¹'

0 0 0
                                    

Asena

***

Annemin yanında mutfak işlerine yardım ederken penceremizin yanımdan geçip okula doğru koşan erkek çocuklarının sesleri kulağımı doldurdu.Kendi kendime gülümsedim.Annem bunu fark edip gözlerime baktı.

"İşine odaklan"

Gülümsememi silip kafamı salladım ve salata için sebzeleri doğramaya devam ettim.Bir an dikkatimin dağılması ile parmağımı kestim.Akan o kırmızı sıvı neydi?
"Anne bu nedir?" dedim parmağımı göstererek.

"Kan." dedi.Benim hizama gelmek için elindeki mazemeleri bıraktı ve eğilip gözlerime baktı.

"Başka ne zaman kan akar biliyor musun?" dedi o soluk sesi ile.
"Ne zaman" dedim.
"Savaşta"
"Savaş ne?"
Gülümsedi ve sabırla cevapladı.
"Bazı ülkeler,gruplar yada bazı insanlar anlaşamazlar ve bazen savaş yaşarlar"

Merakla onu dinledim ardından pencereye baktım.

"Niye sadece erkekler savaşır?"

"Fiziksel olarak daha güçlü oldukları düşünülüyor,baltanem"

"Ben asker olmak istiyorum!"

|---------------------★-----------------------|

Ben tam sekiz yaşındayken annem bana küçükken kendisine anlatılan tarih hikayelerden bir kaçını anlatmıştı

O gün anlamıştım,
Atatürk ve onun zaferleri ile büyüyen bir çocuğunun süper kahramanlara ihtiyacı yoktu.Olamazdı da.

Atatürk'ün hayat hikayesini dinleyince hırslanıp okuma yazma öğrenmeye çalışmıştım.Bazen anneme soruyordum babama sorunca "kız çocuğu okumaz,evde oturur" diyordu.Fakat ne demişler? Çaldığın kapı açılmazsa kır.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: a day ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ANADOLUDA KADIN OLMAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin