KOPUK BAĞLAR

26.BÖLÜM

Selaam dostlarr

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 💕

(ू•ᴗ•ू❁)

Neredeyse akşamüstü olmuştu.
Geldiğimiz de ilk önce güzel bir kahvaltı yapmıştık. Ondan sonra hem topla oynamış hem oturmuştum. Şu ansa babamla Kenan amca etleri pişirmeye başlamıştı.

Bense şu an anneme salata yapmasın da yardım ediyordun. Her kestiğim Salatalığı biri yediği için kesim işlemi biraz uzun sürmüştü.

Doğrusu benim için güzel geçen bir gündü. Önce hep beraber top oynamaya başlamıştık. Sonra büyükler çekilince diğerleri de çoğunluk olarak kendi istediklerini oynamışlardı. Ben de daha çok annemle vakit geçirmiştim.

Babam etlerin hazır olmasına az kaldığını söylerken yavaş yavaş herkes ortak alana toplanıyordu.

Gözüm Mete'yi ararken arka tarafımız da kalan ağaçların ilerisin de olduğunu gördüm. Burası öyle bir yerdi ki bazı kısımlar da taşlık alanlar vardı o yüzden kaybolabilirdi.

Anneme döndüğüm de, "Anne Mete'yi alıp geleceğim. " demiştim.
Annem beni onaylayan bir mırıltı çıkarırken telefonumu alıp Mete'nin gittiği tarafa doğru ilerledim.

Diğerleri zaten toplanıp yemeğe oturana kadar onu bulup dönerdim.

Arkasından geçtiği taşlık alandan geçtiğim de bir sorun vardı. Çünkü burada iki tane yol ayrımı bulunuyordu. Geri dönüp birine söylemeyi düşünmüştüm. Arkam da kalan annemlere baktığım da arada mesafe olduğu için ve üşengeçliğimden,salak bir özgüvenle sol taraftan ilerlemeye karar vermiştim.

Sol taraftan ilerlerken kulaklığımı kulağımdan indirmiştim.Etrafıma bakıp Mete'yi arıyordum.
Yaklaşık beş,on dakika ilerlemişken bir kaç defa yol değiştirmiştim bile.

Allah ne verdiyse deyip ilerlerken garip bir şekilde soğukkanlıydım. Temennim hava kararmadan onu bulup geri dönmekti. Eğer hava kararırsa boku yemiş oluyordum...

Ara sıra Mete diye seslensem de tek bir varlığın sesi bile yoktu.

Tam sağ tarafımdan dönerken gördüğüm bedenle karşılıklı çığlığı basmıştık.

Elim kalbime giderken gözlerim şokla açılmıştı.

"Niye karşıma öcü gibi çıkıyorsun be? Ne işin var burada? " dediğim de Boran burada olmamı bekliyormuşçasına hazır cevaplılığına geçmişti.

"Mete'yi aramaya çıkmışsın, bayadır dönmedin diye seni çağırmaya gelmiştim. " dediğin de göz devirmiştim.

"Başka çağıracak kimse yok muydu? " diye gıcık bir tavırla sorarken soruma cevap vermemeyi tercih etmişti.

"Mete geldi değil mi? " diye sorduğum da beni onaylamıştı.

"Tamam geri dönelim. " dediğim de geldiğimiz yola bakmıştım.

Ben galiba geldiğim yolu aklım da tutmayı hesap etmemiştim.