Yankı

0 0 0
                                    

"simsiyah bir gecenin
Öfkesiydi sözlerin
Hayat kırmadan
Anlat isterim
Yarım kalan sigara
Boş şişeyle yan yana
Onalar arkadaş şimdi bana..."

Yağmurun altında bağıra çağıra şarkı söylerken insanların bana attığı garip bakışları umursamıyordum... Ve şarkının en sevdiğim sözüne gelince dansım yavaşladı, kendimi ıslak çimlerin üzerine bırakıp sessizce şarkıya eşlik ettim.

" Bir uçaktık düştük, bir gemiydik battık..."

Bugün 23 Aralık tı daha çok işim vardı. Mezarlığa gidip annemi ziyaret edicektim, ona en güzel çiçekleri; anlayış anlamına gelen beyaz Lale lerden almalıyım. Ağır ağır çimlerde kalkarken ıslak kısa saçlarımı kulağımın kenarına iteledim. Karla karışık yağmur yağarken koşar adım çiçekçiye girdim. Çiçekçideki adamın yüzüne bile bakmadan bir demet Beyaz Lale alıp parayı verdim.

5 dakika sonra

Kendimi yine o mezarlığın önünde buldum...
"Bade Siyam"
Gözlerimden yaşlar üzülürken saate baktım sabah 4.57 idi, annemin ölümüne ve benim doğumuma 13 dakika kaldı. Saat 5.10 da ameliyatta bir göz sonsuzluğa yumulucaktı.

"Gözlerim sana çekmiş anne, babam bana bakınca seni görüyormuş.."

Peki ben kimde seni görüceğim anne?
Tekrar gözlerim saate kaydı. 5.10...
Ağır ağır annemin mezarının yanına uzandım elimle toprağı avuçladım ve var gücümle ağlamaya başladım. Buz gibi havada göz yaşlarım toprağa karışıyor. Titrek nefeslerle daha çok sarıldım toprağa.

"Yankı, güzelim..."
Babamın sakinleştirici sesini duydum ama tepki vermedim.
Bu karlı havada bile sıcacık olan elleri ile beni kucağına aldı. Benim ellerimin aksine onun elleri her zaman sıcacıktı. Onun göğsüne sinerken iç çektim, acaba anneminde elleri böyle sıcakmıydı? Yoksa benim ellerim gibi buz gibi miydi?

Dakikalar geçti, babam sürekli kulağıma yatıştırıcı kelimeler fısıldıyor şefkatle saçlarımı okuyordu.
Kendimi yumuşak zeminde bulduğumda babamın beni yatağıma yatırdığını anladım. Anlıma yumuşak bir öpücük bırakarak
"üstün çamurlu sıcak bir duş alıp dinlen yavrum" diye fısıldıyarak benden uzaklaştı, kapının sesiyle odamdan çıktığını anladım ve uykuya dalmadan önce belli belirsiz
"iyiki doğdum ben" diye fısıldadım, kendimi uykunun kollarına bıraktım.

  Merhaba, bu bölümde Yankının doğum günüydü.
İlk hikayem olduğu için mükemmel olmaya bilir.
Kendinize iyi bakın
🖤

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: a day ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kırık Aynalar LisesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin