FİKRİMİN İNCE GÜLÜ

1. Bölüm ( ilk karşılaşma)

Yeni Hikayeme hoşgelmişsiniz aşk bahçelerim💗 Keyifli okumalar...

Güneş, Saruhan ovasını kavururken her iki ailenin insanları, köy meydanında adeta sessiz bir savaşın tarafları gibi yerlerini almıştı. İbrahim Ağa'nın ailesiyle Akay'ın babası Halim Bey arasında yıllardır süregelen kan davası, bugün yeniden alevlenecek gibiydi. İki aile de ortak toprak sınırlarını görüşmek üzere bir araya gelmek zorunda kalmıştı, ama bu barıştan çok gerilimi hissettiren bir buluşmaydı.

Bayhan, kalabalığın ortasında soğukkanlı bir şekilde duruyor, elinde tuttuğu tespihi usulca çekiyordu. Yüzündeki sert ifadeyle, konunun ne olduğunu gayet iyi biliyor ancak bunu ciddiye almıyormuş gibi davranıyordu. "Bu mesele yıllardır çözülmedi, bugün de çözüleceğini sanmıyorum," diye geçirdi içinden. Yine de babasının emriyle burada olmalıydı. Ağa oğlu olmak bunu gerektirirdi.

Tam o sırada Halim Bey'in yanında duran Akay dikkatini çekti. Onun, düşman ailenin oğullarından biri olduğunu biliyordu ama onu daha önce hiç böyle yakından görmemişti. Akay, diğerlerinden farklıydı; kararlı bakışları, gerginliğin ortasında bile sakin bir duruş sergilemesi, Bayhan'ın gözünden kaçmamıştı.

Akay ise bu anı başka bir açıdan yaşıyordu. İlk defa karşı karşıya geldiği Bayhan, namını çokça duyduğu kadar güçlü ve korkutucu görünüyordu. Uzun boyu, keskin yüz hatları ve karanlık bakışları, Akay'ı istemsizce rahatsız etmişti. Ancak bu rahatsızlığın altında hafif bir merak da vardı. Bayhan hakkında duyduğu tüm o sert hikayelerle bu adamın arasında bir fark hissediyordu.

Halim Bey'in sesi, meydanın sessizliğini bozdu.
"İbrahim Ağa, buraya adil bir çözüm bulmak için geldik. Ancak arazimizden bir karış bile feragat etmeyeceğiz."

İbrahim Ağa sertçe güldü.
"Adalet mi? Senin gibi sahtekarların adaleti, ancak kendi çıkarına hizmet eder."

Sözler meydanı gererken, Akay ve Bayhan'ın bakışları kısa bir an için buluştu. O an ne Bayhan ne de Akay, bu bakışmanın ileride hayatlarını tamamen değiştireceğini tahmin edebiliyordu.

Aralarındaki mesafeye rağmen, ikisi de diğerini ilk kez gerçekten fark etmişti. Ama bu farkındalık, yerini hızla bastırılması gereken bir duyguya bıraktı. Bayhan, Akay'ın gözlerini kaçırmasına alaycı bir gülümsemeyle karşılık verdi. Akay ise içinde bir tür huzursuzluk hissediyordu.

O gün konuşmalar sonuçsuz kaldı. Her iki taraf da meydandan öfkeyle ayrıldı. Ama bu buluşma, Akay ve Bayhan'ın hikayesinin ilk kıvılcımını yakmıştı.

Gecenin karanlığı çökerken Bayhan, konağın balkonunda bir sigara yaktı. Gözü hâlâ meydanda gördüğü Akay'ın yüzündeydi. "Düşman ailenin oğlu..." diye mırıldandı. Ama neden onu böyle düşünüp durduğunu kendisine açıklayamadı.

Akay ise yatağında dönüp duruyordu. Düşmanla yüzleşmenin ağırlığını mı yoksa o sert bakışların etkisini mi düşündüğünü anlayamıyordu. Ama ne olursa olsun, bu buluşmanın sadece bir başlangıç olduğunun farkındaydı.

Bölüm Sonu