İNTİKAM +18

1. bölüm YABANCI

Isabel LaRose -Favorite

keyifli okumalar dilerim <3

Kan, nefret, kin. Üç kelime tek bir anlam. Bu adamı anlatmak için sadece bu kelimeler bile kâfiydi.

O kan demekti, öfke, fırtına, kaos demekti. O korkusuzdu. Kaybedicek hiç bir şeyi yoktu. Kaybetmesi gerekeni zaten yıllar önce almışlardı ellerinden. Ve şimdi tüm hücrelerine tek bir şey işlemişti "intikam."

O alıcaktı sonucu her ne olursa olsun sevdiği kadının intikamını alıcaktı. Söz vermişti, ant içmişti. Başka bir kadın zaten aklının ucundan dahi geçmemişti. Sevdiği kadının intikamını alıcaktı, ve oda bu saçmalığa bir son verip, istediği yere ona gidicekti. Zaten hiç bir şeyin bir anlamı kalmamıştı. Ölmekten korkmuyordu, tabiri caizse o hiç bir şeyden korkmuyordu.

Tek zaafı biricik sevgilisi Esin' di. Ve onuda yıllar önce sikik bir olay yüzünden kaybetmişti. Bir film şeridi gibi tekrar canlandı o sahneler zihninde.

Kendi kendine okaklı bir küfür savurdu. Sanırım tramva olmuştu onada. Elindeki içki kadehinden bir yudum daha aldı, sonrada yutkunup zehirin tüm bünyesini esir almasını izledi.

Hiç bir şey umrunda değildi, çoğu kadının aklını başından alabilirdi. Hatta saniyesini almazdı. Ama o hiç bir kadını arzulamıyordu. Tutku, şehvet onun için tamamen yok olmuş duygulardı. Aksine yalnızlık, onu mutlu ediyordu. İçindeki aşkını öldürmemişti, hâlâ ilk günkü gibi sırılsıklam aşıktı Esin' e.

Ve ona olan özlemini ancak ölüm ile giderebiliceğini biliyordu. Keşke diye düşündü yıllardır savurduğu sıradan bir keşke daha işte..

O Esin' e aşıktı, onun merhametine, sadakatine, şefkatine, yoğun aşkı barındıran gözlerine.. Ama şimdi, şimdi ise tamamen bir hiçti.

Hayatını kurtaran kadının ölümü onu dumura uğratmıştı. Pisikolojik olarak zaten yıkılmıştı, uyuyamıyordu. Yakın arkadaşı Kaya sürekli bu konuda tedavi görmesi için üstelesede nafileydi. O bu konuda kesin kararlıydı.

Çok yoğun düşünceler ile uğraştığını sezdiğinde bıkkınlıkla iç çekti. Yine bir sürü fahişenin olduğu bir mekândaydı. İstese şuan bir kadını altına alıp onu istediği gibi becerebilirdi. Lâkin içinde tek bir tane heves kırıntısı dahi yoktu.

Sıradan bir mekânın, sıradan kadınlarına ayıracak vakti yoktu. Zira hepsinden iğreniyordu. Üç kuruş para için kendini her akşam bir erkeğin altında bulan kadınlara ilgisi yoktu.

Boğazındaki kuruluk hissiyatı ile sesli bir şekilde yutkundu. İçtiği içki ağır değildi, yanii şuan sarhoş değildi. Sarhoş olsada bir şey değişmiycekti. Her gün sarhoş olsa neye yarar? dedi kendi kendine.

Etrafı süzdü, bir şeylerle uğraşmak istiyordu ama herşeye olan hevesi sönüp gitmişti.

Sıkılınca bu ve buna benzer mekânlara gelirdi fakat bu mekânlar onu dahada sıkardı. İfadesizce insanları seyir ederken, yanında duyduğu zarif kadın sesi ile gözlerini devirdi.

"Selam." Demişti kadın hiç bir şeyin farkında olmadan. O ise cevap vermek yerine tepkisizce kadını izliyordu. Kadın bu bakışlardan rahatsız olmuştu, kısa bir süreliğine yaptığı eylemin ne kadar doğru olduğunu teyit etti. Sadece yardımcı olmak istiyordu, boş muhabette ve gereksiz samimiyete onunda tahammülü yoktu.