पार्ट - २

145 5 1
                                    


मी तिचे फोटो न्याहाळून बघत होतो, इतक्यात तिचे माझ्या सर्व फोटो लाईक केल्याचे मेसेज मला आले.

मला समजू लागलं की काय तरी, तिच्या मनात माझ्याप्रती निर्माण होतंय, आता मीनाक्षीचं बोलणं कितपत योग्य होतं ते मला उद्या सकाळीच कळणार होतं...
इथून पुढे...

मी नेहमी प्रमाणे उठून सकाळी व्यायाम करू लागलो,

मी चोरट्या नजरेने वर बघायचो तर खरोखरच ती वरती बेडरूमच्या खिडकीत होती, आणि ७ चे साडे आठ वाजले होते तरी पण ती तिथेच होती..

संध्याकाळी कामावरून आलो..
मीनाक्षी आत मध्ये कपडे धुवत होती,

मी - अगं अगं.. बरोबर बोलत होतीस तु.. ते मी पाहिलं की दिड तास तशीच होती खिडकीत...

मिनाक्षी - हातातले धुवायचे कपडे बाजूला ठेवत.. मी बोलले होते ना, तुला.. मला ही तुझ्याबद्दल सर्व काही विचारत असते..

मी - म्हणजे काय..

मीनाक्षी - तुझं नाव तर आधीच सांगितलं होतं मी तुला, परत तू काय करतो, एकटाच राहतो का तू, वगेरे वगेरे..

आणि त्याची कुणी आहे का.. हे दर दिवशी ती विचारते मला,

मी - मग काय बोलली तू..

मीनाक्षी - म्हणाले अहो ताई मला नाही माहिती काही..

मी थोडं आतल्या आत, गालातल्या गालात लाजू लागलो..

मीनाक्षी - शिल्पा तुझ्यावर झाली रे फिदा.. (हसत म्हणाली)

मी - असं काही नाही हा..

मीनाक्षी - असं!! ठीक आहे एक काम कर उद्याचा दिवस व्यायाम करूच नकोस.. घरीच रहा.. हवं तर घरी कर, मी तुला सांगते काय घडेल ते..

मी - ठीक आहे असं म्हणालो..

तिने सांगितल्या प्रमाणे पुढच्या दिवशी मी घरीच थोडा व्यायाम केला, आणि नेहमी प्रमाणे मी ९ वाजता कामाला गेलो..

संध्याकाळी घरी आल्यावर मीनाक्षी ला विचारलं की काय घडलं..

तर ती जे बोलली ते ऐकून माझी तर विकेट च पडली..

सँडविच जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें