Ruhundaki yara için de akmalıdır irin akmalıdır gözyaşına karışıp kirli kan gibi uzaklaşmalı yarandan. Yarayı kanatmaktan daha zordur geçmişin hatıralarına dokunup güçlü kalmak tüm mikrobunu atar gibi sabırla sonuna kadar dayanmak. En başta zihnin ihanet edecek sana hiçbir kötü anıyı göstermek istemeyip delilleri gizlerken tüm mutlu anıları serecek önüne düşmanın gibi. Acımayacak sana hepsini nispet yapar gibi tek tek gözüne sokacak. Bununla da kalmayacak kalbinde uyup zihnine sırtını dönüp sana tüm güzel anılarını yaşarken ki hislerinle canını yakacak. Baş edebilecek misin ikisiyle birlikte mücadele etmeye. Kazanma diye hazırlanmış bir sınavda devam edeceksin aslında iyileşmek için. Bunlarla mücadele ederken bir de ikilemler yankılanacak zihnin de sormaya başlayacaksın kendine ben yaramdan vazgeçmek istiyor muyum diye. Sende uyup onlara tüm olumsuz anıların üstünü örtüp karartacaksın delillerini geçmişin yok saymaya başlayacaksın bir süre. Dedim ya bir süre kendine de yalan söyleyip geciktireceksin yüzleşmeyi. Ta ki kendine inanacak bile halin kalmayana kadar.
