Het is al donker wanneer Edward Jacob confronteert. Ze zitten samen op de bank een film te kijken, Twilight, totdat Edward zich recht naar Jacob draait.
"Is er iets?" Vraagt Jacob zenuwachtig. Hij heeft geen idee wat Edward van plan is, en hij is bang. Wat als hij erachter is? Gaat hij hem aanvallen? Overleveren naar de andere vampieren, zodat ze van zijn bloed kunnen drinken?
"Ik weet dat je iets verbergt," geeft Edward toe. "Ik weet het omdat ik ook iets verberg, maar je weet al wat dat is" Hij kijkt Jacob aan, beschuldigend. "Ik heb je mijn diepste geheim verteld, waarom doe je niet hetzelfde?"
"Als ik het je vertel, beloof je me niks te doen?" Edward kan de angst van Jacob van bijna ruiken. Het is nog een groter geheim dan Edward dacht blijkbaar, iets waardoor Edward Jacob zou willen aanvallen.
"Ik zou je nooit iets doen, Jacob. Niks wat jij niet wilt" Want er zijn dingen die Edward wel met Jacob wil doen, dingen die hij niet hardop kan zeggen.
"Ik ben een weerwolf." Zegt Jacob.
"Oh, oké," zegt Edward, verbaasd. Die had hij niet zien aankomen. Een weerwolf... "Ben je bang omdat weerwolven en vampieren vijanden zijn?"
"Ja" zegt Jacob zachtjes, bang, kwetsbaar.
"Jacob," Zucht Edward. "Ik zou je nooit pijn, het maakt niet uit wat je bent. Je blijft Jacob, dat verandert niet."
"Dankjewel" Jacob kijkt Edward aan. Ze leunen dichter naar elkaar toe. Jacob ziet Edward naar zijn lippen staren, hij ziet de twijfel in zijn ogen. Twijfel over wat? Ze zijn nu zo dicht bij elkaar dat Jacob Edwards adem kan voelen op zijn lippen. Ze leunen verder naar elkaar. Het moment dat hun lippen raken ontploffen er explosies in Jacobs buik. Is dit de hemel? Edwards lippen zijn zacht, Jacob had niet anders verwacht. Edward leunt terug en Jacob bestrijdt de drang om hem te volgen.
"Woah" zucht Edward.
En hun lippen raken elkaar weer aan. Harder deze keer, meer behoefte erachter. Jacob kan de lach van Edward tegen zijn lippen voelen. Ja, dit is de hemel en Edward is de engel.
"Ik ben verliefd op je, Edward." Zegt Jacob zachtjes, alsof hij de stilte en de kwetsbaarheid van het moment niet wil verpesten.
"Ja, dat had ik al door," Zegt Edward even zacht, even kwetsbaar. "Ik ben op verliefd op jou, Jacob."
"Ben je nu mijn vriendje?"
"Ja, ik ben je vriendje." Lacht Jacob.
Ze kussen nog meer, opgelucht dat ze beiden van hun geheim af zijn. Dat ze samen zijn.
