ŞİMDİKİ ZAMAN

18 1 1
                                    

Taylor swift. You not sorry ingilizce yazdım İlk ama türkçe de önericem.

♠♤♠♤♠♤♠♤♠♠♤♠♤♠♤

Öldürseler hani beni sesimi çıkartmam şimdi ne diyebilirimki beni seven insanlar var diyemem yoklar hiç olmadılar ki beni merak ederler diyemem etmezler çünkü yaşamak istiyorum diyemem istemiyorum çünkü yaşamayı hiç bir zaman istemedim sorsalardı doğmamayı seçerdim hiç var olmamış olmayı ölmeyi denemedimmi sanıyorsun denedim ama onu bile beceremiyorum sanki herkesin güzel olamayacağını herkesin zeki olmayacağını anlatmak kanıtlamak için var olmuşum gibi geliyor öldürsünler beni çünkü beni öldüren kıran mahfedenleri içimde bile öldüremedim ben o kadar acı doluyum ki bir mazoşist gibi sanki acıyla ayakta duruyorum acı çekiyorum çok fazla böyle bilek kesmek gibi değil yaşam damarlarından biri kesilmiş gibi sevgi damarlarım parçalanıyor gibi böyle acısı hiç dinmeyen ama öldürmeyen durmadan devam eden acımaya hiç bitmicek gibi sanki acısı işte bu yüzden kalbimden vursunlar beni kalbim den kan giden tüm damarlar da dursun kanım kalbim beni hiç sevmeyen bana ihanet eden beni kıran insanlarla dolu ben ölürken onlarda ölsün içimde
Şimdi kalbimden vurun beni hiç var olmamışım gibi...
Kalemi defterin üzerine bırakıp ellerimin tersiyle sildim yüzümü. Bir aile dramı resmen. Totom oturmaktan düzleşti diye düşünüp kalktım sandalyemden. Evettt 8.sınıftayım ve ders çalışmak yerine sürtüyomuşum mahallede blablabla kanemde hiç 4olmamış kadının dedine bak. Mahalle dedipide üst katta oturan kardeşim bitanem kankam Ece. Yarın okul var ve onu görebilme umudum. Evvet aşığım. Hemde deli gibi yani tamda korktuğum gibi. Rüzgar. Canımdan değerli aşkım. Tanımlamak gerekirse. Klasik maviş gözlü, bembeyaz tenli siyah dalgalı uzun dik saçlı. Klasik tanımlar ama muhteşem bir yüz. Hayatım. Yatmalıyım yoksa sabah kalkamıyacaktım sonra mı boom onu görememe korkusu. Yatmalıyım, bana iyi geceler.

∵∵∵∵∵∵∵∵∵∵∵∵∵∵∵∵

Sabah sessizce kalkıp dün sabah Ece den aldığım düzleştiriciyle saçımı yapıp bişeyler atıştırdım. Annem kalkmamalıydı. Düzleştiriciyi kullandımı görürse. Bir saatlik bir tasarruf konuşması yapardık. O yüzden sessizce çıkıp servisi beklemeye başladım. Sekizinci sınıf cidden zordu. Ama birde derste düşünüceniz bir Rüzgar varsa dahada zırdu. Servis gelince hızlıca bindim ve selinin yanona geçtim bizim okulda iki süper samimi arkadaşım vardı. Selin ve Hale.
Servisten inmeden tipimi düzelttim ardından hızla inip onun servisinin yanından yavaşca indim günlük rutinim olan Selinle planım şuydu Selin az geç gelir bende onu bekler gibi Rüzgar ı izlerdim. Arada oda bana bakardı. Kalbim uçardı. Servisten indiğini gören kalbim yine ritmini şaşırdı. Elim ayağım dolaştı bir an. Gözlerinin mavisine daldom hemen. Oda bir anda bana döndü. Kocaman gülümsedi saçlarını eliyle karıştırırken. BANA BAKTI. BANA GÜLÜMSEDİ BANAAA.
Aha ölüyorum vallahi ölüyorum. İçten İçten ölüyorken beynim yine çalışmaya başladı be ona küçük bi tebessüm attı ardından Selin e döndü. Kalbim mi o büyük bir zafer çoşkusuyla koşuyor. Sınıfa girdim ve çığlıklar atmaya başladım Seline sarıldım sımsıkı.
-Gördünmü GÜLÜMSEDİ bana GÜLÜMSEDİ aaaaaaaaaaaaaaaaa
-Gördüm canım gördüm sakin ol cansu burda diye fısıldadı. Hemen toparlandım. Cansu sinsice gülüp
-kim gülümsedi acaba Rüzgar mıı? Deyince sinirden nevrim şaştı. Geçen seneden beri böyle yapıyorlar. Bende reddediyorum. Söyleyememki bütün okula yayar şıllık.
-yok canım Rüzgar değil. Ayrıca kim olduğuda seni ilgilendirmez. Deyip çıktım sınıftan. Ona söverken çok hafif bir gülüş duydum. Kafamı bir kaldırdım kii şok iptal. Rüzgar bana kıkırdadımı az önce sanırım şimdi ölüyorum. Beynimin mantıklı kısmı hareket edip gülümsedi ve hiçbirşey yokmuş gibi devam ettim ama çookk şey var. Rüzgarla geçen sene aynı servisteydik. Sohbet ederdik. Gamze diye bir sevgilisi vardı. Ama ayrıldı! Nihhahhaa kız da çok iyi ne yazık ki. Neyse kimse konuşturmazdı bizi seslenirlerdi arkadan.
-Enişteee yengeme söylemiyim dimi. Der bizi ayırırlardı. Gamze onu gözümün önünde öptü birkere. Bana bakıyordu. Zor tuttum kendimi nasıl yandım anlatılmaz ama Rüzgar onu öpmedi. Bu Hayatımın en büyük umuduydu. Sonra Servis boştu bikere saçını boyamıştım fosforlu kalemle çok çok mutluydum anlatılmaz. Seviyordum işte. Tam bir aptal aşıktım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 23, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aynı Gecenin Sabahın'daHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin