AD

[4] THE UNDERCOVER

                                                                     ****

May balak si Nik. Ito ang kanyang plano: dapat kay Nikki Insigne si Leslie magkagusto, hindi kay Prescilyn Young. Sa tingin niya’y nagsabi ng totoo ang dalagang estudyante noong nakaraan—matapos niyang magtanong tungkol sa isang krusyal na talakayin. Mahirap na kung bigla silang magkita ni Prescilyn samantalang siya ang nasa malapit. Kaya’t malaking blessing ang pagsasama nila sa hinaharap dahil sa magiging training ni Leslie para sa pageant.

“What type of shoes do I need? Sneakers? Rubber? Flats?”

“Have you not seen a pageant show before?”

“No.”

“Puro ka siguro aral. What do you think beauty queens wear during the two-piece show?” 

“Bikini.”

“What else?” May diing bigkas niya sa isang obvious na sagot.

“Slippers?”

“Hindi! Sandals! Yung may takong.”

“Really? How can you walk on the beach with sandals on?”

“Anong dagat?”

“A pageant here only makes sense because we’re here in Palawan—an archipelago. Surrounded by bodies of water.”

“Point taken, pero para saan nga ba ang pagsuot nila ng two-piece?”

“To show-off their distinct physical features.”

“Tama!”

“So, magsusuot din ako ng ganun?”

“Halloween custome ang iyo. Italbog mo nalang sa paggamit ng mataas na heels.”

“Hindi naman kita kaano-ano, ipagdadamot mo na makita ng publiko ang alindog ko.”

“Hmpf. Kahit huwag ka nang magdamit,” biro ni Nik nang napapangisi.

Narinig niyang natawa ang kausap sa kabilang linya.

“Basta sa kuwarto.”

“Tapos ikaw ang kasama? Umayos ka, Professor. Idala mo ang dangal ng trabaho mo kahit saan ka man magpunta. Alam ko namang pinaghirapan mo ang propesyon mo.” Pangangaral ni Leslie sa guro.

Natawa si Nik. “Nagbibiro lang ako. Hiram nalang tayo kung wala kang six inch—”

“Who lent personal belongings? So unhygienic.”

“Kind people? You’re not.”

“Why should we borrow? There’s no way I’d use someone else’s heels. Let’s just go shopping, are you free right now?”

“Lalabas tayo?” Excited na tanong niya kay Leslie sa telepono.

“Yes. But lending things, especially clothes and footwear, once lent to others, they never feel quite like mine again and I lose the desire to put them on. I don’t fully understand how other people are able to lend their stuff. Disgusting!” Pahabol ni Leslie.

“Nasaan ka?”

“On my way out of the our subdivision. You?”

“Bahay. Hintayin mo ako!”

“What are we riding?”

“Kotse ko. Hintayin mo ako, ha? Ibababa ko na tong tawag, paalis na ako. Manatili ka lang sa loob ng subdivision niyo, malapit sa guard, maliwanag? Mag-ingat ka, bye!”