Wiersze

Wiersz #17

Dla przyjaciół, którzy pokazali co to prawdziwa przyjaźń.

Dla Ciebie, mój przyjacielu, ten wiersz układam,
Bo Twoja obecność jak skarb się układa.
Jesteś jak promień w pochmurne dni,
Jak pewna dłoń, co w ciemności tkwi.

W chwilach radości i w chwilach zwątpienia,
Twoje słowa niosą pokłady natchnienia.
Z Tobą każdy krok ma sens i znaczenie,
Jakby świat zmieniał swe przeznaczenie.

Dzielisz się śmiechem, dodajesz mi siły,
Twoje wsparcie to dar najczystszy, prawdziwy.
Nie pytasz o wiele, nie oczekujesz,
A jednak wciąż przy mnie trwasz i budujesz.

Jesteś jak most nad burzliwą rzeką,
Jak gwiazda, co świeci nad ciemną powieką.
Nie wiem, jak dziękować za to, co mi dajesz,
Za każdą chwilę, którą rozjaśniać umiesz.

Więc piszę te słowa, byś wiedział na pewno,
Że przyjaźń z Tobą to skarb bezcenny.
Dziękuję Ci za to, kim jesteś dla mnie,
Bo świat z Tobą zawsze bardziej wyraźny się stanie.

18.11.2024