Money | Hyunlix

5

•

Hyunjin & Felix

Felix:
Hyunjin

Bıçağı götüme takmayacaksan sana bir şey sorabilir miyim

Hyunjin:
Bakıyorum da engelim kalkmış

Sor bakalım

Felix:
Şey sanırım çalıştığım yeri satın almışsın

Ama

Bunu seni engellediğim için yaptığını düşünmüyorum değil mi

Hyunjin:
Ne duymak istiyorsun güzelim

Felix:
Yani merak ettim yalnızca

Hyunjin:
Akvaryumun içinde hoşuma giden bir balık vardı

Ama attığım yemlere gelmedi

Ben de tüm akvaryumu satın aldım

Yeterince anlayacağın dilde konuştum mu

Felix:
Her istediğinde seninle seviştim

Daha ne istiyorsun?

Hyunjin:
Sadece benimle sevişmeni istiyorum Felix

Bana ait olmanı istiyorum

Daha önce de söyledim

Yine aynı şeyi söylüyorum

Felix:
Sikeyim hayır /

Nasıl reddedeceğim /

Sanırım olmaz

Hyunjin:
Öyleyse kovuldun

Artık burada çalışmıyorsun

Felix:
Ama diğer yerler berbat

Öldürürler orada beni

Neden düzeni bozmak zorundasın ki

Hyunjin:
Düzen sabit kalacak

Sen gideceksin

Benim olmayacaksan kimsenin olmayacaksın Felix

Felix:
Sıkılacaksın benden /

Kullanıp atacaksın /

Ben sana bağlanacağım /

Sonra canım yanacak /

Birisine bağladıktan sonra yeniden buraya dönüp tekrardan bu sikik hayatı yaşamaya başlamak ne kadar zor haberin var mı senin amk

Lan /

Hyunjin:
Bak sen şu

Küçük felixim

Bağlanmaktan mı korkuyor?

Felix:
Hayır görmedin hiçbir şey

Onunla bir alakası yok

Kimsenin şahsi orospuluğunu yapamam göt de benim vücut da

Ne istersem onu yapacağım

Kovacaksan kov fikrim değişmeyecek

Hyunjin:
Sabırla ne yapacağını bekleyeceğim Felix.

•

Felix sahiden uzun süredir çalıştığı genelevden kovulmuştu. Gece yarısı elinde küçük bir valizle yürüyordu.

Kısa bir süre sonra yanında birisi belirdi. Uzun boyu, keskin bakışları ve soğuk ses tonuyla bu kişiyi çok iyi tanıyordu.

"Üstün ince gibi, üşüyor musun Felix?" Diye sordu Hyunjin.

Evet. "Hayır."

"Taksiye verecek paran olmadığı için mi yürüyorsun?"

Evet. "Hayır."

"Seni bırakmamı ister misin?"

Evet. "Hayır."

"Ağır gibi, taşımana yardım edeyim mi?"

Evet. "Hayır."

"Sahiden gitmek istiyor musun?"

Hayır. "Evet."

Hyunjin omuzlarını silkti. Felix hep düşündüğünün tersini söylüyor olsa da Hyunjin bunu bilemezdi, sonuçta aklını okuyamıyordu.

Felix çantasını taşımakta iyice zorlanmaya başlamıştı. Sonunda ayağı kenardaki taşa takıldı.

Düşmeden önce son saniye onu karnına dolanan el yakalamıştı.

Valizi yere yapışırken Felix havada asılı kalmış gibi hissediyordu. Yüzüstü yere kapaklanmasını engelleyen onu belinden saran el olmuştu.

Kendisine doğru çekti. Nefes nefese kalmış oğlanın sırtını gövdesine yapıştırıp kulağına doğru fısıldadı. "Neredeyse düşüyordun Felix."

"Evet..."

"Dışarısı çok tehlikeli. Düşebilir ve yaralanabilirsin. Bence seni eve götürmeliyim."

"Eve mi?" Felix biraz geriye çekildi. "Otele gidebiliriz."

"Herkesle otele gidebilirsin Felix. Beni evine götür."

...

•