Merhabaaa bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz yazım yanlışlarım olabilir elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıcammm iyi okumalarrr🎀
Dünya bu kadar acımasız olmak zorundamıydı ya da durun tam öyle de değil asıl acımasız olanlar insanlardı hep güçlü oldum bu hayatta daha doğrusu güçlü olmak zorunda kaldım bende isterdim gerçekten arkamda olduğunu bildiğim bir ailem olsun korusunlar kollasınlar ya da sadece yanımda olduklarını hissediyim o da yeterdiki ama maalesef aksine hep beni aşağılayan,küçümseyen,sürekli bağıran ve beni kabul etmeyen bir ailem var.
Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum ben Alara.Daha doğrusu Alara Sevcan.Ailesinin sevmediği Alara.Hayattan bezmiş Alara.
Ama olsun genede vazgeçmek yok hayatta bu şekilde kalabilirim dimi ama neyse asıl hikayeye geçelim artık.
Sabah yeni uyanmıştım lavaboya gittim ihtiyaçlarımı giderdim ve aşağıya kahvaltı etmeye indim.Her zamanki gibi yüzüme bile bakmadılar artık alıştığım için çokta umursamadım.
Annem bir anda "üstünü değiştir hastaneye gidicez" dedi.
- Neden birine bir şey mi oldu yoksa.
Annem"hayır hastaneden aradılar karışmış olabilirsin"dedi.Hayır hayır, olamaz hayır.Bunca yıl boşunamı acı çektim ben her şey boşunamıydı yani olamaz ya hayır.
Bir şey demeden odama gittim ve üstümü değiştirip lazım olabilicek eşyalarımı da çantama koyup son bir kontrol yaptım astım ilacımı almıştım evet evet bir de astım hastasıyım ben tabi bir de fındık alerjim var ve ikisi de ileri derecede.Her şeyin yerli yerinde olduğuna karar verince son kez aymadan kendime baktım püh püh maşallah bana ne kadar güzelim ya kendimizi biraz şımartalım ama dimiiii bu arada beyaz bir crop ve buz mavisi bir jean giydim altına da converslerimi giyip tamamladım kombinimi çokselim yaa ve aşağıdan annem seslendi
"Hadi ama seni mi beklicez bir saat"
- Geldim anne
Yaklaşık bir saat sonra hastaneye gelmiştik.İçeri girince ordaki sekretere hangi odaya gitmemiz gerektiğini sorup öğrendik ve yukarıya çıktık odayı bulunca biraz heyecan ve stres olmadım desem yalan olur. İçeri girdiğimizde bir adam ve kadın vardı. Olduğum yerde kalmıştım öylece kadın aynı benim ikizim gibiydi o an anladım ki gerçekten karışmışım diğer kız kendini çok yaşlı gösteren bir makyaj yapmıştı aynı yaşta olduğumuzu bilmesem benden yaşlarca büyük sanardım.Her neyse beni ilgilendirmez herkesin kendi düşüncesi var sonuç olarak.
Doktor odaya girdiğin de hemen kan almak için hemşire de geldi be babalardan be bizden kan alındı diğer kız mırın kırın etse de zar zor aldılar.Şimdi oturmuş bekliyorduk sonuçların çıkmasını.Kadın geldi ve "merhaba tanışalım mı" dedi.Yanında da kocası vardı.
-tabi tanışabiliriz.dedim
Kadın "ben meltem bu da kocam arif tanıştığımıza memnun oldum"dedi.
-Bende Alara çok memnun oldum meltem hanım. Dedim
Tam o sırada doktor sonuçların çıktığını söyledi evet normalde daha uzun sürerken hastane Arif beylerin olduğu için ve karışıklık onların suçu olduğu için hemen çıktı.
Doktor"yapılan testlere göre Alara Sevcan %99,8 Arif Özdemir'in kızı olduğu doğrulanmıştır."
Evet onların kızıydım belliydi ama duyunca bir garip oldum genede 17 yıl onlarsız geçen tabi ki garip olacak zaten ne bekliyorsam.
Meltem hanım dolu gözleriyle hemen yanıma geldi."kızım" dedi. Ve sarıldı. Bende ona sarıldım gerçek anneme kokusu çok güzeldi anne kokusu dedikleri bu olsa gerek.Arif bey"kızım bizimle yaşamanı istiyoruz" dedi.Eski ailem çoktan gerçek kızlarını alıp gitmişti bile.
-evet sizinle yaşarım Arif bey. Dedim
Sanırım bey ve hanım dediğim için üzüldüler ama hemen anne ve baba diyemezdim ya dimi ama şükufe
Evet canım haklısın valla.
Herhalde haklıyım ben spkspslslsl evet evet arada kendimle konuşma huyum vardır hatta bazen kavga bile ederiz.
Arabaya bindik ve ben
-Acaba eşyalarımı almak için eve gidebilir miyiz.
Meltem hanım" hiç yorulma bebeğim biz aldırırız çocuklara"dedi.
Benim de tabi canıma minnet
-peki. Dedim
Meltem hanım"bu arada kızım eve gidince kardeşlerinle tanışırsın"dedi.
- kardeşlerim derken
Akif bey"kızım senin 6 abin 1 ikizin 1 de kardeşin var"dedi.
Bugünlük bu kadarrrr umarım beğenirsiniz dediğim gibi yazım yanlışlarım olabilir kusura bakmayın lütfen hep aklımda hayal ederdim keşke şöyle olsa falan diye şimdi de aklımdakileri yazıya dökmüyorum diyip gecenin 3:00 de yazıyorum size öpüldünüz canlarrrrr🫶🏻💋
YOU ARE READING
Alara(gerçek ailem)
Teen Fictionİlk hikayem umarım beğenirsiniz🫶🏻🎀 17 yıl sonra bulunan bir kız ve ailesinin yaşadıklarını okucaz bu kitapta. İlk başta sıkıcı gelebilir ama ilerledikçe güzelleşen bir kitap olucak eminim bir şans verebilirsiniz bence ne dersiniz.