ក្រោយពេលចាក់ចេញពីការសន្ទនាជាមួយអ្នកស្រីleeអាល្អិតjungwonគឺមិនបានទៅផ្ទះវិញទេគឺគេទៅហាងរបស់jeonghanហើយក៏ទៅរកមនុស្សម្នាក់ផងដែរ បើក្រលែកមកមើលអ្នកស្រីleeវិញពេលនេះក៏មកដល់បន្ទប់ធ្វើការកូនប្រុស
" លោកប្រធាន "លេខាស្រីហៅនាយពេលដែលនាយកំពុងឆ្ងោកមុខក្នុងឯកសារ
" មានការអីហេស?"
" គឺអ្នកស្រីleeមករកចា៎"
" ហឺយ...ឲគាត់ចូលមក"
" ចា៎"ឆ្លើយរួចក៏ដើរចេញទៅ
"ក្រាក...."ទ្វាបានបើកឡើងដោយលេខាស្រីនាងដើរមកទាល់មុខគាត់ក៏ត្រូវគាត់ស្ដីឲភ្លែត
" ហុឹស...ឥឡូវនេះមុននិងបានជួបមុខកូនប្រុសត្រូវឲយើងរងចាំទៀតហេស"
" សុំទោសលោកស្រីខ្ញុំធ្វើតាមបញ្ជាចៅហ្វាយទេចា៎"លេខាស្រីអោនគំនាបសុំទោសទោះមិនមែនចៅហ្វាយតែក៏ជាម្ដាយរបស់ចៅហ្វាយដែរ
" ហឹស.." ទើសចិត្តពេកក៏ដើរចូលក្នុងបាទទៅ
+In room
" ម៉ាក់មករកខ្ញុំមានការអី"
" ម៉ាក់មករកឯងទាល់តែមានការងារទើបមករកបានមែនទេ "
"មិនមែនបែបហ្នឹងទេ ក៏ព្រោះតែម៉ាក់មករកខ្ញុំមិនដែលមានរឿងអីផ្សេងក្រៅពីរឿង.."នាយនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវគាត់និយាយកាត់
" មែនគឺរឿងរបស់ឯងនិងក្មួយiren តើពេលណាឯងព្រមរៀបការហាស៎"
" ខ្ញុំមិនទាន់ទំនេរទេម៉ាក់ក៏ដឹង "
" មិនទាន់ទំនេរៗពេលណាទើបឯងទំនេរ នេះក្មួយIrenរងចាំឯងយូរហើយណា គេចាំឯងឡើង4ឆ្នាំហើយ "
" តែខ្ញុំពិតជាមិនទាន់ទំនេរនោះទេ ហើយខ្ញុំក៏មិនបានស្រលាញ់នាងដែរខ្ញុំចាត់ទុកនាងគ្រាន់តែជាប្អូនស្រីប៉ុណ្ណោះ"
" ឬឯងនៅរងចាំអាក្មេងខ្ទើយនោះ ឯងកុំសង្ឃឹមអី "
" តែខ្ញុំស្រលាញ់គេ ខ្ញុំរងចាំគេខុសត្រង់ណាអ្វីដែលសំខាន់គេក៏អាចមានកូនឲខ្ញុំបានដែរ ម៉ាក់មិនអាចបំបែកខ្ញុំបានទេ"
" ចុះពេលនេះគេនៅឯណា យើងថានេសប្រហែលពេលនេះគេកំពុងតែមានក្ដីសុខជាមួយអ្នកថ្មីហើយ វាកន្លងផុតទៅអស់រយៈពេល15ឆ្នាំមកហើយឯងកុំសង្ឃឹមជួបគេទៀតអី "
" ចុះបើគេមកវិញតើម៉ាក់និងយល់ព្រមដែរទេ"
"ហឹុស យើងនិងចាំមើល តែអ្វីដែលឯងត្រូវគិតនៅពេលនេះគឺមង្គលការរបស់ឯងនិងក្មួយiren ល្ងាចនេះឆាប់ទៅណាត់ជួបនិងក្មួយirenហើយនិយាយរឿងរៀបការទៅ "
" ម៉ាកមិនអាចបង្ខំខ្ញុំដូចពីមុនបានទេ "
"នេះមិនមែនការបង្ខំតែជាទំនួលខុសត្រូវដែលឯងគួតែធ្វើ ហុឹស.,"ថារួចគាត់ក៏ចាក់ចេញទៅទាំងគំហឹង
" ហឺយ..ប្រាវ...ចង្រៃយ៎ "នាយសម្លឹងទាំងខឹងទៅកាន់ទ្វាដែលម្ដាយខ្លួនបានចេញទៅមិញនេះ
+កាត់មកខាងjungwonវិញ
ពេលនេះគេមានមកដល់ហាងរបស់jeonghanហើយ
" ហា៎..ជំរាបសួរអ៊ុំhan "
..អរ jay hyoung ក៏នៅទីនេះដែរហ៎"
" អា៎ jungwon មិចបានមកមិនប្រាប់អ៊ុំសោះអញ្ចឹង "
" ក៏ព្រោះតែចង់មក Subricesអ៊ុំនិងហើយ ហើយក៏មានដំណឹងល្អប្រាប់អ៊ុំដែរ "
"មានរឿងអីមែនទេអាល្អិត"jay
" គឺរឿង..មិនប្រាប់hyoungទេ "
" អាវ..បើមិនប្រាប់ដដែលហើយមកទីនេះធ្វើអី "
" ហើយចុះ លោក junii jayមកទីនេះធ្វើអី "
"យ៉ាស៎..អាល្អិត.."នាយមិនត្រឹមតែនិយាយទេថែមទាំងចង់ដើរទៅរកអាល្អិតjungwonទៀត
" អ៊ុំhanជួយផង ..អា៎" មាត់ស្រែកឲគេជួយតែទង្វើរនៅលានអណ្ដាតឌឺគេទៀត
" បានហើយៗ ឈប់ទាំងពីនាក់ហ្នឹងទៅជួបគ្នាពេលណាមិនដែលត្រូវគ្នាមិច ឆាប់អង្គុយចុះទាំងពីរនាក់ហ្នឹងទៅ"
" បាទ/បាទ"jay& jungwon ឆ្លើយព្រមគ្នានិងដើរទៅអង្គុយនៅសាឡុងទាំងពីរនាក់
" ឥឡូវjungwonក្មួយនិយាយមកមានរឿងអីហេស"
" គឺ ថាបែបនេះ......."
+កាត់មកហាងទំនើប
" Jay hyoung ជូនអូនដើរលេងតិចមើរ"
" ហើយនេះមិនដើរលេងឲដើរទៅណាទៀត"
" តែវាដដែលពេកហើយ won ចង់លេងហ្គេមចាប់តុក្តតានោះ"
" ហឺយ..ឆាប់មក"
" យេ..."ពួកគេបន្តលេងជាមួយគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយរហូតដល់ពេលល្ងាចទើប jayជូនអាល្អិតjungwonត្រឡប់មកផ្ទះវិញ
" ងឺត..សំលេងឡានទំនើបបានឈប់នៅពីមុខប្រលានយន្ដហោះដែលមានបុរសមាឌធំម្នាក់និងបុរសមាឌល្អិតម្នាក់មើលឲជាក់ទៅពីរនាក់នេះគឺជាmingyu& wonwoo និងឯង ពួកគេកំពុងរងចាំមនុស្សម្នាក់ដែលខានមកទឹកដីកំណើតអស់រយៈពេល15ឆ្នាំមកហើយ បន្តិចក្រោយមកក៏មានបុរសមាឌល្អិតម្នាក់ដើរចេញមកព្រមទាំងមានវ៉ាលីផងដែរ
" Jisooហា៎ ខាងនេះ"wonwoo ស្រែកហៅប្អូនប្រុសសំណព្វ
" Hyoung...ហឹុកៗនឹកណាស៎"រាងតូចរត់មកអោបបងប្រុសជាទីស្រលាញ់ពេញទ្រូងទាំងទ្វេ
" ស្វាគមន៍មកកាន់ទឹកដីកំណើតម្ដងទៀត"mingyu
" បាទ នឹក mingyu hyoungដូចគ្នា..ហឹម.." បងក៏នឹកឯងដូចគ្នា
" មោះ..អោបជុំគ្នាមកhyoung"ពួកគេទាំងបីក៏បន្តអោបគ្នាដោយក្ដីនឹករលឹកជាខ្លាំងទើបនាំគ្នាត្រឡប់មកផ្ទះវិញ
...........
សុំទោសដែលចេញយឺត តែមើល view ភាគមុនចុះ ឡើងតិច😭😭
