Karşımda Bartu'yu görme yi beklemiyordum. En son duyduğum şey Bartunun sesiydi. Gözlerimi açtığımda bir odadaydim. O iğrenç kokuyu alınca hastanede olduğumu anladım. 5 dakika sonra annemler geldi ardından doktor. Annemler doktora niye bayıldığı mı sordum. Doktor
"Fazla yorgunluktan olmuş. Bir de sanırım karşılaştığı durumdan dolayı heyecandan bayılmış. Kendine dikkat etmesi gerekiyor. Yedigine içtiğine de dikkat etsin kendini de fazla yorma küçük hanım. Geçmiş olsun. " dedikten sonra odadan çıktı. Arkasından Bartu ve ailesi geldi . Ne kadar Bartu'yu bu odada istemesemde ailesi yüzünden katlanmak zorundayım.
Sonra annemler kafeterya ya gittiler . Bartu ile yalnız kalmıştık. Sonra bir anda ayağa kalktı ve yanıma oturdu. Ben daha ne olduğunu anlamadan dudaklarıma yapıştı. Onu itmeye çalıştım ama nafile yerinden bile kipirdamadi. Sonra bir an da odanın kapısı açıldı ve ayrıldık. Kim olduğuna bakmak için kafamı cevirdigimde bunun Rüzgar olduğunu gördüm. Ağzım açık kalmıştı. Onun burda ne işi vardı ki . Ben bu düşüncelere dalmışken Rüzgar Bartu nun boğazına yapıştı. Sonra da annemler geldi. Allahım sen beni koru ya Rabbim.
^^^^
Eve geldiğimde kendimi direk yatağa attım. Sabah kalktığımda gayet enerjik hissediyordum. Kahvaltı için aşağı indim. Kahvaltıyi bitirdikten sonra durağa gitmek için evden çıktım. Yolda beni bekleyen bir Rüzgar la karşılaştım. Yanıma gelerek
"Biraz daha iyi misin? " Dedi.
"İyiyim. Teşekkür ederim. Dün gece için saol." Dedim. Bana yaklaşarak.
"O çocuk kim? " Dedi.
"Eski sevgilim." dedim. Sonra bir şey demeden yürümeye başladı.
"Bunları sormak için mi geldin. " dedim. Arkasını bir anda dönerek dudaklarıma yapıştı. Sonra da hiç bir şey olmamış gibi döndü ve gitti. Ben ise hala olayın şokunu atlatamadim .
"Beklesene ya "dedim. Bir anda neden böyle dediğimi ben de bilmiyorum. Arkasına dönerek
"O zaman biraz hızlı ol otobüsü kaçırmak istemiyorum. Dedi . Bende arkasından resmen koşarak ilerliyordum. Bu kadar hızlı yürümek zorunda mı.
Sabah otobüse son dakika yetiştik. Şu an sınıfımda oturmuş müzik dinliyorum. Yanıma o sırada biri oturdu. Kafamı cevirdigimde bunun kaan olduğunu gördüm. Kaan ile biraz sohbet ettikten sonra Dersimiz beden olduğu için dışarı çıktım. Banklarin birine oturup müzik dinlemeye başladım. Etrafı seyrederken bir grup kız bana doğru geliyordu. İçlerinde n biri elini uzatarak
"Ben Eylül " Dedi. Bende elimi uzatarak " Bahar " dedim. Diğer iki kızın isimleri de Deniz ve İrem mış. Onları çok sevmiştim. Çok sıcak kanlı kızlar dı. Biraz sohbet ettikten sonra kalktı lar. O sırada zil çaldı. Girişte kızları beklemeye koyuldum. Kızlarla beraber bir kafeye gittik. Yemeklerimizi bitirdikten sonra. Okula döndük. Okul da Eylüllerle karşılaştık. Kızlarla tanıştırdıktan sonra zil çaldı sınıflara geçtik.
Dersimiz tarih ti. Hoca ilk Türk devletlerini anlatmaya başladı. Son derse gelmiştik. Dersimiz ingilizceydi hoca bize film izletti. Böylece son derste çabuk geçmişti.
Çıkışta Eylulerle takilacaktim. Ben 11. Sınıftaki kızlarla takılıyorum. Duyda inanma. Annemi aradım.
"Alo"
"Alo anneciğim ben bugun çıkışta arkadaşlarımla gezicem" dedim. Annem hemen izin verdi. Normalde olsa hayatta izin vermez ama asosyallik belirtisi olduğu için hemen izi verdi. Evet geçen ay doktora gittiğimizde doktor bana asosyal teşhisi koydu. Annemler bu yüzden izin verdi işte.
Neyse kızlar geldikten sonra bir alışveriş merkezine girdik. Orda biraz oyalandıktan sonra ben izin isteyerek aralarından ayrıldım ve durağa doğru yürümeye başladım. Vardığımda rüzgar da duraktaydı. Neyseki otobüs çabuk geldi o otobüse binince ben de arkasından bindim. O çoktan yerleşmişti. Ona bakınca bir anda bakışları beni buldu. Hemen gözlerimi kaçırdım. Arka koltuklerdan birine oturmak için adım atmıştım ki rüzgar kolumdan tutup beni yanına oturttu. Ben 'ne yapıyorsun sen' der gibi bakış atınca anlamış olacak ki
"Canim istedi yaptım şimdi dön önüne" Dedi. Ben afallamis bir şekilde ona bakıyorum. İnsan bu kadar odun olamaz ya pis odun gerizekalı. Diye içimden geçirdim. O ise
"Saydirman bitti mi" Dedi. Bu çocuk beyin falan mı okuyor.
Otobüste bizden başka kimse yok. E tabi kim bu saate kalır ki.
^^^^^
Otobüsten indim eve gidiyordum ki arkamdan bir ses duymamla arkama döndüm ama kimse yoktu. İçime korku düşünce adımlarımı hızlandırdı m o sırada biri kolumdan tutup beni duvara yapıştırdi. Bunun kim olduğunu görmek için kafamı kaldırdiğımda. Bu kişinin Bartu olduğunu gormemle kendime geldim. Bırakması için çırpındım ama o bırakmadı. Sonra kafasını boynuna gömdü boynumu öpmeye başladı. O anda bağırmaya çalıştım ama sesim ağlamak tan çıkmıyor du bile.
Tam o sırada
"Bırak kızı" diye bir ses duydum. Ama Bartu hiç aldırış etmiyordu. Sonra duyduğum yumruk sesiyle Bartu'yu yerde görmem bir oldu. Çocuk üstüne çıkmış dövüyordu. Sonra durdu ve bana elini uzatarak kaldırdı. Yüzüne baktığımda bunun Rüzgar olduğunu gördüm. Şu an Rüzgara minnettar dım o olmasa belki de Bartu pisligi bana tecavüz edecekti.
Eve geldiğimde herkesin endişe dolu gözlerle bana bakıyordu. İlk olarak annem geldi
"Nerdesin sen izin verdik tamam ama bu kadar da geç kalınmaz ki canım!!!"Dedi. Babam ise "Çok Merak ettik kızım nerde kaldın" dedi. Yorgun olduğumu söyleyip odama gittim.
Odama vardığımda tuttuğum göz yaşlarımı serbest bıraktım ki zaten sonrada uyumusum.
1 ay sonra
Bugün kızlarla buluşacaktım. Onun için erken kalktım kahvaltısı ettikten sonra hazırlanmak için tekrar odama gittim. Mavi yüksek bel pantolonumu çıkarıp üstünede beyaz yarım t-şhirt lerimden birini geçirdim. Saçlarımada şekil verdikten sonra hafif bir makyaj yapıp evden çıktım.
Kızlarla sahilde buluşup bir kafeye oturduk. Pelin ve Gökçe nin sevgilisi olmuştu bile. Onlarda bugün geleceklerdi.
1 saat sonra
Rüzgar dan
Bugün bizimkiler ile buluşacaktım. Hatta şuanda durakta onları bekliyorum neymiş efendim sevgilileri ile buluşacaklarmış hiçbir yer bilmiyorlarmis ben de onları gezdirecekmisim. Yanlarında bir kız daha olacakmış ben de onla takılacakmışım.
Sahile inmiştik kızları görünce el sallayıp hemen yanlarına vardılar. İçlerinde tanıdık bir yüz yakaladım bu Bahar di. O da beni farketmis olacak ki bana doğru şaşkın şaşkın bakıyordu. Sonra Can ve Mete kız arkadaşlarıyla tanıştık. Sıra Bahara geldiğinde ikimizde aynı anda
"Biz tanışıyoruz" dedik. Son Can ve Mete hatırlamış olacaklar ki Can
"Sen okulun ilk günü Rüzgar ın üstüne düşen kızsın" Dedi. O da utanmış olacak ki yüzü kıpkırmızı olmuştu ve evet demekle yetindi.
Şu an ise tam bir saat geçmişti. Can Pelin ile Mete Gökçe ile ilgileniyordu. Benimde canım sıkıldı ayağı kalkıp sahilde yürümek istedim. O anda arkamdan gelen ayak sesleri arkama döndüm. Bahar di. Ona ukala bir tavırla.
"Beni mi takip ediyorsun" dedim. Kizicagini bildiğim için böyle söylemiştim. O ise
"Canim sıkıldı beraber yürüsek olmaz mı" Dedi. Bende de kafamı sallamakla yetindim. Onunla o olaydan sonra hiç konuşmadık. Tecavüz olayından sonra. Biraz ilerledikten sonra durdu. Onun durduğunu farkedince ben de durdum. Sonra
"Teşekkür ederim" Dedi. Ben de "ne icin" dedim.
"Beni o gün kurtarmasaydin şu an ne durumda olurdum bilmiyorum" Dedi. Sonra bir anda dudaklarını dudaklarımda hissettim. Beni öpüyordu. BENİ ÖPÜYORDU.
