Het begin... Mijn lieve moeder die het zo zwaar heeft gehad met haar huwelijk. Ik was haar eerste kind 9 maanden heeft ze me gedragen niet wetend dat ik veel mee zou maken in deze wereldse leven. Haar laatste maand om te bevallen werd ze op straat gegooit door haar schoonmoeder omdat ze niet genoeg was volgens haar in het huishouden ze werd behandelt als een slaaf. Niet wetend dat me moeder ook een hart heeft met gevoelens pijn ect. Na mijn geboorte in 1993 ging alles nog goed met me. Me moeder had veel tegenslagen door haar schoonfamilie hoe ouder ik werd hoe meer ik meemaakte. Op me 4jarige leeftijd ben ik samen met me moeder op straat gezet door me oma en vader en oom's. Onschuldig liepen we door de straaten in Nederland anstig bang onzeker en huilend. Waar moesten we heen? We kende niemand in Nederland alleen d familie van me vader me moeder sprak geen Nederlands. Hand in hand bleven we lopen totdat we een bankje zagen bij de bushalte daar bleven we zitten. Tot de dag van vandaag kan ik niet de blik vergeten van me moeder hoe bang ze was en hoeveel ze huilde. De enige wat we konden doen op dat moment is allah swt vragen om hulp na een paar uur gezeten te hebben op dat bankje kwam een oude marokkaanse vrouw naar ons toe. Wat is er mijn dochter vroeg ze aan me moeder? Me moeder vertelde haar verhaal en we gingen mee met die vrouw naar haar huis.