Müzik:
Teya Dora-Dzanum
Kesha-BackstabberEren
Birine hatırlatmıştım.Geriye iki kişi kalmıştı.
Fakat beklediğim kadar kolay olmayacağını anlamıştım.Umay'ın çoktan hatırlamış olması gerekirdi ama hatırlamamıştı.
Bu da demek oluyordu ki ona daha çok zaman harcamalıydım.
İrem,yatakta oturmuş ağrıyan başını ovuyordu.
"Ne olucak şimdi?"diye sordu.
"Bir şey olmayacak.Sen bozuntuya vermeden devam edeceksin bende görevi tamamlayacağım.Umay ile yalnız kalmam gerekiyor."dedim.
Başını olumlu anlamda salladı.Telefonum çalmaya başladı.Arayan Demir'di.
"Efendim Demir Bey."
"Eren,Umay biraz dışarı çıkmak istiyormuş.Ona eşlik et.Yalnız gezmesini istemiyorum."dedi.
"Tamamdır Demir Bey."diyerek telefonu kapattım.
"Ne oldu?"
İrem'e hızla cevap verdim,"Umay dışarı çıkmak istiyormuş ona eşlik edicem.Sende bozuntuya verme.Normal davran."
İrem onayladığında odadan çıktım ve merdivenleri inmeye başladım.Umay,üzerini değiştirmiş arabanın yanında bekliyordu.
Beni görünce şaşırdı.
"Abim gerçekten peşime adam mı yolladı?"
Başımı olumlu anlamda sallarken arabanın anahtarını aldım ve Umay'ın kapısını açtım.
O otururken kulağına eğildim,"Ama neyseki bu sıkılabileceğin bir adam değil."dedim.
Gülümsedi ve bende gülümseyerek yerime geçtim.Arabayı çalıştırkren,"Nereye gitmek istersin?"diye sordum.
"Bilmem,sadece kafa dağıtmak için çıkmıştım aslında."
"O halde nereye gideceğimize ben karar veriyim."
Arabayı sürerken,"Lunaparka ne dersin?Ondan önce de bir kafede oturur kahve içeriz."dedim.
Gülümseyerek başını olumlu anlamda salladı.
Umay ile nornmal sevgililer gibiydik.Asla gerçekleşemeyecek bir normal.Ve o an,Umay'ı sevmek için normale ihtiyacım olmadığının da çok farkındaydım.
Zaman arasında onca karmaşanın içerisinde hala gülebilen Umay'ı özlediğimi fark ettim.
Kum saati, ceketimin cebindeydi.Ne kadar zamanımın kaldığını öğrenmem lazımdı.
Bir sürü kafenin olduğu bir caddeye geldik.Yolu Umay tarfi etmişti.
Arabayı park edip indim ve Umay'ın kapısını açtım.Beraber iki kişilik bir masya oturduk.
Kollarımı önümde birleştirip arkama yaslandım.Umay sipariş verirken bana,"Sana da aynısını söylüyorum."dedi.
Sessizce başımı olumlu anlamda salladım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zaman Arası [Tamamlandı]
Fantasy"Bazen,hiç var olmamış ve hatırlanmayan insanlar gerçektir.Yalnızca bir zaman arasına sıkışmış olabilirler." Zaman arasına sıkışmamaya dikkat edin. Herkesin normal olarak bildiği bir lisede hiç var olmamış insanları hatırlayan öğretmenlerin olması k...