I was never yours (s2) (COMPLETED)

Chapter 39

Ready for it

Now he knows everything about Aki araw araw na siyang na punta sa bahay. Aki want to see him too pero syempre hindi ako na payag. Kahit nga sa gabi ay kasama ko na si Aki sa kuwarto.

Ngayong hapon ay uuwi na rin kami ng U.S ni Aki. Kagabi ko pa nahanda ang mga gamit namin. I don't want to stay here any longer. Alam kong nakakausap niya sila Mommy the last time I saw him he's talking to my Mom in front of Aki he hug Aki tightly. Maka sarili na kung maka sarili pero ayoko siyang makita at ayoko na mag kita pa sila ni Aki kahit kailan. Sakin lang si Aki as I said, iniwan niya ako, miserable, parang walang buhay, walang karapan maging masaya. He left me like a dog.

"Aki let's go, Tita Katie is waiting for us na." Inabangan ko ang kamay niya.

"Mommy can I see Dada?" Tanong niya sakin.

Pinantayan ko ang laki niya. "Anak, he didn't deserve to see you okay? He's not your father."

"But he said he's my Dad, he said to me I will call him Daddy bird."

Gusto kong umiyak sa harap ni Aki ngayon pero hindi ko nagawa. Na g-guilty ako ngayon. Aki needs a father and I know that, pero may part sakin na hindi, ayoko, wag. Andito naman ako para maging Mommy a d Daddy niya.

Inayos ko ang buhok niya. "Anak, super gulo eh. Wag muna ngayon and besides you don't get it if I tell you." Ngumiti ako sa kanya at humalik sa noo niya. "Get inside the car na, go."

"Celine!" Napa lingon agad ako kay Arkin. Halata naman na lasing siya at walang tulog.

"Get in side," Baling ko kay Aki.

"Dada." Usal ni Aki at paiyak na rin siya.

"Celine, please. I'm sorry for what I did, I need you and my son!" Sigaw niya sa labas.

Pero wala akong pake. "Wag niyo papa sunurin samin yan ah." Bilin ko sa mga bodyguards na nasa gate. Sumakay ako sa likod katabi si Aki.

"Celine for my own sake! I'm begging you right now, in front of our son... I'm sorry, I betrayed you, I feel you so alone when I left you, nag paka tanga ako para sa kumpanya ng magulang ko! I left you because I love my parents more than I love my self... Celine, Melissa's family are dangerous.. Pinag tangkaan ni Frederick si Daddy..." Hindi niya masabi ng maayos ang mga binitawan n'yang salita. Minsan ko ng nakita si Melissa sa University. Siga nga siya at malakas ang kapit sa mga professor.

"Kuya let's go." Baling ko sa driver ni Daddy na hiniram ko pa.

"Celine, alam mo bang hindi yan umuwi kagabi? Talagang patay na patay sayo yan kayo ang bukang bibig simula pa kagabi. Gusto niya lang ay mapatawad mo siya sa nagawa niya. Kahit daw hindi niya kayo maka sama ni Aki." Kuya Rod said.

Napa pikit pikit ako, I care about him, I care about Aki. Ayoko rin naman na lumaki si Aki na mag isa ako at hindi kumpleto ang family niya. I want him to feel what I feel before, pero ayoko lang naman ay ang Iwan ulit kami ni Arkin for his family problem.

"Let's go Kuya Rod, ayoko na po marinig ang mga sasabihin niyo." 

"Celine, kilala kita simula bata. Alam kong hindi ka makakampante kapag may kaaway ka, kahit nga ikaw ang inargabyado ikaw pa ang mag papa kumbaba."

That's true, pero hindi ko kaya ibigay kay Arkin yon. Ayoko siya patawin dahil sa ginawa niya. Naging misirable ang buhay ko sa kanya.

"Just go Kuya. Ayoko siyang makita, Maka usap o pa yan. Ayoko siyang masama."

"Pero-"

"No buts, please.." Putol ko sa kanya.

"Celine, I'm begging- Celine!" Humarang siya sa likod ng para lang pigilan kami. Paatras kasi ang sasakyan. "Hindi ako aalis dito hangga't hindi mo ako kinakausap."

"Gago ka ba talaga? Umalis ka dyan! Wala kang karapan na maka sama, maalagaan ang anak ko Arkin! Umalis ka dyan kung ayaw mo tatawag ako ng pulis!"

"Kahit sino pa ang tawagan mo, wala akong pake! I want to talk to you, ayusin natin ang nasira please." Sigaw niya dahil hindi siya maka lapit samin, hinaharangan kasi siya ng dalawang bodyguard.

"Walang aayusin Arkin, umalis kana-"

"Meron Celine, marami. Marami akong aayusin na nasira ko. Marami akong itatama na pag kaka mali ko. Celine ang dami kong babaguhin... I'm begging for forgiveness. Please..." Pakiusap niya pa.

Bumaba ako ako sa sasakyan at hinarap siya. "Forgiveness? You want my forgiveness? Hindi mo makukuha yon, Arkin. Ginago mo ako, pinag mukha mo akong tanga sa harap ng mga taong naka paligid satin! Hinayop mo ako! Now you want me to  forgive you?! In your fvcking dreams!" Sigaw ko sa mukha niya. He didn't deserve my forgiveness. Kung sa ibang tao ay deserve matapawad si Arkin hindi, sobrang sakit ng ginawa niya sakin. Ipag palit ako sa isang anak ng senator.

Tinalikuran ko siya. Ayoko na marinig pa ang mga paliwanag niya. Dahil nakaka rindi na.

Hinila siya nila Nono para maka andar na ang kotse. Aki was crying when I get inside the car. "Mommy, he say sorry already na. Why do you hate Dada?"

Lumingon ako kay Aki at pinunasan ang luha niya sa pisngi. "Baby, he gave me so much pain and I can't forgive him that fast. The pain still here, here in my heart. At ayokong maulit yung sakit na yon." I can't hold back my tears any longer. I hug him tightly.

We heard a loud crashed from behind. "Kotse ni Arkin yon ah." Usal ni Kuya Rod na naka tingin sa salamin. Napa lingon ako sa likod it's Arkin, that's the car I gave him.

Bumaba agad si Kuya Rod sa driver seat at tumakbo kung saan ang banggaan. Kumpulan na rin ang mga tao don kaya hindi na rin makikita ang sasakyan ni Arkin at nung naka banggaan niya.

:)