Beni Aşka İnandır| Maumer

18

"Bunun burada ne işi var?" Diye öfkeyle sordu zaniolo. Mauroya 'geliyorum' diye mesaj attıktan sonra hemen arabayla Mauro'nun evine doğru gelmek için arabasına atlamıştı. Ancak geldiğinde kapının önünde dikilen Mert ve mauro ikilsini görmeyi beklemiyordu.

"Zaniolo, me-"

"Asıl senin ne işin var?" Diyerek Mauro'nun sözünü kesip zanioloya sormuştu.

"O benim arkadaşım, onun evine gelmemdem daha doğal ne var? Asıl senin işin var lan? Mauro, yoksa bu Mert piçi seni rahatsız mı ediyor?"

Mert,sakinken duyduğu 'pic' lafı bardağı taşıran son damlaydı. Öfkeyle önündeki bedene yöneldiğin de araya giren Mauro ile geri adım atmak zorunda kalmıştı.

"Zaniolo, düzgün konuş lütfen. Beni rahatsız etmiyor.. sadece konuşmak için geldi"

"Öyle mi? Konuşmanız bittiyse içeri geçelim mauro" diyerek Mauro' ya doğru yöneldiğin de Mert, bakışlarını Mauro'ya yönlendirmişti.

"İçeri geç zaniolo." Zaniolo. İçeri geçerken Mert'e alayla sırıtmaya ihmal etmedi ancak bu çok kısa sürdü. Çünkü mauro, Mert'e dönerek "Mert,o kadar geldin sen de içeri geç" demişti. Gecenin gergin geçeceğini biliyordu ama ne Mert'i ne de zaniolo'yu geri çeviremezdi.

Onların arkasından içeri girip kapıyı kapattı. Kendisi de içeri geçti. O kadar gergin bir hava vardı ki ne yapacağını bilmiyordu. Zaniolo tekli koltuğa geçmiş Mert ise onu karşısında bulunan tekli koltuğa oturmuştu. Mauro ise ortadaki sehpanın hemen önündeki koltuğa geçti.

"Bir şey içer misiniz?" Diye sorduğunda zaniolo öfkesine hakim olamayarak konuşmaya başladı. "Mauro, gerçekten bunu soruyor musun? Önce Mert neden burada onu anlat. Sen bana yazmadın mı? Onun yüzünden ağl-"

"Zaniolo !" Diyerek sözünü kesti.  "Evet, haklısın ben sana yazdım ama seninle konuştuktan hemen sonra Mert bana yazdı. Telefonu kapandığı için cevap vermemiş"

Bu sefer söze Mert devam etti. "Yanisi zaniolo bey,sen ne anladın bilmiyorum ama ortada bile isteye yaptığım bir şey yok.  Mauro'nun aklı kalmasın diye de evine geldim. Konuşmak için..sen neden bu kadar sıkıntı ettin ki? Mauro bile bu kadar sinirlenmedi."

"Banane mi? Bu ne saçma bir soru?"

"Kesin şunu. Zaniolo geldiğin için çok teşekkür ederim ben iyiyim..ve Mert,tamam bilerek yapmadığını anladım. Sadece bir anda görüldü de kalınca çok sinirlendim"

"Bu gece sen de kalacağım Mauro"

Mert, gitgide gerildiğini hissediyordu. Bu adam ciddi anlamda Mauro'yu sevgilisi zannediyor olabilir miydi?

"Her şeyi biliyorsun değil mi zaniolo?"

Mert'in sorduğu soruyla iki bedende kendisine dönmüştü.

"Neymiş her şey?"

"Ne olduğu belli değil mi? Benim Mauro'ya olan duygularımı öğrendin. Mauro'nun da bana karşı duyguları varmış. Bunu kendisi söyledi.. ortada böyle bir gerçek varken,sen ne diye inatla Mauro'nun etrafındasın?"

Zaniolo, öfkeyle ayağa kalktığında içindeki öfkeyi kusmaya başladı. "Neden mi? Ulan senin yüzünden bu çocuk bana kaç kere ağladı haberin var mı lan? Senin sikik davranışların yüzünden ne hale geldiğinden. Ulan s-"

Bu sefer Mauro sözünü kesti. "Zaniolo,daha fazla konuşma lütfen..bak ben neler yaşadığımı unutmadım. Ama Mert'in eskisi gibi olmadığı gerçeğini görmezden gelemem. Değişiyor,çaba sarf ediyor..ben bunu nasıl görmezden geleyim? Benim için endişelendiğini anlıyorum. Ama baksana hemen yanıma geldi konuşmak için.."

"Ayrıca,buna daha fazla dahil olma. Benimle Mauro arasında artık"

Mauro, ortamın gerginliğinden çok sıkılmıştı. Sadece kötü hissettiği için Zaniolo'ya yazmıştı..ve bir anda bu hale gelmişlerdi.

"Mauro,ileri gittiğim için özür dilerim. Dediğim gibi endişelendim sadece"

"Endişeni siksinler.." diye mırıldandı mert.

"Bir şey mi dedin Mert?"

"Demedim zaniolo,sen de amma meraklısın seni ilgilendirmeyen şeyleri merak etmeye."

Ortam tekrar gerilecek gibi olduğunda Mauro, araya girdi. "Tamam kesin şunu! Artık ikinizinde birbirinizle muhatap olmayın. Ayrıca zani, öfkeni tut." Dediğinde bu sefer Mert, zevkle sırıttı.

"Haklısın,daha dikkatli olacağım"

"Mert,sen de bu saatte buraya kadar geldin teşekkür ederim."

"Aramız iyi mi Mauro?"

"İyi, Mert."

"Mauro gece burada kalacağım sıkıntı olmaz değil mi?"

Mert, inanmaz gözlerle Zaniolo'ya baktı. Arsızın tekiydi cidden. Ve mauro bunu anlamıyordu ama ağzını açıp da tek kelime etmeyecekti. Kendisi yaşayıp görsün istiyordu.

"Her neyse ben gidiyorum. Yarın görüşürüz Mauro"

"Görüşürüz Mert, kapıya kadar geçireyim" diyip Mertle beraber çıkışa doğru yöneldi.

"Mauro, bak aramız-"

"Mert,bir sakin ol artık. Aramız iyi "

"İşte buna çok sevindim. O zaman iyi geceler"

"İyi geceler "

•

•

•

Hoopp, şimdilik kestik 🎬!!