KENDİMLE SOHBET

Bölüm 1

         Hayatım boyunca hep şunlar üzerine düşündüm:Bizneyiz,nerden geldik,nerdeyiz,niye varız vb...Bunlar sonu gelmez sorular ve bensadece birkaçını örnek verdim.Ama bunları çözmek için çok düşündüm ve galibatatmin edici cevaplar buldum.Yaşım biraz genç olabilir ama yaş pek önemlideğil,önemli olan düşüncelerimin yaşı.Buna da siz artık kitabın ilerleyenbölümlerinde karar verirsiniz.Hayatı,evreni,çevremdekileri ve buna benzerbirçok şeyi anlamaya çalıştıktan sonra ne olduğumu öğrendim.Ben bir hiçtenbile, daha hiçim. Bizler hep şöyledüşünürüz:Geleceğe dair planlarımız var,hayallerimiz,umutlarımız var ve bunlariçin yaşarız.Zaten geriye kalan şeylerinde bizim için pekte fazla bir önemiyoktur.Ama umutlarımız,hayallerimiz gerçekleşmediğinde üzülürüz.Toparlanmamızve yeni bir umuda sarılmamız çokta uzun sürmez.Genelde bu hep böyle devameder.Tabi herkes için farklılıklar gösterebilir,umutlarımız ve hayalkırıklıklarımız.Benim ise hep böyle bir düşüncem vardı bu bir hayal yada umutdeğildi.Bu insanın içinde olan bir şeydi,onun için bir şeyler yapıp yadayapmamak belki de çokta önemli değildi,çünkü zamanı geldiğindegerçekleşecekti.Genelde bir şeyleri hayal olmaktan çıkarmak için böyle bir yolabaşvurabiliriz.Onu içimizde hissetmeliyiz ve onun için var olduğumuzudüşünmeliyiz ve zamanı geldiğinde gerçekleşecektir. Günlük hayatımızınyoğunluğundan olsa gerek,derindüşünemeyiz.Evreni,insanları,sonsuzluğu,sınırsızlığı.Ama bir kere kalbimiziaçtık mı bu derin ve güzel düşüncelerindevamı gelir ve hayatımız aniden bir değişime uğrayabilir.Hem değişmese bilekendimizle barışık ve daha huzurlu birhayatımız olabilir.Bence bu dünyanın en güzel şeyi.İnsanlardan kimileri çokpara kazanmak ister,kimileri çok güzel bir kız yada yakışıklı bir erkekleçıkmak ister,kimileride şöhret olmak ister ve buna benzer övünülecek bir sürüşey.Halbuki kendimizi kandırırız,aslında bu gibi şeylerle biz övünürüz egomuzutatmin etmek isteriz.Ama belki de kimsenin umrun da bile değildir.Asılövünülecek şey iyilik ve sevgidir.Bunlar sonsuz ve sınırsız olmalarıylabirlikte sonsuz ve sınırsız bir huzur verirler insana.Hayattaki ve belki deevrendeki en güçlü silahlardır.Aslında bununla ilgili binlerce cümlekurulabilir. Sevmek nedir biliyor musunuz, sevmek gözlegördüğümüz yada görmediğimiz yada hissettiğimiz her şeyi sevebilmektir.Bunu başaran çok az insanvardır.Bir kere tadına vardınız mı, ne kadar büyük ve güzel bir şey olduğunuanlayacaksınız.İyilik ise sevgiyi eyleme dönüştürmektir.Bunları keşfetmek çoktazor olmasa gerek. Sadece olumsuz ve yanlışşeyler düşünmeyin, sadece sevin ve göreceksiniz hayatınız çok değişecek.Ama enönemlisi sevgiyi yaratanı sevmektir.Sevgiyi yaratanı keşfetmektir.Onu sevdiktensonra her şeyi seversiniz.Kayıtsız şartsız sevin,sevin ve yine sevin. Biz bu dünyayaeğitilmek için geldik.Dünyaya ilk gözlerimizi açtığımızdan beri vekapatacağımız güne kadar hep bir şeyler öğreniriz,yeni tecrübeler kazanırız.Hiçbir şeyi önceden bilip te buna göre hayatımızı değiştiremeyiz.Sadece yeniriskler alırız ve yeni tecrübeler kazanırız.Peki biz neden eğitiliriz neresiiçin eğitiliriz.Bu eğitimin meyvesini nasıl alırız.Yada eğitimimizi bırakırsakne olur.Biz eğitiliriz iyilikler ve kötülükler için. Ve sonra bunlar için bir sınavdan geçeriz, iyiyi öğrenen iyilikler içindebir başka dünyaya yada gezegene gider ve sonsuz hayata başlar.Kötülüğü öğrenenlerise kötülükler içinde...sanırım cümlenin devamını getirmek istemiyorum.Bir andüşünebilir misiniz bilincinizin yokolacağını ve sonsuza dek kaybolacağınızıve varlığınızı kaybedeceğinizi.Bu mümkün olamaz, çünkü düşündüğünüzde bileböyle bir şeyin hiç olmayacağını anlarız.Bizim ruhumuz ve varlığımız sonsuzdurbunun için değerini bilin, çünkü bu hiçbir cümleyle anlatılmayacak kadar büyük bir şey.Farkındamısınız zaman ne kadar hızlı akıp gidiyor ve bir gün eğitimimiz bitecek bunahazır mıyız.Aslında bu çok basit sadece biraz etrafımızdakileri sevmeyeçalışmak.Bazen insan gerçeği gördüğü halde anlayamaz.Her geçen zaman dilimindeinsanlar değişiyor, dünya değişiyor ama biz hiç farkında değiliz.Sadece kendiumutlarımızın peşinden koşarız.Biran şöyle düşünelim:gökyüzünde milyarlarcagüneş benzeri yıldız vardır ve bunlarınbizimkine benzer güneş sistemleri vardır.Buna dayanarak söylüyorum evrendediğimiz yerde triliyonlarca canlı vardır.Bunlar muazzam bir denge içindeyaşarlar.Bunların hepsi nasıl oluşmuşlardır yada nerden gelmişlerdir.Bunuanlamak o kadarda zor değildir herhalde.Cevap bana göre kesinlikle şudur yüceALLAH, başka bir fikriniz var mı.Her şey kendiliğinden mi oldu yoksagüldürmeyin beni yada her şey tesadüf mü.Duvardaki bir tabloyu gördüğümüzdebile bunu kim yaptı deriz, peki bu koskoca evren canlıları kim yarattı.Ha sizdiyorsanız eğer tabloyu bu ressam yaptı o zaman bu kainatın eşsiz yaratıcısı daevreni ve canlıları yarattı.Yok eğer tesadüf diyorsanız o zaman o duvardakitabloda tesadüf eseri ordadır.Ama biz biliriz ki tablonun sahibi var.Yokdiyorsanız kendi mantığınızla çelişkiye girersiniz. Evet biz varız.Belli zaruri ihtiyaçlarımızvar.Bunları karşılamak için hayatta kalırız.Ama bazıları daha fazla şeyister.Aslında mutluluğun fotoğrafını biz kafamızda çizeriz ve olmasını isteriz,ama gerçek mutluluk bu değildir.Gerçek mutluluk senin kendinle mutluolmandır.Eğer bunu başarırsan hep mutlusundur zaten, hayatına girenler gelenlerbunu değiştiremez.Bulunduğunuz durumdan hiçbir zaman utanmayın.Çünkü onu sizistediniz.Belki de eğitimimizin bir parçasıdır içinde bulunduğumuzdurumlar.Bunun için şikayet etmeyelim bize öğretilmek istenen şeyiöğrenelim.Hayatınızda ne yaşarsanız yaşayın ne kadar pişmanlıklarınız olursaolsun üzülmeyin, sadece bir daha aynı hatayı yapmamaya çalışın.Eğer üzüldüysenüzülmen gerektiği için üzülmüşsündür, eğer mutluysan mutlu olman gerektiği içinmutlusundur.Siz çok mutluyken üzülmeyi hatırlar mısınız yada üzülür müsünüzhayır üzülmesiniz.Çünkü o an mutlu olma anıdır tadını çıkarın. İnsanlar ençokta birbirlerinden etkilenirler.Örneğin şu insan çok güzel, şu insan bir sürüşeye sahip, şunu herkes tanıyor çok ünlü biri vb... Ve onlara özenmeye çalışırızher bakımdan.Toplumda ki en büyük algıda etrafımızdaki herkesin vurdumduymaz, bencilve kötü olduğunu düşünmemizdir.Belki de gerçekten öyledir ve bizde onlar nasılolsa bizde öyle olalım deriz.Neredeyse kötü olmak için birbirlerimizleyarışırız.Ne olacak ki herkes öyle deriz.Ama size bir şey söyliyim mi dünyadakiherkes kötü olsun, siz yinede iyi olun.En azından böyle düşünün.Sizin birfarkınız olsun onlardan.Çünkü kötülük hiçbir zaman yenememiştir iyiliğiyenemezde.Bırakalım kim ne yaparsa yapsın biz iyilik yapalım.Bize defalarcakötülük yapılırsa yapılsın biz ona karşılık olarak yine iyilik yapalım, yeterki vazgeçmeyelim.Değerli madenlere ulaşmak zordur.Sizde içinizdeki madenlerikeşfedin ve onlara ulaşın. Dahaöncede söylediğim gibi insanlar her zaman bir umut için yaşar.Yani umutsuz birinsan nerdeyse yok denecek kadar azdır.Hayatın kuralı belki de böyledirherhangi bir umudu olmayanlar yaşamakistemez.Peki umutlarımız gerçekten istediğimiz şeyler mi yoksa geçici heveslermi bizim için.Peki umutlarımız çıkmaza girdiğinde her şey biter mi, her şeyanlamını yitirir mi, yoksa sadece bizi emrine almış bilincimizin biroyunumudur.Her şeyi bilincimiz mi belirler, evet bilincimiz belirler çünkü onuneseriyiz.O bizim acı çekmemizi ister.Onun için bilicinizi yenin siz bilincinizeemredin.Şöyle bir örnek vermek istiyorum:diyelim bir dilenci sizden para istedio an bilinciniz size şunları söyleyecektir; "bu dilencinin paraya ihtiyacı yoksırf alışkanlık haline getirdiği için dileniyordur, yada bana ne dersiniz hemben ondan daha muhtaç bir durumdayım"dedirtir size bilinciniz.Bilincinin esiriolan bir insan orda dilenci yokmuş gibi yanından geçip gider.Oysa bilincine hükmedenbir insan bilincinin söylediklerini dinlemez.Kalbinde ki iyiliğin sesini dinlerve o dilenciye yardım eder.Yani ne kaybederiz ki biz iyiliğimizi yapalım,gerisi önemli değil.Çünkü biz bunun için yaratılmışız.Şöyle bir örnek dahavermek istiyorum:suyu düşünün, normalde su saf ve temizdir.Farklı evrelerdengeçirilerek yeni tadı güzel farklı içecekler yapılır.Ama yine de özlerinde suvardır.İnsan da böyledir ne yaparsa yapsın hangi kötülüğü yaparsa yapsın özünde iyilik vardır.Kötülüklerinden arınabilir ve özüne dönebilir.Neden çoğu kezkötü olanı seçeriz.Kötülük neden bize çok cazip gelir.Belki de kötü olanıseçmek kolayı seçmektir.Çünkü kötü olmak iyi olmaktan daha kolaydır.Aslındainsanoğlu ilk var olduğundan şimdiye kadar iyilik ve kötülük birbirleriylesavaşır.Tabi bu savaşın her zaman bir galibi vardır.Siz içinizde hangisinibeslerseniz o bir diğerini yener.Siz hiçbir iyilik yaptıktan sonra vicdanınızınsızladığını hissettiniz mi yadaüzüldünüz mü.Hayır hiçbir zaman böyle olmaz tam tersi huzur ve mutlulukhissederiz.Ama kötülük yaptığımız da vicdan azabı çekeriz sanki sürekli biribize bunun yanlış olduğunu söyler, ama o anki ruh halimizden olsa gerek hiçkale almayız bu duyguları.İşte böyle hissettiğimiz de anlarız iyiliğin vekötülüğün ne olduğu ve hangisini seçeceğimizi.