~yine~

23 8 13
                                    

Seleme kaltaklar yazarınız geldi.

Sonic'in götünü tutuşturduk şimdi rahatça yazabiliriz 😌

Kaos olmadan yaşayanıyorum sövmeyin artık neyse boş yapmıcam hadi bölüme geçelim LET'SSSS GOOOO
____________________________________________

~sonic~

Yine beni bulmuştu... Bırakır sanmıştım ama beni bulmuştu ve yine bu hapishaneye getirmişti. Arabadaydık sinirli olduğunun harkımdaydım ama  kendini eve saklıyordu. Ona göz ucuyla baktım korkuyla rengi solmuştu. Araba durunca içimdeki korku artmıştı. İçeri girince nefesimi tuttum.

"Odama çık!"

Birşey demeden hızlıca yukarıya çıktım tek dileğim kızmamasıydı. Onun odasına girince stresle yatağa oturdum. Bir kaç dakika sonra odaya gelip sinirle bana baktı ama sakin olmaya çalışıyor gibiydi. Karşıma dikilince kafamı kaldırıp bakamadım ona.

"Neden kaçtın?"

Birşey demedim. Sinirle elini sıktı.

"NEDEN KAÇTIN??"

Ellerimi sıkarar korkmamaya çalıştım.

"SONİC CEVAP VER HANGİ CESARETLE GİDEBİLDİN? DÜŞÜNMEDİNMİ SENİ BULACAĞIMI?"

Kafamı kaldırıp ona baktım öyle bir sinirle bakıyordu ki. Elini yüzünden geçirerek sakin kalmaya çalıştı sadece burdan gitmek istiyordum.

"KONUŞSANA SÖYLESENE BİR"

"ben..."

"SEN NE SONİC? SEN NE?"

"S-senden kurtulmak istedim."

Söylediğim şeyle daha çok sinirlenmişti. Bir süre durup düşündü.

"Ben sana birşey yapmadım. Bugüne kadar sana ne bağırdım nede elimi kaldırdım. Sana dokunmadımda. Neden benden kaçmak istedin?"

Bir süre sessiz kaldı sonra gelip bana sarıldı.

"Özür dilerim bağırmak istemedim"

Ne? Çift kişiliklimiydi lan bu?

"Sorun değil"

Zorla konuşsam da altan almaya çalıştım birşey dersem vuracağından korkmuştum. Sarılışına karşılık vermedim oda birşey demedi. Boynumu öperek kalktı.

"Hadi gel yemek yedireyim sana"

Hiç yemek istemesemde kızmasın diye ses etmeyerek kalkıp onu takip ettim. Masa kurulu değildi belliki yemek saati gelmemişti. Hizmetçiye bir şeyler söyleyip koltuğa oturunca olduğum yerde kaldım yanına gitmek istemiyordum. Oturmamı söyleyince istememekle kaldım. Ben yanına oturunca beni kendine çekerek yüzünü boynuma gömdü. Aslında fena biri değildi ama sinirl beni korkutuyordu. Şu zamana kadar bana zarar vermemişti.

Yemeğimi yiyince geri salona geçtim. Shadow'a bir gariplik vardı. Normalde olsa bugün öfkeden delireceğine adım gibi eminim ama sadece biraz bağırmıştı. Rengi soluk, hali yokmuş gibiydi. Koltukta oturmuş kafasını geriye atarak gözlerini kapatmıştı. Yanına gidip oturdum.

"Shad iyimisin?"

Kafasını bana çevirip gülümsedi.

"Seni buldum ya daha iyiyim"

Beni seviyormuydu yoksa oyuncağı olarakmı görüyordu kestiremiyorum ama beni hep yanında istiyordu. Biraz daha ona yaklaştım.

"Hasta gibisin"

"Sabah biraz ateşlendim ama iyiyim şimdi"

Elimi alnına koyarak kaşlarımı kaldırdım.

"Shadow yanıyorsun!"

Alnındaki elimi tutup öptü.

"Ama sana yanıyorum"

Utanarak gülümsedim. Belimi kavrayıp beni kendine çekti ve alnını omuzuma koydu.

"Odaya çıkıp biraz uyuyalımmı?"

"Saçmalama ateşin var uyuyamazsın"

"Birşeyim yok iyiyim uyuyalım sadece"

"Saçmalama shadow kalk hadi"

"Nereye?"

"Ateşini düşürmek için doktor çağırıcam o zamana kadar dinlen biraz"

"İstemiyorum doktor uyuyalım sadece"

"Of shadow off"

Onu boynumdan kaldırarak tişörtünü çıkartıp koltuğa yatırdım. Alnına ıslak bez koyarak hizmetçinin yanına gittim. Doktoru aramasını isteyerek yanına geri geldim.

"Uyuma tamammı?"

"Hıhım"

Yanına oturarak başında bekledim. Uyanık tutmak için birşeyler anlatıyordum oda gülümseyerek beni izliyordu. Sonunda doktor gelince onu muane etmiş ilaç yazarak gitmişti.

"Hadi seni odana çıkartalım"

Onu odasına çıkartıp yatağa oturdum. Gözlerini açıp bana baktı.

"Benimle mi kalacaksın?"

"Evet bir sorunmu var?"

Hayır anlamında kafasını salladı.

"Hayır hep yanımda kal"

Gülümseyip yanına yattım. Bana sarılıp kokumla uyuya kaldı.
____________________________________________

Yazasım gelmiyor

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 11, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

EXORCISTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin