Συγκάτοικοι με το ζόρι!

~Κεφάλαιο 6~

Επιτέλους τελειωσε το μάθημα! Μετά το πρωινό επεισοδειο, δεν είχα καμια ορεξη για να κάνω πρόβες, αλλά ούτως ή άλλως, δεν θα έκανα αφού ο βλακας δεν εμφανίστηκε! Τουλάχιστον αυτό! Αρχίζω να πιστεύω πως πρέπει να ψάξω για δουλειά, μήπως και καταφέρω να βρω ένα άλλο σπίτι... Προς το παρόν, μπορώ να αρκεστώ στα χρήματα που μου στελνουν οι γονείς μου... Πάντως, δεν ειμαι σίγουρη για το πόσο ακόμα θα αντέξω την συγκατοίκηση με τον πανυβλακα!Με αυτές τις σκέψεις, κατεβαίνω τις σκάλες της σχολής και κατευθύνομαι προς την έξοδο.

"Μυρτώ!" ακούω την φωνή της κολλητης μου να με φωνάζει.

" Καλώς τη! Πως πάει η συγκατοίκηση με τον κολλητό μου- καλό σου;" τη ρωτάω με ειρωνικό ύφος.

" Έλα ρε Μυρτώ, μη μου κρατάς μούτρα! Αφού ξέρεις, ότι καιρό το σχεδιαζαμε, εξάλλου δεν είναι και τόσο χαλια..." μου αποκρίνεται με παρακλητικό ύφος.

" Δανάη, δεν συγκατοικεις με τον πιο πεφτουλα, άξεστο και παντελώς αδιάφορο για το τι συμβαίνει γύρω του, άνθρωπο. Οποτε μη μιλάς!"

" Έλα τώρα, δεν είναι έτσι! Υπερβάλλεις και το ξέρεις! Ο Ιάσωνας είναι και γαμω τα παιδιά!"

" Ο Ιάσωνας, βασικά είναι σκέτο 'γαμω', αλλά ας μην αναφερθούμε και σ αυτό το θέμα!" λέω χλευαζοντας.

"Μυρτώ! Τέλος πάντων, απόψε θα βγούμε όλοι μαζί, θα πάμε σε ένα μπαράκι. Θα έρθεις;"

" Όταν λες όλοι;"

" Εγώ, ο Στεφανος, ο αδελφός σου, η Νεφέλη και ο Ιάσωνας. Και μην πεις τίποτα για τον τελευταίο γιατί τα έχουμε ξαναπεί αυτά! Λοιπόν, θα ερθες;"

" Άντε, θα σας κάνω τη χάρη!"

" Ωραία!!! Τα λέμε στις δέκα κάτω από το σπίτι σου!" μου λέει και φευγει.

(..............)

Φτανω έξω από την πόρτα του διαμερίσματος, παίρνω μια βαθιά ανάσα, ξεκλειδώνω και μπαίνω μέσα. Δεν τον βλέπω πουθενά και προς στιγμήν χαίρομαι, μέχρι που βγαίνει από το δωμάτιο του και ξενερώνω!

" Γύρισες;" με ρωτάει σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μμ, καλύτερα έτσι.

" Όχι, θα 'ρθω σε δέκα λεπτά!" λέω χλευαζοντας και πάλι.

" Χα-χα-χα! Πολυ αστείο! Λοιπόν, θα έρθεις το βράδυ;"

" Ναι! Γιατί ρωτάς;"

" Δεν έχω κάποιον ιδιαίτερο λόγο, απλώς ρώτησα."

" Μάλιστα! Τι μαγείρεψες;" τον ρωτάω και γυρίζει απότομα και με κοιτάει λες και ειμαι εξωγήινος 👽