Für Elisé

Prologue

Nag lakad ako sa hall way nang isang ballet school, patungo sa silid na walang sino man ang pumapasok. Madilim na ang kalangitan dahil gabi na, at tanging ang buwan nalang ang nag bigay liwanag sa paligid nang building na to.

Sa labas nang pinto ay maraming bulaklak, at mga litrato nang isang babae ang nakalagay bilang respeto sa alala nang babae.

As i entered the dark room where the accident 3 years ago happened, a gush of wind touched my skin, i can hear the rain outside.

Bumalik ang lahat nang alala sa aking isipan at hindi ko mapigilang ma iyak, ang silid na ito ang nag pa alala sa sakit na dinadala ko hanggang ngayon.

If only i didn't leave her side that night, if only i stayed at hindi pinuntahan si papa para sunduin sana si aki nang maaga at hindi pina hintay.

Suddenly the door to the balcony opened because of the strong wind, and a thud from the thunder storm I heard from outside. There it is kung saan nag simula ang trahedya noong gabing yon, lubos akong nag sisi, dahil wala man lang akong na gawa, i was weak.

Simula nong nangyari ay wala nang nag lakas loob na pasukin daw ang silid na ito. Dahil ito sa kadahilanan na dito namatay ang isang ballet dancer.

It was tragic, some say na nag pakamatay nito dahil hiniwalayan ito nang kanyang nobyo, at sabi naman nang iba ay sa kadahilanang pinahiya ito nang sariling ama dahil na dismaya ito kasi hindi ito nanalo sa ballet competition.

Pero hindi nila alam ang katotohanan dahil wala sila noong gabing yon. Alam ko ang lahat nang nangyari kasi nandoon ako. Hindi sya nag pakamatay, hindi binawi ni Akira Queen Samendes ang kanyang buhay dahil may mismong pumatay sa kanya. Nakalimutan ko ang mukha nang lalaki na pumaslang sa kanya. 'Pero pinapangako kong hanapin ang lalaking yon at bigyan nang hustisya ang ginawa nya kay aki'

Pero may lead na ang pina paimbistiga ko, patungkol kung sino ang mga lalaking nandoon nung gabing yun.

Flashback
_______________

It was raining heavily and nag madali akong umakyat sa 2nd floor nang ballet school na pinapasukan ni aki.

Dahil naka tanggap ako kanina nang mensahe galing sa unknown number na naka lagay ay "kung di ko ma kuha ang buong loob ni Akira ay mas mabuting ma wala nalang sya sa mundong ito," at nag send nang picture ni aki sa balcony na gusot ang suot at may pasa sa mukha.

Bawat hakbang ko ay lalong pabilis ng pabilis ang tibok nang puso ko, na para bang may pasan ako na mga nakasaksak na kutsilyo.

Pag dating ko dun ay may lalaking naka cap at naka all black ang suot naka tayo ito sa balcony kasama si aki na naka luhod sa harapan nito"Aki! no!" sabi ko, may mga lalaking humawak sa akin at sinikmuraan ako, umubo ako kasi malakas ang pag suntok nila sa tyan ko,

Hinawakan at pina tayo akong muli at pinigilan ako sa mag ka bilang braso " please don't do this!" aki said na umiiyak at ngumisi lang ang lalaki at hinawakan si aki sa pisngi, bago sinampal, pumipiglas ako sa pag ka hawak nang dalawang nag lalakihan na mga lalaki " no!, aki, please wag!, ano ba ang gusto mo!" sigaw na sabi ko sa lalaki, at nag pupumiglas parin na kumawala sa mga bisig nang mga pumigil sa akin.

"HAHAHAHHAHA ito! ito ba ang babaeng mahal mo! bakit! Bakit sya ha!, akin ka nga pero sya naman ang laman nang puso mo!, sa tingin mo ba di ko na papansin ha! Aki!?, tsk tsk tsk, sayang pero di bale na naka isa na ako eh" sabi nung lalaki kay Aki at tumawa, napa dako ang paningin ko sa kabuohan ni aki, gusot ang suot nito may mga pasa sa mukha, at paa.

'no this can't be right, bangogot lang to, kailangan kong gumising' i thought to my self.

Nag pupumiglas akong muli, umigting ang panga ko "what did you do to her!, hayop ka!" sabi ko sa lalaki.

Nang naka alis ako sa mga bisig nang mga pumigil sa akin at tumakbo ako sa deriksyon ni aki pero, bago pa man ako maka lapit sa balcony kung nasaan ang lalaki, ay may pumalo sa ulo ko, at na kitang tinulak ng lalaki si aki sa balcony, at ang huli kong nakita ay ang pag ngisi nang lalaki sakin. At na ramdaman ko nalang na may bumuhat sa akin.

Pag ka gising ko ay andito ako sa kotse ko ba't ako nandito? "Aki!" naalala ko at lumabas nang kotse kahit na masakit ang aking katawan at ulo ko sa pag bugbug at pag palo sakin kanina. Tumakbo ako sa kabilang building dahil nandito sa kabilang building ang parking lot.

Pag dating ko ay may mga caution tape na sa buong building at may mga police, ambulance at maraming tao nang naka paligid sa buong building.

Na pansin kong may nilagay ang mga paramedics sa stretcher, lumapit ako at pag ka kita ko sa kamay ay may bracelet ito.

Ito ang bracelet na binigay ko kay aki. Napa luhod ako at napa takip sa aking mukha at umiyak. "no my aki, my étoile", at nawalan nang malay.

End of flashback
_____________________

Akira Queen Samendes was my bestfriend i loved her so much, that i am willing to sacrifice everything para lang mabalik ang gabing yon para sagipin sya.

Suddenly my thoughts were interrupted when the candles were lit and the piano started play. 'Für Elisé' i thought. Chills run down my spine as i turned around to see if someone was there. And there she is Akira my akira. I know i should be scared by now but it was the opposite.

Tears run down my cheeks as I said " Akira you're here mi étoile".

_______________________________

Author: Hi guys i am not the best in writing, sinusulat ko lang kung ano ang naiisip ko na scenario sa utak ko, if you don't like my story please leave.

Scenarios, events, names, business, are the products of the authors imagination. Any resemblance of a person, living or already gone in real life or happenings in real life are just purely coincedential.