0006. ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ ΚΑΙ Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΗΛΙΟΣ

6 0 0
                                    

Time to leave, time to feel
Harp and horn, music's born
two worlds meet
Hungry sharing a fantasy

Tail and wing, soon will swing
Dusk till dawn, let the show just begin
In a place where pardon stand
Giving feast on sacred land

The angels and devils meet at night
(Hallelujah) they dance
They caress each other holding on so tight
The angels and demons side by side
(Hallelujah) they dance until morning light
When nobody else is in sight
Takes two to tango, tango...

Τραγούδαγα Γιάρι Σινάλπα ενώ μαγείρευα μόνη μου. Και μόλις τώρα ρε γαμώτο... Άρχισα να μυρίζω καπνούς. ΠΟΛΛΟΥΣ καπνούς. Τι ήταν; Οι τηγανίτες που κάηκαν στο τηγάνι. ΠΑΛΙ! Είναι η δεύτερη φορά που κάηκαν οι τηγανίτες αυτήν την βδομάδα!

Έχω ξεκινήσει μαθήματα μαγειρικής από την αρχή του μήνα. Εδώ και δυόμιση βδομάδες δηλαδή. Και ένα έχω να σας πω. Από τη μαγειρική, ειδικά τη ζαχαροπλαστική είμαι ΤΟΣΟ ΑΧΡΗΣΤΗ όσο τίποτα άλλο. Έχω ξυπνήσει στις πέντε το πρωί για να προλάβω να φτιάξω ένα πλούσιο φαγητό για τη σημερινή μέρα. Μόνο που θα το φάμε... Το απόγευμα αργά. Γιατί; Γιατί δεν θα το φάω μόνη μου. Πρέπει να περιμένω την Έλλη και το αγόρι της για να φάμε όλοι μαζί. Τους το έχω τάξει. Αλλά και εγώ ήθελα να το κάνω με αυτόν τον τρόπο. Κάθε φορά που η Έλλη πηγαίνει σε ένα τόσο σοβαρό γεγονός σαν και αυτό, θέλω να φτιάχνω μεγάλα και χορταστικά γεύματα που δεν θα ξαναδεί άλλα παρόμοια στη ζωή της. Ή στη καθημερινότητά της τέλος πάντων.

Επέτειος του Πολυτεχνείου λοιπόν! Το βλέπω ΠΑΝΤΟΥ και ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ στη τηλεόραση που μου σπάει τα νεύρα. Και δεν είναι ότι το βλέπεις την ίδια μέρα της επετείου, άντε και την προηγούμενη. Το έλεγαν ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ! Και δεν ήταν να το δείξουν άντε μια δυο φορές. Το έλεγαν ΣΥΝΕΧΕΙΑ! Εντάξει ρε φίλε δημοσιογράφε! Πόσες φορές πια θα το εκμεταλλευτείς για να πάρεις καμιά προβολή παραπάνω;! Μας γκάστρωσες! Έχουμε κι εμείς ζωή! Όχι μόνο αυτοί που θα βγουν στους δρόμους σήμερα!

Γιατί μην νομίζετε πως δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Είμαι κι εγώ από αυτούς που αναγκάζονται να κάνουν δυο δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Αλλά δεν έχω χρόνο καθόλου για πορείες και διαδηλώσεις. Αν δεν μαζέψω λεφτά για να ζήσουμε, θα πεινάσουμε. Ειδικά αν πρέπει να ζήσεις σε δικό σου σπίτι. Να πρέπει να πληρώνεις μόνος ή μόνη σου τους λογαριασμούς σου και το φαγητό σου. Ευτυχώς που συγκατοικώ με την Έλλη. Με την Έλλη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Από τη πρώτη λυκείου. Και έχουμε γίνει κολλητές που κάναμε τα πάντα μαζί. Όλα όμως άλλαξαν από τότε που ξεκίνησε τις συνδικαλιστικές δράσεις.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 17 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ (2024)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon