"අඩෝ එරන් යමන්ද කැන්ටිම පැත්තට?.."
ඔහ් ගෝඩ් උදේ ඉඳන් එක දිගටම ඉගැන්නුවා. මගෙ පස්සත් එක්ක හිරිවැටිලා තියෙන්නේ. පුක ෆීල් වෙන්නේ නැහැ දෙයි හාමුදුරුවනේ.
ඉන්ටවල් එකට කලින් පීරියඩ් දෙකම තිබ්බේ ෆිසික්ස්. මට ගණන් හදලම එපා වෙනවා.
නුරාණි මිස් ගිය ගමන් මේසේ උඩින් ඔළුව තියාගෙන හිටිය මගෙ මූණට දුලා එබිලා කැන්ටිමට යමුද ඇහුවා.
අම්මෝ මාත් මේ පුටුවෙන් නැගිටින්නේ කීයටද කියලා බල බල හිටියේ.
මං පුටුවෙන් නැගිටලා දුලාලා එක්ක කැන්ටිමට යන්න කියලා හැදුවේ. ඒත් තේමිය හැමදාම වගේ අදත් ඔලුවේ අත ගහගෙන පොතක් කුරුටු ගානවා. මං හොඳට නෝට් කරලා තියෙන දෙයක් තමයි ෆිසික්ස් පීරියඩ් එකෙන් පස්සේ තේමිය හැසිරෙන්නේ පිස්සෙක් වගේ.
මං දුල්වාන්ට කැන්ටිමට පලයන් මං එන්නම් කියලා තේමිය ළඟට ආවා. මට කොහොමත් කැන්ටිමට යන්න උවමනාවක් නැහැ මොකද මට හැමදාම උදේට ගෙදරින් කෑම එවනවා. ඒකත් අපෙ අම්මිගේ කීමට කුමාරි ආන්ටි හදන හෙල්ති වෙල්ති කෑම.
මං දන්න තරමින් තේමිය කියන්නේ අපි වගේ හයික්ලාස් ෆැමිලි එකකින් එන ළමයෙක් නෙවේ. ඒ නිසාමද කොහෙද අපෙ ක්ලාස් එකේ ඌට යාලුවෝ කියලා මොකෙක්වත් නැහැ. මාත් ඌව එහෙම වැඩිය ආශ්‍රය කරන්නේ නැහැ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
තේමිය සන්දේශ් මුදියන්සේ.
වයස 18යි.
ඒත් ඌ හැමදාම ෆිසික්ස් පීරියඩ් එකෙන් පස්සේ මෙහෙම ටෙන්ෂන් එකකින් ඉන්න එක මට හෙනම අවුලක්. ඒකමයි මං අද ඌ ළඟට ආවේ ඒක ගැන අහන්න.
මං තේමියගේ එහා පැත්තෙන් තිබ්බ පුටුවක් ඇදලා අරන් ඌගේ මේසේ ඉස්සරහින් ඉඳ ගත්තා.
YOU ARE READING
N I G H T R I D E R
Non-Fiction"Jason who are you.... really? " "If love's a race, You're the only finish line i'd actually look forward to crossing." Jeff X Aron • nonfiction • No copying or translation is permitted!!
