa bilis nya magsalita ang cute² nya nga eh sarap kutusin HAHAHA
"ito naman chill lang curious lang yung tao eh,ehhh ikaw ba natutulog karin ba?" Tanong ko ulit saka niya ko inirapan
Halaaa ATTITUDE yarn

My Ghost Detective Partner Where stories live. Discover now