The Windows of our Soul

Chapter 5: Manong

Chapter 5: Manong

May kung anong nanghihimok sa'kin na puntahan ang address na nakalagay sa papel.

Maple Avenue, San Diego Road

Why do I have this feeling na kailangan ko 'tong puntahan? Have I heard of this place somewhere?

Nanlaki ang mga mata ko sa pagtataka dahil sa nakasulat sa likod ng papel. It says, 'if you're Kym and you're looking for him. This is for you."

Bumilis bigla ang kabog ng dibdib ko. Hindi, imposible naman ata.

I bit my lower lip. I poked my finger to my cheek. What should I do? I closed my eyes and think deeper. Kakaisip ko habang nakapikit ang mga mata ko ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

Kinabukasan, maaga akong naligo at nag-ayos. I just wore a comfy long sleeves at maong na tokong. I've made a decision, I'm going to this address. Wala namang mawawala, wala naman sigurong masamang mangyayare.

I swore to myself, sinikap ko talagang tumakas ng apartment ni Ceidrick nang hindi niya napapansin. But to my surprise, he's up early. Nasa sofa, nanunuod sa tv habang may hawak na coffee mug.

Nang makita niya akong nagti-tiptoe, looking so suspicious, ibinaba niya sa mesa ang mug at tinitigan ako ng masama.

I gave him an awkward laugh at tumayo ng ayos. "Mamimili ako, groceries, hehe, wala na kasi sa ref." Palusot ko.

"I didn't ask."

I felt annoyed and it's so awkward talking to him na para bang hindi kami nagkakaiwasan kahapon. "Okay." I rolled my eyes before heading out.

"Hintayin mo'ko sa baba, kukuhanin ko lang 'yung helmet." At tumayo na siya.

Nagulat naman ako. "Sasama ka?!"

Kinunutan niya ako ng noo. "Do you know where the grocery store is? May pera ka ba pang-grocery?" He rolled his eyes.

I scoffed. Wow. "Hindi na, wag kana sumama, kaya ko na. Babalik din agad ako."

He placed both his hands on his hips. He faced me and stared at my soul. "Why do I have this feeling that you're not coming back?" He asked himself.

I waved my hands and laughed. "Hindi naman ako tatakas 'no."

Lalong naningkit ang mga mata niya.

I panicked. "Babalik talaga ako. Nandito pa mga gamit ko."

He examined my face before speaking again. "Hintayin mo'ko sa baba." At tumungo na siya sa kwarto niya.